Wij wilden eigenlijk beginnen toen onze kleine man 1 jaar was. Hij is een huilbaby geweest en het was gewoon een verschrikkelijk tijd Maar hij ontwikkelde zich zo goed, was zo lief, vrolijk en erg zelfstandig. Hij liep al toen hij nog geen 11 maanden was. We hebben toen bij 10 maanden besloten ervoor te gaan. Toen hij 13 maanden was bleek ik zwanger Ik beleef deze zwangerschap ook anders en het gaat ook heel snel. Maar dat lijkt me inderdaad logisch bij een 2e. Ik ga 1 x per week zwemmen en probeer me dan even heel bewust bezig te houden met de zwangerschap. Het is af en toe wel zwaar, vooral lichamelijk met een dreumes maar hij is al behoorlijk zelfstandig dus dat scheelt voor mij enorm. Hij kan zelf trappen lopen, schoentjes pakken, dingetjes aangeven en dat soort dingen.
Hier bewust gekozen voor 1,5 jaar te wachten en was meteen zwanger....Er zal dadelijk 2 jaar en 2 maanden tussen zitten... Voor ons is het zo gegaan omdat ons zoontje door mijn afwijking te vroeg geboren werd.. Deze baby kan ook te vroeg gaan komen en dan wilde ik niet nog een heel kleintje hebben....Wilde er eigenlijk zelfs langer tussen maar het begon toch te kriebelen
Wij hebben ook gewacht tot 1,5 jaar en mijn zoontje zal 2 jaar en 2 maanden zijn als baby nr 2. komt. Ik wilde er graag een kort leeftijdsverschil tussen en 2 jaar leek ons wel mooi. Ik zou sowiso wachten totdat het lichaam 'uitgezwangert' is en weer is herstelt (9 maanden is dat geloof ik) ook lijkt het me heel zwaar om eerder een 2e spruit te krijgen hoor.
Hee Roosenzo! Ik spring ook ff in op je onderwerp hier!!! Toen ik lag te bevallen, dacht ik, dit doe ik nooiiiittt meer, maar nu, na drie weken, zou ik het morgen zo weer doen! Ik zou het liefst ook niet te lang wachten met een volgend kindje... maar helaas..... door mijn keizersnee moet ik wel minimaal een jaar wachten!
Lees hier dat ik niet de enige ben die het uitstelt vanwege een huilbaby. Het liefst was ik (wij) er alweer voor gegaan, maar stellen het nu toch uit. Moet ook zeggen dat ik soms doods bang ben voor een 2e kindje . Hoe prachtig ik het ook vind en hoeveel ik ook van haar houd het is niet niks een huilbaby en als ik bedenk dat een eventuele 2e mssn ook zoveel zal huilen krijg ik echt mijn twijfels. Mijn vriend begon er laatst over en toen moest ik toch wel even slikken. Hebben/ hadden jullie dat niet?
Ja, maar uiteindelijk dacht ik, dat duurt dan een jaar en dan ben ik er vanaf. Kortom het gaat ooit over. En wil ik dan de rest van het leven van een tweede kindje daarvoor ook missen? Dat antwoord was nee. Mijn tweede was gelukkig geen huilbaby, alleen wel slaapt ze sinds een maand pas door. Maar ik ben nu bijna dat jaar al voorbij en ik geniet ook intens van haar. Nee ik had dit voor geen goud willen missen. (maar een derde komt er (voorlopig) niet haha!)
Wij wilden er ongeveer 2 en half jaar tussen hebben. Zodat onze dochter wat meer zelfstandig zou zijn, maar het leeftijdsverschil toch ook niet te groot werd.
Als je geen jaar moest wachten zou je dan eerder proberen zwanger te worden? Ik (wij zijn) ben er nog niet uit hoor, heeft zn voor- en nadelen om weer snel zwanger te zijn volgens mij.
Ik ben/was ook doodsbang voor een 2e huilbaby! Maar als ik nu kijk hoe fijn we het hebben met onze zoon dan weet ik gewoon dat het écht tijdelijk is. Het blijft niet zo en elk kindje is anders. Als dit weer een huilertje wordt dan zou dat echt niet leuk zijn maar het 'overvalt' je niet meer zoals bij de 1e. Daarom hebben wij gezegd, we gaan ervoor en we zien wel. En als de 2e zich goed gedraagd dan komt er misschien nog wel een 3e
6 maandjes oud was mijn kleine meid toen ik weer positief teste. Was trouwens best een suprise, waren nog niet echt bezig maar ja kans zat er in natuurlijk. Oudste is straks 18 maanden als de tweede komt. Ik heb qua hormonen echt een super zwangerschap, voel me goed, ben positief. Jammer alleen dat ik zo'n last van mijn bekken heb. Voor mijn lichaam was het toch ietsje te rap denk ik. Maar ach, ik krijg er nog een wereldwondertje bij dus waar klaag ik dan over???
@mmeke & sterre; dat klopt ook. Het zal vast een x overgaan en diep van binnen weet ik ook dat ook al zou ik van te voren weten dat ik weer een huilbaby zou krijgen dat dat ons toch niet zal tegen houden voor een 2e te gaan, want wat je ervoor terug krijgt is zoveel meer waard!! En je bent er idd veel beter op voorbereid. Wel spannend, aangezien we voor I ook meerdere miskramen hebben gehad, al met al vind ik het dus dood eng maar ga het me niet laten tegen houden! Het is al een wonder als het allemaal maar mag lukken! Soms denk ik, het maakt ook niet uit, het huilen stopt een x en ik heb iig zo'n prachtig mooi wonder mogen krijgen (en hopelijk in de toekomst nog 1)! Op dit moment heeft I me nog te hard nodig (vind ik dan) dus kijken we het nog even aan! Succes allemaal!
Ik ben nu 25 weken zwanger van de tweede. Aiden is dan 23 mnd als hij wordt geboren. Dus dan was hij... 14 of 15 mnd toen ik zwanger werd. Was niet helemaal gepland nog, we wilden januari dit jaar gaan proberen voor nr 2 maar toen zat ie er dus al
Pfff, dat is lastig..... ik denk dat ik dan toch een jaartje zou wachten, maar niet veel langer hoor! Aan de ene kant is het lekker om gewoon van de eerste te genieten een anatal jaartjes, maar vind het ook leuk als de kinderen niet teveel in leeftijd van elkaar schelen, en daarnaast wil ik zelf geen bejaarde moeder worden! Mijn vriend is allang blij dat ik een ks heb gehad, want die wil wel echt meer dan een jaar wachten en eerst afwachten hoe het met de eerste gaat!
Ja, ik heb een beetje hetzelfde als jij. Wil ook absoluut geen bejaarde moeder worden Zie dat nu wel op het schoolplein en dat lijkt me helemaal niks. Er zijn moeders van kindjes bij luc in de klas die 20 jaar ouder zijn dan ik. Op die leeftijd hoop ik toch echt niet meer op een schoolplein te staan hoor. Maar je weet nooit hoe het loopt natuurlijk, misschien lukt het zwanger worden wel helemaal niet, al is dat in het verleden niet echt bepaald en probleem geweest....
Nadat mijn zoontje 1 was, durfde ik weer voorzicgtig te denken aan nog een kindje, dat was eerder onbespreekbaar (zware bevalling, stuitje gebroken, complicaties). Toen Thijs 1 was heb ik het met mijn man besproken voor een tweede kindje te gaan. Na wat gesprekken er voor gegaan en direct zwanger. Het bleek helaas een MA te zijn. Nu opnieuw zwanger en er zal straks ongeveer 2,5 jaar tussen zitten.
Wij zijn er na 8 maanden weer voor gegaan, 1e ronde ging mis en de tweede ronde direct goed raak Er zit zometeen 19 maanden tussen en dat vinden wij heel mooi! Toen onze dochter echt nog een kleine baby was moest ik er trouwens nog niet aan denken hoor - maar dat is heel persoonlijk denk ik.
Met 8mnd was ik in de eerste ronde weer zwanger van nummer 2. Nu tegen het eind merk je wel dat je af en toe wat meer rust nodig hebt dan dat je krijgt. Maar het lijkt me heerlijk straks 2 kindjes die nog net geen anderhalf jaar schelen
Bij onze oudste duurde het ruim een jaar voordat ik zwanger was 3 maanden na de bavalling ben ik gestopt met de pil en toen onze kleine man 9 maanden was was ik zwanger Er zit dus 1,5 jaar tussen die 2 Na de bevalling van de 2e ( onze kleine meid ) was ik 5 maanden na de bevalling zwanger ... dat ging mis na 16 weken zwangerschap 2 maanden na die zwangerschap ben ik weer terug zwanger geraakt Als dit kleintje geboren gaat worden is de oudste 3 jaar & 3 maanden de tweede 1 jaar en 8 maanden Ik heb er nooit spijt van gehad, het feit is er dat je meer tijd hebt voor de eerste maar dat gaat altijd zo blijven Ook al zit er 3 jaar tussen dan heb je er altijd 1 rondlopen waar je je aandacht voor nodig hebt Ik zou het echt nooit anders willen !! Succes met jullie keuze
Ik ben even in de war: ik ben bevallen op 23 april, op 25 oktober testte ik weer positief, op 2 dagen na 6 maanden later dus. Ik ben uitgerekend op 1 juli. Mijn oudste is dan 14 maanden. Hoe kan jouw oudste dan 18 maanden zijn als jij ook 6 maanden na je bevalling weer posi testte. Aan je banner te zien heeft er langer dan 6 maanden tussen gezeten voor je weer posi testte, of ben ik nu echt helemaal in de bonen .