Hoi meiden, Vier weken geleden heb ik een miskraam gehad na een missed abortion bij 6 weken zwangerschap. Het had bijna 1,5 jaar geduurd voordat ik zwanger was, dus de teleurstelling kwam hard aan. Nu weer ongesteld geworden dus mijn lichaam is bezig te herstellen. Ben ik blij mee, maar ik merk ook dat ik erg ''bang'' ben om weer te gaan proberen zwanger te worden. Alle gevoelens van hoop, teleurstelling iedere maand en bijbehorende emoties, komen weer boven. Heb veel angst dat het weer lang gaat duren en zie erg op tegen weer zoveel teleurstelling. Ik wil heel graag weer zwanger worden, maar vind het zo supereng. Zijn er mensen die dit herkennen na een miskraam? En zijn jullie meteen er weer voor gegaan? Hoe gaan jullie met deze 'angsten' om? Liefs, Marit
hoi marit, Ik denk dat je naar je gevoel moet blijven luisteren en dat je er ook weer naar moet toe groeien na de eerste miskraam direct weer voor gegaan maar na de tweede ook even gewacht en nu hebben we een vroeggeboorte gehad en ons dochtertje heeft het niet gehaald en nu hebben we een pitstop zeg ik altijd. luister naar jezelf en als je weer wilt met angst is het prima als je het nog even niet durft dan nog even niet probeer dit eerst een plekje te geven en praat met je man of partner wat hij wil enhoe hij denkt. ik weet zeker dat wanneer de tijd rijp is het weer gaat komen en de angst meid die neem je mee jammer genoeg. heel veel sterkte en als het weer de tijd is succes liefs miriam
hoi, ik heb een missed abortion gehad na 10 weken, bleek dat het met 8 weken gestopt was. ik merk dat ik graag weer zwanger wil worden, hoop zo dat ik ooit moeder wordt. je twijfels en angsten komen me heel bekend voor. wat mij erg heeft geholpen is praten met mijn partner, maar ik heb ook hulp gezocht. door met iemand (psycholoog, huisarts, wie dan ook) te praten die op een afstand van je is maar je helpt inzicht te geven in wat je denkt en voelt wordt je sterker. ik kan dat echt iedereen aanraden. vertrouw op je gevoel, doe wat jij denkt dat goe dis en wat goed voelt. al gaat 60% meteen weer voor een zwangerschap, ook al doet maar 10% dat, het maakt niet uit. je moet je eigen weg hierin vinden. vertrouw op jezelf. sjaan
Hoi Marit, Ik heb 5 weken geleden een miskraam gehad en heb toen heel herd geroepen dat ik geen kinderen meer wil. Van die gedachten werd ik erg verdrietig en onzeker. Nu hebben we besloten om de onderzoeken af te wachten en er toch weer voor te gaan. Ik weet hoe moeilijk die tijd zal gaan worden en hoe angstig de eerste maanden zijn. Ik ben nog steeds niet ongesteld geweest dus mijn lichaam is nog niet op orde. Vergeet niet dat je het ook even de tijd moet geven. Sterkte Gerda
Hey Marit, Ik kan me je gevoel goed voorstellen. Je moet alleen naar je eigen gevoel luisteren. Als je het zelf nog niet aandurft dan kan je beter gewoon even wachten voordat je weer gaat proberen. Het is echt heel persoonlijk voor iedereen hoe ze hiermee omgaan. Ik heb zelf 5 weken geleden een miskraam en ben van de week weer voor het eerst ongesteld geworden. Ik wil wel graag weer opnieuw proberen, maar kan me niet voorstellen dat ik dit verdriet nog een keer aankan. Maar ik denk dat ik dit gevoel niet meer weggaat als je het een keer is overkomen. In ieder geval veel sterkte en maak geen overhaaste beslissingen.
Hoi Marit, En of dat ik je probleem herken. Ik heb na mijn eerste miskraam ook enorm veel angst gekend om terug zwanger te worden. Het duurde dan ook bijna 1,5 jaar voor ik terug zwanger was. Toen ik zwanger was in febr. had ik gemengde gevoelens, ik was blij maar ook ontzettend bang dat het mis zou gaan. Mensen in mijn omgeving zeiden dat ik positief moest blijven denken want dat het nu zeker goed zou gaan. Jammer maar helaas werd het weer een miskraam. Ik kan je verzekeren dat de angst om nu weer zwanger te worden ontzettend groot is. Ik ben nu ook naar psy aan gaan om alles te verwerken want het is moeilijk. Ook die angst en onzekerheid of ik het nog wel een keertje aandurf is groot. Ik ben ondertussen nog niet ongesteld geworden maar ik ben er zeker van dat er weer helse maanden gaan aankomen. Hoe ik ermee omga, heel moeilijk hoor, ik ben ook geen prater en krop enorm veel op. Ik ga proberen om een kuur met bachbloesems te doen (je moet maar eens kijken op het internet). Dit zou voor veel goed zijn, om rust te vinden enzo. Weet niet of het helpt maar op den duur probeer je alles he. Alvast heel veel sterkte om het te verwerken. Liefs miesje
Hoi meiden, Bedankt voor al jullie reactie. Wat naar dat jullie ook allemaal je verdriet om een of meerdere miskramen hebben. Het valt niet mee he. Wij gaan een zwangerschap niet tegen houden (gaat echt tegen m'n gevoel in om dat te doen) maar gaan ook niet weer meteen er 'vol' mee bezig. We zien het wel, niks geforceerds in ieder geval. Ik wens jullie allemaal ook veel sterkte! Liefs, Marit
ps Miriam: ik heb je verhaal meegelezen en vind het zo verdrietig voor je dat je Danique* heb moeten laten gaan. Wens je erg veel sterkte de komende tijd meid. Marit
heey meid lief dat je me verhaal gelezen hebt. En ons meisje is de mooiste ster aan de hemel zeg ik altijd. heey goed dat je de natuur zijn beloop nu laat doen het komt als het de tijd er voor is. hoop dat het niet te lang meer duurt voor je knuf miriam dat geldt ook voor de andere meiden