Bij mijn zoontje zat ik 's avonds alweer beneden ( ben om 21.00 bevallen,thuis), kreeg om 02.00 nog bezoek hihi. Kon toen alleen niet zolang staan door de hechtingen. 2 dagen erna haalde ik 's morgens zelf mijn bed al af voor de hulp er was en gooide dat alvast in de wasmachine. Na een week ben ik een stukje wezen wandelen met de kinderwagen en hondjes. Na 11 dagen zat ik alweer op mijn vaders verjaardag. Bij mijn dochtertje idem, ben 's middags om 15.00 bevallen (in zkh) om 19.30 weer thuis, gelijk al een hoop visite, nog lekker in de tuin gezeten met een vriendin. Volgende ochtend zat ik al aangekleed en wel beneden op de bank op de kraamzorg te wachten. Kon al wel eigenlijk alles weer maar doordat de het voeden (bv) niet echt lukte was ik daar veel tijd en energie aan kwijt, dus de eerste dagen veel op bed doorgebracht, na een week ook weer gaan wandelen met opa en zoonlief.
Ik heb eerste 1,5 week in bed gelegen en kwam er alleen uit om te plassen/douchen. Ik had ontstoken hechtingen, blaasontsteking, een gekneusd stuitje en een hele lage bloedwaarde (ben in de 1e week 5x flauwgevallen) Na 2 weken ging ik voor het eerst een blokje om. 10 minuten buiten, daarna 2,5 uur geslapen Langzaamaan ging dat steeds iets beter
Ik zat de volgende dag alweer beneden, maar was toen nog wel wat slapjes. Na 8 dagen mochten we naar buiten met de baby, en toen hebben we gewoon gelijk lekker een rondje gelopen. Toen voelde ik me ook alweer prima. Daarvoor ben ik niet weggeweest, ik wilde niet bij m'n babytje vandaan.......
Douchen: de ochtend na de bevalling. Baby in bad doen: ochtend na de bevalling. Rechtop zitten: die dag na bloedtransfusie hield ik het iets langer vol Koffie halen in cafeetje in zh en op 'n stoel ipv op bed: de tweede dag Wandelingetje om het huis: derde dag maar durfde niet verder i.v.m. boel hechtingen Naar de stad wandelen en weer terug (op hoge hakken): na twee weken Na tien dagen had ik trouwens van het ene op het andere moment 0% last meer van de hechtingen. Zoals hierboven ook iemand zegt heb ik ze niet 'ontweken'. Zat zo nu en dan met tranen in mijn ogen, maar denk echt dat het hielp om gewoon normaal te blijven zitten...
de 1e dag kon ik alleen onder begeleiding naar t toilet. 2e dag mochten we naar huis en kon ik een beetje op de bank liggen en rustig in huis naar de babykamer lopen... 3e t/m 5e dag een beetje in huis lopen, alleen douchen en veel bankhangen. Kon niet zitten/ op mn rug liggen/ en langer dan 5 min staan of lopen door de aambeien en mn hechtingen (in die volgorde) Dag 7: met de auto naar de verjaardag van mn nichtje en even een rondje in het dorp (200m ofzo) ohoh, wat was ik moe en wat deden mn hechtingen pijn en mn aambeien...pfft daarna ging het steeds een beetje beter. na een goede week kon ik weer zitten op mn voedingskussen en kon ik weer in bed liggen. Na 2 weken kon ik weer gewoon alles maar met mate en na 6 weken kon ik weer fietsen, hihi...
Dag na de bevalling liep ik weer rond in het ziekenhuis, had alleen maar de avond ervoor last van mijn hechtingen gehad.Ben 5 dagen in het ziekenhuis gebleven samen met Maud.En toen we naar huis gingen ben ik de dag erop een stuk met de hond en vriendlief gaan wandelen.Maud mocht de eerste weken niet naar buiten omdat het toen ontzettend koud was (-12 graden en nog meer meer ) en omdat ze heel klein was. Ik moet zeggen dat ik niet had verwacht dat ik me zo goed zou voelen na de bevalling.Maar deed wel alles rustig aan omdat ik wel te lijden had onder het GROTE slaapgebrek..
Hoi, ik heb de eerste twee dagen op bed gelegen. Dag 1 ging zitten nog niet eens Heb dus alleen maar gelegen en in de kussens gehangen, volledig verzorgd door kraamhulp. Dag 3 voor het eerst gaan douchen met hulp van de kraamhulp, daarna volledig kapot. Enkel uit bed om te plassen. Dag 4 voor het eerst zelfstandig gedoucht, daarna hardstikke kapot. Enkel uit bed om te plassen, wel weer meer zitten in bed. Dag 5 gekeken hoe manlief Thirza in badje deed. Dag 6 samen met kraamhulp (die alles klaarzette) Thirza in bad gedaan. Dag 7 voor het eerst de trap op en af, (zonder Thirza). Dag 8 voor het eerst beneden gegeten aan tafel met man en stiefkids. Daarna helemaal kapot en weer op bed. Ik heb 2 dagen extra kraamhulp gekregen en de eerste 8 dagen een volledige dag, ipv 6 uur per dag. Omdat ik goed naar m'n lijf heb geluisterd en een flinke ijzer-kuur kreeg die lekker aansloeg, ben ik vanaf dag 10 redelijk snel opgeknapt en zijn we aan het eind van die tweede week eens een stukje wezen wandelen met de kinderwagen. Het viel mij smerig tegen!
Ik stond na 2 dagen te stofzuigen, nooit doen dus haha. Met 4 dagen midden in de nacht de hond uitgelaten, omdat mijn ex-vriend bleef liggen. Ook geen aanrader, erg pijnlijk en vooral vermoeiend. Zolang ik binnen bleef voelde ik me redelijk maar wel heel suf, zodra ik in contact kwam met de buitenlucht stond ik te duizelen op mijn benen (welliswaar wel na een zware zwangerschapsvergiftiging). Na een week voor het eerst weer zelf boodschappen gedaan, en met 2 weken stond ik alweer ijverig broeken te passen bij esprit hahaha.
week 1 gestoffeld door het ziekenhuis...en met 1½ week liepen we naar de supermarkt 2 dorpen verder a 2km lopen ...was mischien iets veel maar wel goed voor de genezing.
hoi, IK liep de volgende dag rustig door het huis, heb ook zelf gedoucht.wel en bed in de kamer gehad, daardoor nam ik rust als ik beneden was want je ligt dan toch of ik zat rechtop in kleermakers zit boven op mijn hechtingen.zwelling was bij mij ook weg met 4 dagen. Dag 7 ben ik zelf naar de supermarkt gelopen (ong. 100 meter) en heb 2 boodschapjes gehaald, Dag 9 rondje om 1 km afzo.. dat was nog erg vermoeiend. dag 13/14 zelf auto rijden en op visite gaan. Daarna langzaam weer meer, kan nu eigenlijk alles alleen echt lang wandelen kan ik nog steeds niet, maar dat komt ook doordat mijn rug in een ander positie is gaan staan na zwangerschap. dat is wel goed want hij staat nu natuurlijker, maar mijn lijf moet er nog aan wennen.
Ik had een keizersnede en ging met 1 week een blokje om. Was heerlijk om buiten te zijn. Met 2 weken had ik al weer een shopsessie van 5 uur achter de rug! (beetje overmoedig, maar heb mij 9 maanden zo beroerd gevoeld dat ik mezelf al snel super voelde!)
Met 7 dagen ben ik een blokje om gegaan en dat ging met een slakken tempo en was ook niet zo ver. Met 10 dagen voelde ik me alweer wat beter en met 2 weken kon ik weer echt een beetje wat doen. En daarna ging het al heel snel steeds beter en sinds ik denk 2 maanden voel ik me weer als vanouds. Overigens ben ik gewoon bevallen, maar wel met de vacuum en een flinke knip. En door die knip kon ik niet zo goed lopen (of zitten, liggen, staan, etc.).
Lichamelijk gezien had ik direct na de geboorte wel kunnen winkelen, had alleen een beetje last van spierpijn down under. Maar aangezien de kleine pas na een week naar buiten mocht ben ik toen gaan wandelen. Heb de hele week ongeduldig op de bank gezeten, het was heerlijk weer...ik wou met haar naar buiten
Ik was na twee dagen in het ziekenhuis alweer thuis. Dat was een donderdag. Het weekend was ik alleen, omdat manlief weg moest... Dat ging goed. Die maandag ben ik voor de eerste keer met de kinderwagen naar buiten gegaan, dat was heel zwaar, ik was erg moe en slap. Maar na twee weken, ging ik alleen naar buiten en droeg ik de kinderwagen de trap af en op. ( niet slim, want gisteren , 2 weken en 4 dagen na de bevalling, deed ik het weer en ´s avonds voelde ik me niet goed) Ik kan niet stil zitten en merk, dat mijn lichaam me wel signalen geeft, omdat ik teveel doe. Maar voor de rest voel ik me goed, alleen de knip doet nog wat zeer. Ik had wel een laag HB-gehalte en heb daarvoor wel ijzertabletten genomen. Dat was ook hard nodig, want ik was erg slap.
vrijdag bevallen zondaGs liep ik met drie grote honden buiten, stofzoog ik weer en deed ik alles zelf
Ik kon meteen weer wandelen en alles. Alleen Milan mocht de eerste paar dagen natuurlijk nog niet naar buiten. Maar ik vond 't wel lekker om even buiten te lopen als hij lag te slapen (de kraamhulp bleef dan natuurlijk thuis). Even lekker wat frisse lucht en beweging doet je vaak goed. Ik heb overigens ook wel een vrij makkelijke bevalling gehad (wel een knip en wat hechtingen, maar verder geen problemen, en 't ging vrij snel).
Na de bevalling: 3 liter bloed verloren, 6 zakken bloed gehad. Helaas de nacht op de IC door moeten brengen. Dag 2: Overplaatsing na een academisch ziekenhuis, ivm beademing van ons zoontje. Ballonkatheter uit de baarmoeder gehaald, nog wel aan het infuus en een blaaskatheter. Dag 3: Blaaskatheter wordt er uitgehaald en ik mag onder begeleiding gaan douchen. Met de rolstoel heen en weer gependeld van mijn kamer naar het NICU waar mijn zoontje ligt. Kan moeilijk zitten en ben dan ook kapot na een half uurtje zitten. Dag 4: Eigenlijk hetzelfde als dag 3. Kan nog vrij weinig, alleen in de rolstoel. Dag 5: Samen met mijn vriend het stukje van mijn kamer naar de NICU gelopen. Rolstoel mee, voor hetgeval dat. Gaat nog erg moeilijk. Dag 6: Zoontje wordt weer overgeplaatst naar ons ziekenhuis en ik ga naar huis. Thuis slaap ik veel, maar wil wel minimaal 2 keer per dag naar het ziekenhuis. Vandaag nog wel met de rolstoel van de ingang naar de afdeling. Dag 7: Nu ging het ineens snel, ik ben thuis, voel me meer op mijn gemak, slaap 's nachts beter en ik kan van de ingang naar de afdeling lopen. Moet daarna wel direct zitten, anders wordt ik dizzy. Dit heeft nog een week geduurd, daarna ging het voor mijn gevoel goed. Ik denk zelf dat het eigenlijk helemaal nog niet ging, maar ik van mezelf moest. Ik wilde bij mijn zoontje zijn, mijn vriend moest weer werken, dus ik was eigenlijk op mijzelf aangewezen. De verloskundige waarbij ik onder begeleiding heb gestaan in de zwangerschap, maar niet bij de bevalling was, omdat ik in het ziekenhuis beviel op medische indicatie. Die kwam toen Roan thuis kwam nog een nagesprek doen en hem bewonderen. Ze stond ook versteld van hoe snel ik weer op de been was, na dit alles. Ik liep de trap (behoorlijk steil) redelijk snel op en was niet buiten adem. Ik denk dat ik een paar weken later de "klap" gehad heb, want toen werd ik ineens weer heel erg moe, was verschrikkelijk emotioneel (bijna geen land mee te bezeilen) en sliep ontzettend veel.
vorige week zondag bevallen, de oudste moest maandag naar het kdv en die heb ik samen met mijn partner lopend weggebracht. ging prima, tuurlijk wel rustig lopend maar het was echt prima te doen. is ook maar een stukje van 10 minuten heen, dus valt reuze mee. verder was ik eigenlijk ook direct weer op de been, kon zelf gewoon koken, een wasje draaien etc. heb af en toe de afgelopen week een uurtje op de bank gelegen maar ik heb geen bedrust nodig gehad. voel me gewoon echt weer de oude, tuurlijk voel ik af en toe wel wat maar dan neem ik ff rust en kan daarna gewoon weer mijn gang gaan!! ik wens het iedereen toe!!!!!!!! joyce
Na een week ben ik zelf weer de stad in gelopen om een kadootje voor de kraamhulp te kopen. Diezelfde middag moesten we onverwachts naar het ziekenhuis en vanaf dat moment was ik er weer helemaal.. Nog wel iets last van mn bekken gehad, maar niet te veel bij stilgestaan. 3 weken na de bevalling zat ik alweer op het paard..
Ik ben nu 4 dagen geleden bevallen en ik loop weer gewoon door het huis. Valt me echt mee hoe het herstel verloopt. 2 dagen geleden was ik nog een wrak, het gaat met de dag beter. Heb een knip en een scheur gehad, en iets van 13 hechtingen, maar ik heb er Traumeel H op gesmeerd en de zwelling en de pijn is een heel stuk minder. Denk dat ik over een paar dagen wel weer helemaal op de been ben!