Met ouders hebben wij geen contact. Boos worden helpt niet echt, interesseert haar weinig. Tot je de boekjes waarmee ze op de muren en kachel mept weg neemt. Dan is het drama. Helaas ben je dan zelf ook op een punt dat inslapen niet meer lukt..van pure frustratie. Als ik haar vraag waarom ze dat doet terwijl ze weet dat het niet de afspraak is krijg ik geen antwoord.
Lastig hoor Gemma As je de oorzaak weet kun je daar nog wat mee.. nu blijft het een beetje gokken en vooral uitproberen.
en als jullie dan opstaan wat doen jullie dan? opvallend dat dit enkel in het weekend is. hier is het de gewoonte om een filmpje te kijken smorgens in het weekend. zoon begon vroeger op te staan omdat hij zo graag tv wilde kijken... dus filmpje pas toegestaan vanaf 7 u. dus zat hij zich te vervelen, want was nog te moe om te spelen.
Bij ons is het zo dat ik 6:30 acceptabel vind om eraf te komen Eerder gewoon niet. En als ik 6:30 op sta dan doe ik het traphekje open. Dat is het teken dat zij naar beneden mag. Dat moet ze leren. Ze daagt gewoon uit door net zoveel lawaai te maken dat we wel wakker moeten worden. Klappen, zingen, gillen, telkens iets luider. Na elk geluid wacht ze even in stilte onze reactie af. Komt die niet, tandje luider. Alleen naar beneden is geen optie in mijn ogen. De tv bedienen snapt ze niet en ben bang dat ze dat sloopt. Tevens is ze zonder toezicht nogal een sloper. Op muren en meubels tekenen, in de keukenla zitten, en van alles doen wat niet mag wat ze wel weet. Dus dan moeten we er alsnog uit..
Slaaptrainer gekocht ondertussen. Denk probeer het nog eens na aanhoudende tips hier. Heeft ze vernield. Gewoon op de grond gemikt omdat het de tijd nog niet aangaf waarop ze eruit mocht. Dus gefrustreerd. Mechanisme niet stuk maar omlijsting wel stukken af.
Is het niet gewoon puur om strijd te maken? (Al zou je dan zeggen... negeren.. maar dat is huer niet echt een optie.. moeilijk moeilijk..)
Ik zou zeker een gedragsdeskundige/orthopedagoog mee laten denken. Liefst iemand die gespecialiseerd is in hechtingsproblematiek en traumagerelateerde problematiek. Misschien kan je haar gedrag filmen, dan kan je veel beter overbrengen wat ze doet. Ik werk op een residentiële behandelgroep voor kinderen met ernstige gedragsproblemen en wij nemen heel vaak kinderen op uit pleeggezinnen die (onder andere) dit soort gedrag laten zien.
Klopt Koon. We krijgen binnenkort ook video begeleiding. Gelukkig wel... Want dit is niet het enige problematische helaas
Wat lastig zeg! Ik hoop dat de video begeleiding helpt en je goede tips krijgt. ik herken het gedrag van vroeg wakker zijn en er dan per se uit willen wel van onze oudste, die kon dan ook heel bokkig en dramatisch doen wat er op uitdraaide dat een van ons er toch maar ut ging omdat anders haar zusje wakker werd. Maar goed, dat is toch net wat anders dan dat jij beschrijft. Wekker heeft wel beetje geholpen toen, maar loste het ook niet helemaal op. Gelukkig slaapt ze nu vaak tot 7 uur.
Zoals ik de laatste berichten nu lees is het wel een iets andere situatie bij jullie Gemma, heftig hoor. Ik hoop dat jullie met de juiste begeleiding dit meisje weer op de rit kunnen krijgen. Het is al een paar keer eerder gezegd maar jakkes, ik krijg echt een naar gevoel van de opsluiten in de kamer, deurklink eruit, wordt dan maar boos adviezen.. Wat zou jij willen als je klein was en een keertje vroeg wakker was? Dan wil je toch gewoon lekker bij papa en mama kruipen? Wat een heftige reacties! En eerlijk, ik denk dat gedrag als dingen kapot maken of drama's maken echt een reactie van het kind is als in de zin van 'negatieve aandacht is ook aandacht'. Kinderen hebben geborgenheid en veiligheid nodig, die vraag ging voor het gedrag uit maar blijft onopgemerkt door papa en mama omdat zij willen slapen. Ik ben echt geen softie, maar kindjes liggen hier gewoon af en toe even lekker bij ons, omdat ze weten dat dat kan en mag als ze dat even nodig hebben. En ik denk dat het mede daarom in de regel goede slapers zijn! (Wij vinden het toch ook fijn om 's nachts even tegen onze man aan te kunnen kruipen? Waarom verwachten we dan van onze kinderen dat ze helemaal alleen in hun bedje blijven liggen?! Ik snap dat niet hoor sorry)
Succes, wat een heftige materie. Volgens mij kunnen wij hier niet helpen, aangezien er zoveel meer speelt. In principe ben ik het eens met Boommm en Hilly1980, maar dan bij mijn eigen kinderen, niet bij een pleegkindje met een rugzak vol bagage...