In het huishouden... Ik word er onderhand helemaal gestoord van, hij doet werkelijk niets uit zichzelf.. Dat zal wel maneigen zijn, maar ik heb geen zin om het altijd maar te moeten vragen... Mijn man werkt veel, maar ik werk ook gewoon fulltime (nu ff niet ivm ziektewet, maar straks wel weer) Een aantal taken zijn dus standaard voor hem, grootste deel doe ik zelf. De afwasmachine bijvoorbeeld, hij pakt hem altijd uit, maar ik moet het hem altijd vragen. Hij ziet gewoon niet dat het hele aanrecht vol staat en dat dat is omdat hij de afwasmachine nog uit moet pakken. Ook pakt hij hem uit, maar zet er ook niets in, dat moet ik dan doen.. Terwijl hij best weet hoe borden en bestek erin moeten. Of de vuilnisbak, die halen we beide leeg, maar hij doet er geen nieuwe zak in.. Kattenbak, hij ziet dat ie vies is, zegt het dan ook tegen mij.. Mijn reactie is 'wat let je om het zelf te doen?' Vindt ie vies.. De kat eten geven, als ik het hem vraag komt er een boel gezucht en gesteun en de vraag waarom hij dat moet doen (mijn reactie, 'waarom niet?'). Laatst vond hij dat de keukenkastjes vies waren, ik zeg tegen hem 'pak een doek en maak het schoon' dat gebeurt niet.. Container moest vandaag aan de straat, ik heb het hem gisteravond en vanochtend gevraagd en kon het uiteindelijk net zelf nog doen.. Hagelslag doet ie altijd op brood en iedere ochtend ligt er op het aanrecht een vracht hagelslag, al 100x gezegd dat hij een bord moet pakken of het weg moet vegen.. Als hij thuis komt van het werk, heb ik meestal het eten al op en staat het voor hem klaar. Opscheppen en in de magnetron en hij kan eten. Zijn 1e vraag is 'wat eet ik?' Euhm kijk eens op het aanrecht.. Volgende vraag is standaard 'moet ik het nog opwarmen?' Dan denk ik (en zeg ik) kijk gewoon ff zelf of je het nog op moet warmen! Zo kan ik nog wel ff doorgaan, hij is zo passief op dat gebied.. Ik zeg wel eens tegen hem, het enige waar hij initiatief in neemt is seks. Maar ik kijk verder, we willen een kindje, maar als hij dan ook zo is, komt álles op mij neer! Hoe gaat ie dan doen met een volle luier? En als zo'n kleine de fles of eten moet? Ik heb het gevoel dat ik om de haverklap weer een preek tegen hem afsteek, maar er verandert niets.. Hoe kan je zoiets nou zo aanpakken dat het wel effect heeft? Er is geen woord Chinees bij als ik hem zeg hoe ik erover denk, hij geeft me op die momenten ook altijd gelijk, maar er verandert toch niks..
Mijn kerel is ook zo, maar dan in veel mindere mate. We lossen het vrij simpel op; erger ik me ergens aan? Dan vraag ik hem het op te ruimen. Dit doet hij dan vrijwel direct. Is hij er niet? Dan doe ik t zelf. Ik maak op zaterdags ook wel eens een lijstje voor hem wat ik wil dat we die dag doen in t huishouden en dan gaan we samen aan de slag en strepen we af wat we gedaan hebben. Maar bij jouw vent lijkt het eerder luiheid en opzet dan ontwetendheid? Lastig hoor! Vooral goed blijven communiceren en je gevoel uitleggen!
Ik zou het gewoon niet meer doen. Niet achter zijn derrière (je weet wat ik wilde zeggen) aanlopen. Laat het huis maar even versloffen voor een tijdje en wanneer er commentaar op komt, zeg je dat het huishouden zijn verantwoordelijkheid is. Ik heb hier af en toe toch wel hetzelfde. Gisteren nog; hij had zogenaamd al zijn kleding uit de koffer gehaald (van de vakantie) die hij NIET heeft aangehad, zodat ik de andere kleding in één slag door kon wassen... Vind ik nog opgevouwen shirts, een broek en sokken. Ik heb de sokken allemaal naar zijn hoofd gegooid en gevraagd of hij zijn eigen sokkenmandje niet kon vinden - succes verzekerd. Met een baby is het anders natuurlijk; hij staat ofwel direct op of hij krijgt bij mij de wind van voren Tip: niet zelf doen. Merk het op en zeg er 1x wat van en verder niks. Ga het niet voor hem doen en pak het hem vooral niet uit handen. Oh en seks is alleen als het huis netjes is Ook al vind hij het 'niet nodig' dat er gestofzuigd moet worden, dat moet er wel, klaaaar.
Mijn ex was ook zo. Ik voelde me gewoon zijn moeder die de hele dag voor een kind aan het zorgen was. O.a. Daarom is hij ook mijn ex, ik kon er niet meer tegen.
tja ik zou proberen me of er niet meer aan te ergeren want w.s. veranderd hij toch niet. Ander gedrag aanleren duurt heel lang.. of gewoon ophouden met het zelf te doen. Neem aan dat er wel een punt komt dat hij ook ziet dat er iets gedaan moet worden.. Ik zou er overigens niet tegen kunnen zo`n man... wij werken alletwee 32 uur en OK ik doe iets meer in het huishouden, maar ook hij doet de was als dat nodig is stofzuigt het huis als ik werken ben en hij vrij en doet boodschappen maar ook ik zet af en toe de vuilnis buiten of de kliko aan straat.. we doen het gewoon letterlijk samen
En inderdaad de dingen laten liggen waar hij direct last van heeft. Dus alleen nog maar je eigen kleren wassen. Dan moet hij wel. Als je hem dit van tevoren meldt, kan hij er ook niet moeilijk over gaan doen want dan weet hij dat het van hem verwacht wordt.
Ik heb hier vaak mee gedreigd.. Misschien het serieus maar eens gaan doen? Eigen kleren wassen, eigen eten koken, eigen boodschappen doen.. Hmm, dan gaat ie het druk krijgen.
Hmm het is bij mij in t begin ook wel zoeken geweest, maar nu gaat t prima. Taken zijn verdeeld en ik doe eigenlijk ook alleen m'n eigen taken en vl de zijne. Alleen ziet vl sommige dingen gewoon niet, bv als de keukenkastjes vies zijn. Als ik wil dat hij extra dingen doet omdat ik zelf al genoeg andere dingen heb gedaan dan vraag ik t, met een tijdsperiode erbij (al doende leert men ) Bv ramen lappen buiten op de eerste verdieping, ik heb beneden al gedaan. Op t moment zit hij helaas zonder werk en ik heb verlof,maar hij doet nu echt reteveel zo lief. Heb je er al eens goed over gepraat? Klinkt nl wel als luiheid. Ennuh inderdaad zoals al geopperd werd, zijn taken echt niet doen ook al irriteer je je de pleuris. Alleen m'n eigen was wassen zou ik niet doen,dat vind ik weer te kinderachtig en onhandig. Ik wil zelf nl ook halve wassen gaan draaien. Geen nieuwe zak in de vuilnisbak? Dan pleur ik t er zo in, verder zijn taak om t schoon te houden. Heeft hij er door eigen luiheid later alleen maar meer werk van. Zou hij de vaatwasser moeten in of uitruimen? Nou dat wordt dan heel efficiënt stapelen, op een geven moment heeft hij ook geen bestek meer. Flauw maar misschien dat hij t dan ziet. Als is t de vraag voor hoelang...
Hier precies hetzelfde probleem! Geen goede tips ben ik bang. Gewoon alles laten staan werkt hier niet, toen we allebei nog apart woonden stond de 1,5 jarige kip in de koelkast (die dus niet gebruikt werd, alleen afhaal) en was de rest van het huis zo ontploft dat er nergens ruimte was op de vloer (afwassen betekende een vuilniszak pakken en de (echte) borden weggooien). Dus het niet doen lukt bij mij niet, ik kan niet in zoveel chaos leven. Nu doe ik het zelf, heb me er heeeeel lang aan geërgerd, vele ruzies over gehad en toen bij mezelf nagedacht of er genoeg leuke punten waren in onze relatie om hier mee te kunnen leven. Die zij er nu. Maar ik ben wel ontzettend bang wat er gebeurd als we een kindje krijgen. Dat ik erger ben dan een alleenstaande moeder omdat ik alles alleen moet doen, werken, huishouden, alle nachten eruit, kindje verzorgen... Als je alleenstaand bent weten mensen dat en kan er soms rekening mee gehouden worden door andere maar dan komt echt alles op je schouders neer.... Conclusie: ik heb precies dezelfde frustratie dus als jij erachter bent hoor ik het graag
Dan is het gewoon luie verwendheid. Mijn man gooide altijd de vuile was naast zijn bed en in de badkamer. Toen ik na, ik weet het niet hoe vaak vragen,of hij het in de mand wilde gooien, ben ik gestopt met het wassen van zijn kleding. Toen hij vervolgens kwam vragen waarom zijn sokken nog niet gewassen waren, liep ik naar de wasmand tilde het deksel op en heb letterlijk tegen hem gezegd, "ik zou het niet weten schat, zoals je ziet is de wasmand leeg". Het laat zich niet raden dat eindelijk het kwartje viel. Sindsdien ruimt hij zijn vuile was op. Zelfde geld voor troep achter zijn reet aan opruimen, daar begin ik niet aan. Zodra ik me eraan erger, ruim ik het op in een doos en vraag ik het hem op te ruimen. Hij weet dat als hij dit niet doet, dat het dus in de prullenbak beland. Het is natuurlijk inmiddels niet zo zwart wit als het hier bovenstaat. Feit blijft dat na diverse volwassen gesprekken en tactieken, ik besloot om inderaad "kinderachtigheid" met "kinderachtigheid" te bestrijden. Dit heb ik een tijd volgehouden, en inmiddels is het niet meer nodig en is vaak een, twee keer vragen voldoende.
Poe gelukkig is het bij ons niet zo, ik doe wel meer, maar werk ook minder..... Ik erger me ook wel eens hoor, heeft ie een boxer nodig, haalt ie er 1 van de lijn, en denk ik had je die 4 die ernaast hangen niet ook gelijk even mee kunnen nemen en in je kast kunnen leggen??? Maar kunnen jullie niet een keer rond de tafel om de taken te verdelen? Zo van jij doet dit, ik doe dit. En duidelijk zijn dat je het op deze manier echt niet lang meer gaat trekken.... Dan kun je elkaar makkelijker erop aanspreken als iets niet gebeurd. En voelt hij zich misschien wat meer verantwoordelijker voor zijn taken?
Tja die van mij ook, maar de wc schoonmaken hoeft toch niet elke maand?? Afwassen gebeurt als de borden op zijn, was als er geen schone kleding meer ligt, etc. Met een kind vind ik dit niet acceptabel, mijn ex had soms ook 'geen zin' om de kinderen in bad te doen. Ja dus? Ze moeten toch in bad. Maar hij vertikte het. Dan deed ik dus eerst de kinderen in bad, vervolgens ruimde ik de keuken op en zat hij al lang en breed op de bank met een bak koffie. (Nu we uit elkaar zijn gaat het overigens een stuk beter hoor, maar ik heb me groen en geel geergerd aan hem)
Hier doe ik ook veel meer in huis dan vriendlief. Maar hij werkt minimaal 60 uur en ik studeer nog (voltijd) en werk daarnaast zo'n twaalf uur per week in de avonden en weekenden. Maar ik ben niet zijn sloof of huishoudster, daar pas ik voor. Hij gooit zijn eigen was in de wasmand, hij ruimt zijn eigen troep op en hij kookt ook regelmatig. Boodschappen doet hij ook vaker dan ik. Daar heb ik een hekel aan. Gelukkig is vriendlief vrij netjes. Hij kan slecht tegen rommel dus als ik iets laat liggen of er staan borden op het aanrecht dan ruimt hij dat op. Als hij vindt dat er teveel op de grond ligt dan stofzuigt hij. Alleen de dingen die hij niet 1,2,3 ziet zal hij ook niet doen. Het bed minstens 1x per week verschonen is daar een voorbeeld van. Echt smerig, maar dat zie je niet zo gauw dus dan doet hij het ook niet. Dat geldt ook voor kozijnen en deuren afnemen, de tegels en vloer van het toilet schoonmaken en dat soort dingen. En als ik het vraag dan doet hij het wel, maar ik doe dat liever gewoon zelf. Dan weet ik tenminste dat het gebeurt zoals ik dat wil. Ergert jouw vriend zich ook niet aan rommel als bijv zijn ouders ofzo komen? Anders zou ik eens proberen om een paar dagen voordat die komen gewoon niet meer op te ruimen. Misschien doet hij het dan wel zelf. Verder is het een lastig ptonleem denk ik. Het zit heel diep in hem ben ik bang en krijg dat er maar eens uit..
Ik blijf dit soort dingen lastig vinden, zeker als het uiteindelijk toch gedaan word. Het blijkt wel dat hij het niet uit zichzelf gaat doen. Ik had het hier ook bij een aantal kleine dingen, hij 'vergat' standaard zijn was in de wasmand te gooien. Eerst pakte ik dit altijd op maar dat was ik op een gegeven moment ook zat. Toen kwam vrij snel het moment dat hij geen schonen sokken meer had en hij dus op hoge (blote) poten naar beneden kwam.....sindsdien vind ik zijn sokken voortaan terug in de wasmand! Dus misschien is uiteindelijk het laten liggen wel een oplossing maar dan nog zal hij zelf moeten gaan inzien dat zijn gedrag vrij irritant is. Ow en zijn sokken mand was niet echt leeg hoor, die was even verhuisd naar een ander plekje
Komt mij zeeeeeer bekend voor. Mijn man is gewoon ook zo'n luie flikker. Vreselijk! We hebben er al zoveel ruzie over gehad. Behalve dat ik het irritant vind dat hij bijna niks uit zich zelf doet, vind ik het ook heel irritant dat ik er dus constant wat van moet zeggen. Ik voel me op dat gebied meer zijn moeder dan zijn vrouw. Ik loop de hele dag al zooi van de kinderen op te ruimen en dan dus vaak ook nog dat van hem *GROM*. Er ligt een halve sokkenwinkel onder het bed, waarvan ik zojuist tegen hem gezegd heb dat ik verwacht dat het vandaag opgeruimd wordt. Kan ik ook eindelijk weer eens fatsoenlijk stofzuigen op de slaapkamer. En nee, ik ben ook geen poetsprinses, maar ik ruim wel gewoon zooi op, stofzuig elke dag, vaak zelfs 2x per dag, ruim de ontbijt- c.q. lunchspullen op, veeg kruimels van het aanrecht, doe een nieuwe vuilniszak in de prullenbak als ik de oude eruit heb gehaald etc. Dat hij bijna geen huishoudelijke dingen doet, daar kan ik inmiddels wel mee leven, maar dat hij gewoon te lui is om te zorgen dat het hier geen zwijnenstal wordt daar haalt hij echt het bloed mee onder mijn nagels vandaan. Ik kan maar niet begrijpen dat hij maar niet snapt of niet wil snappen dat er wel of geen zin in hebben geen criterium is. Het moet gewoon gebeuren, zin of geen zin.
mijn man is ook zo, alleen wel iets minder. Hij vind het fijn om heel duidelijk te hebben wat zijn klusjes zijn. Dus bij wijze van iedere dag dezelfde klusjes, rondom dezelfde tijd maakt het voor hem makkelijk. Helaas zal hij nooit gaan leren om die dingen zelf te zien, dus daar zou ik als ik jou was ook niet op wachten. Maak het hem makkelijker!