Hoi dames, Zijn hier mama's van kinderen met Asperger? Mijn zoontje heeft deze diagnose nog niet gekregen, maar er is wel een vermoeden dat hij dit heeft. Als ik de kenmerken lees, kan ik me er wel in vinden. Het is een intelligent ventje, dus heeft snel door wat er van hem verwacht wordt, waardoor zijn afwijkende gedrag niet snel opvalt. Maar thuis is het soms wel anders. Toevallig is hij binnenkort jarig. Ik vroeg wie hij uit wilde uitnodigen. Uiteindelijk kwam hij met moeite aan vier kinderen (allemaal meisjes). Ik vind dat zelf helemaal geen probleem, maar merkte aan hem wel dat hij wel door had dat dat bij andere kinderen niet zo gaat. Vind het zo zielig voor hem dat hij soms zo met zichzelf in de knoop zit. Gelukkig krijgen we wel begeleiding van iemand en als de vermoedens voor Asperger groeien, zullen ze hem daar vast op gaan testen. Maar hij is pas net 9. Lijkt me vrij jong om zoiets te testen. Vroeg me af hoe jullie met je kind met Asperger omgaan. Welke aanpassingen maken het leven voor hem/haar en jullie makkelijker?
Testen kan, in bepaalde gevallen, al vanaf 1,5 jaar. Doorgaans is het mogelijk vanaf 3 jaar. Bij twijfel geven ze soms een voorlopige diagnose. 9 jaar vind ik niet meer vrij jong, maar dat kan mogelijk door eigen ervaring komen.
Ik heb zelf Asperger en kreeg de diagnose pas met 23 jaar. Autisme kunnen ze vroeg testen. Maar zoals je al in je openingspost zegt, mensen met Asperger zijn kei in "doen alsof" waardoor het niet opvalt dat ze Asperger hebben. Ze kijken naar hoe andere mensen doen en doen dat ook. Mij bracht dat in een depressie dus als je kan testen, doe dat dan zo vroeg mogelijk zodat dat voorkomen wordt. Kinderen met Asperger doen soms té hard hun best om "normaal" te zijn en dat leidt lang niet altijd tot een gelukkig leven, zeker in de puberteit niet. En neem alles serieus. Alles waar hij moeite mee heeft of wat dan ook. Ik heb me zo rot gevoeld door mensen die dingen zeiden als "gedraag je eens naar je leeftijd" of "kom nou, dat kun je toch wel?". Omdat mensen niet begrepen waarom ik sommige dingen anders deed.
Ik heb weleens gehoord dat als er op jonge leeftijd getest wordt, er uiteindelijk weer aan de diagnose getwijfeld wordt en hij weer bijgesteld wordt. Maar wellicht is 9 jaar niet jong meer hoor. Dacht dat zelf eigenlijk.
Bedankt voor je reactie! Ik probeer hem inderdaad altijd serieus te nemen, ondanks dat ik z'n reacties soms echt heel vreemd vind en moeilijk te begrijpen. En ik probeer zoveel mogelijk zijn zelfvertrouwen (wat erg laag is) op te vijzelen. Ik ben wel blij dat hij een uitlaatklep heeft (trompet spelen), waar hij z'n ei in kwijt kan. Dat is ook iets wat hij ontzettend goed doet, waardoor z'n zelfvertrouwen wat dat betreft ook weer omhoog gaat. Dus dat is heel mooi. Heb zelf ooit een ex gehad met Asperger en hij was ook ontzettend muzikaal. Ik heb het idee dat veel mensen met Asperger wel een talent hebben. Juist omdat ze zich er zo op focussen. Is dat bij jou ook het geval?
Daarom wordt er juist bij hele jonge kinderen een voorlopige diagnose gesteld. Tenzij het overduidelijk is. Hier op 4 jarige leeftijd een definitieve diagnose en verwacht geen bijstelling.
Ik denk niet zozeer dat mensen met Asperger een aangeboren talent hebben, maar mensen met Asperger kunnen wel ontzettend opgaan in één interesse of hobby waardoor ze er heel goed in worden en er alles over weten. Ik heb dat zelf met voornamen en vliegtuigen, ik weet van heel veel namen de herkomst en betekenis uit mijn hoofd en zo niet, vind ik het heel leuk om het op te zoeken (waarna ik het ook nooit meer vergeet) en vliegtuigtypes en luchtvaartmaatschappijen herken ik op grote afstand en ik weet een hoop van hoe vliegtuigen werken. Zelfvertrouwen is bij mij ook heel laag geweest. Maar vooral omdat ik als puber heel veel gepest werd, vooral toen viel het anderen op dat ik "anders" was en werd ik met de dag onzekerder, waardoor ik nog harder ging proberen te zijn zoals de rest, en zij me nog erger pesten omdat ze me als een meeloper zagen, waardoor mijn zelfvertrouwen nog lager werd. Ik had toen nog geen diagnose en ook niemand anders kon er dus rekening mee houden. Dat is echt een moeilijke tijd geweest. Vandaar dat ik wel ben voor zo vroeg als je kunt diagnosticeren. Op jonge leeftijd een zogenaamd etiketje opplakken kan nadelen hebben maar ik vind de voordelen veel groter... Op het moment dat ik zelf wist dat ik Asperger heb zat ik al meteen veel beter in mijn vel omdat ik mezelf eindelijk begreep. En sinds ik het ook aan mensen kan vertellen voel ik me beter geaccepteerd en dat heeft veel geholpen voor mijn zelfvertrouwen.
Mijn kinderen zijn met 4 al getest. Met name mijn oudste heeft zo overduidelijk ass! Asperger zeggen ze niet meer, iedereen krijgt gewoon ass aangeduid. Mijn oudste heeft wrs wel Asperger als dat nog gespecificeerd zou worden. Hoe eerder de diagnose hoe beter! Zeker omdat hij al 9 is en straks gaat puberen, dat lan bij een kind met ass heel complex zijn! Dus als je het echt vermoed, zou ik het nu laten onderzoeken. Kinderen met ass hebben vaak moeite met zefstandig worden en wij zijn nu al bewust bezig met oudste dingen aanleren zodat hij met 18 jaar zelfstandig kan zijn. Hoe wij ermee omgaan is teveel om hier te beschrijven, maar we worden goed begeleid iig.
O dat wat jij zegt over moeite hebben met zelfstandig worden, herken ik heel erg. Hij moet constant aangestuurd worden in alles. En hij zegt ook dat hij voor altijd bij mij blijf wonen. Hij hangt ook erg aan mij.
Dat is omdat jij veilig bent. Als hij ass heeft is de wereld heel erg verwarrend en complex voor hem en jij bent zijn stabiele factor. Lief, maar niet constructief. Dat losmaken moet je dan bewust in gang zetten en hem daarin begeleiden.
Ik probeer dat inderdaad nu ook al te doen. Gisteren wilde hij bijvoorbeeld bij een meisje uit z'n klas gaan spelen. Hij weet prima de weg, maar wil dan toch dat ik hem breng en haal. Uiteindelijk hebben we een compromis gesloten en heb ik hem gebracht en is hij alleen teruggekomen. Dat kan hij prima, maar liever doet hij het niet.
Of men asperger/pdd-nos/klassiek autisme of ass gebruikt ligt er aan of ze dsm4 of dsm 5 gebruiken. Bij ons gebruiken ze dsm5, maar dsm4 mag nog tot 1 januari 2017 gebruikt worden. Dus op dit moment kan iemand zowel de diagnose ass krijgen en bij een andere instelling asperger/pdd-nos/klassiek autisme. @ ts. Als je ass vermoed en hier hulp bij nodig hebt kun je langs je ha voor een verwijzing. 9 jaar is zeker niet te jong.
Ok, misschien wel verstandig om te doen dan. Niet omdat ik graag een stempel wil drukken, maar ik wil graag duidelijkheid. Als ik weet wat er met hem is, kunnen we hem gerichter begeleiden.
Precies. Mensen die het hebben over "iedereen stempeltjes plakken" zijn mensen die er niet mee te maken hebben. Voor ons betekende de diagnose dat we onze zoon eindelijk begrepen en de juiste hulp kregen
Ja lijkt me heel fijn. Dat je handvatten krijgt. Ik heb al sinds zijn babytijd het idee dat er iets met hem is. Heb ook veel over hoogsensitiviteit gelezen en denk dat hij dat ook wel is. Maar er zijn meer bijzonderheden en die wijzen toch wel richting Asperger.
Ik krijg zelf de kriebels als men het heeft over "op iedereen stempels plakken" of "het is zo makkelijk om een stempel op een kind te plakken". Want deze diagnose wil je om het beste in je kind naar boven te halen, niet omdat het beter is voor jou als persoon. Het liefst zou ik geen diagnose willen bij mijn zoon, het liefst zou ik een gemiddeld kind willen zonder diagnose. Aan de andere kant ben ik erg blij met de diagnose voor mijn zoon. Iedereen wil het beste voor zijn/haar kind en een gelukkig kind. Afhankelijk van hoe of wat is er prima te leven met ass, maar in onze situatie betekend het vooral veel nadenken, investeren en extra aandacht geven. Ik ben blij met de diagnose omdat wij nu gericht hulp krijgen, gericht op de diagnose, maar nog veel belangrijker; gericht op onze zoon zoals hij is. Het is een kind met ass, geen autistisch kind.
Ja het is zeker niet dat je graag een stempel wil drukken. Ik wil gewoon duidelijkheid. Ik wil hem leren begrijpen.
Hoi Averlhach, Even een vraagje off-topic; hoe weet je dat de DSM-IV tot januari 2017 gebruikt gaat worden en dat daarna officieel de DSM-V in gebruik gaat? Weet je toevallig ook waar ik daar de officiële berichtgeving van kan vinden?
Niet de officiele berichtgeving; DSM 5 - GGZ Totaal (zie nr 7) Rijksoverheid; https://www.rijksoverheid.nl/documenten/kamerstukken/2016/03/31/kamerbrief-over-toepassing-dsm-5-voor-het-pakket-en-de-bekostiging-ggz Heb je hier iets aan?