Ohh, wat vind ik het lastig... Op 6 juli 2016 is mijn zoontje geboren met 38+2 (inleiding). Hij is nu dus 5,5 week oud. Hij was nog geen 5 pond bij de geboorte. Klein/licht kindje dus.. Mijn lieve jongen sliep in het begin als een roos. De hele dag door....in onze kamer in zijn eigen kamer (wiegje verplaatst).. heerlijk! Sinds twee weekjes ongeveer is dat veranderd.. Onze zoon kan overdag moeilijk in slaap komen.. ik mag niet klagen want na de laatste fles slaapt hij prima in tot de volgende fles (meestal 4 uur later)... meestal slaapt hij na die fles ook nog wel weer een paar uur... soms 3, soms 4 uur.. In de nacht is het dus geen probleem.. Maar... overdag kan/wil hij moeilijk alleen zijn. Hij wil het liefst de hele dag bij mama zijn.... Nou vind ik het best lekker om veel te knuffelen, maar het is soms amper mogelijk om even naar het toilet te gaan, een ontbijtje te maken of even lekker te douche.. Ik draag hem best regelmatig bij mij (lekker liggen op mijn borst/buik, of in de draagdoek)... maar ik wil, vooral voor hem, dan hij overdag ook de rust kan vinden. Bij mij kan hij heerlijk slapen...maar ik kan & wil dat natuurlijk niet de hele dag door blijven doen! Ik heb geprobeerd hem in de box te doen. Overdag gebruiken wij sinds kort een inbakerdoek (lijkt hij wel wat rustiger van te worden, maar veroorzaakt geen wonderen bij ons).. we geven hem een fopspeen, maar ook dat helpt niet altijd. Hij heeft last van veel spugen, maar johannesbroodpitmeel lijkt niet goed te vallen, na die fles krijst hij, dus daar mee gestopt... Ook voor het spugen doen we alles wat je maar kunt noemen (minimaal half uur rechtop na het voeden, voeden hem wat meer rechtop, verschonen zelfs met het hoofd wat hoger, tijd nemen om te laten boeren, hoofdeind van het bed omhoog, etc).. Nu de echte vraag. Als hij overdag niet in slaap valt uit zichzelf en huilt.. .dan kun je hem laten huilen of troosten. Troosten gaat goed... zitten we er naast of pakken we hem uit zijn bedje, dan merk je dat het snel over is. Hij voelt zich dan weer prettig. Zo weten wij dan ook wel .. dat er niks ergs met hem aan de hand is... Op internet lees je...en om je heen hoor je.. allerlei goed bedoelde adviezen. Ook van mensen die hun kindje laten huilen. Onze jongen huilt niet echt, maar schiet snel in het krijsen... Zojuist hebben wij doorgezet... een tijdje laten huilen. Na 20 minuten ging ik naar boven... zooo zieilig! Gatver.. dit wil ik niet meer.. Hij was wel redelijk snel gekalmeerd hoor, maar hij was zelfs te moe van het huilen om op zijn speen te sabbelen.. Dit wil ik niet meer! Dit gaat echt tegen mijn gevoel in... maar .. wat nu? Hoe doen jullie dat ?
Nee natuurlijk laat je een kindje van 5 weken niet huilen/krijsen! Hij heeft 9 maanden in je warme buik gezeten en wil nu gewoon bij je zijn. Er zijn maar héél weinig babies die op die leeftijd overdag alleen in hun bedje kunnen slapen. Lekker overdag bij je houden, dat is precies waar je verlof voor hebt Iets doen voor jezelf of hrt huishouden komt vanzelf wel weer. Vaak gaan kindjes rond de 10 a 12 weken al makkelijk slapen overdag. Tot die tijd lekker veel knuffelen en dragen. Slaaptraining/laten huilen kun je op zijn vroegst met 6 maand overwegen.
Als je hem zo laat krijsen, vererger je de reflux alleen maar. Krijsen betekent namelijk lucht happen, en lucht in de maag verhoogt de kans dat de voeding omhoog komt. Zo ga je het probleem dus alleen maar verergeren. Je kindje is nog geen zes weken oud en heeft last. Ik zou hem dus gewoon bij jou houden. Mijn dochter heeft de eerste drie maanden quasi voortdurend op of naast mij of de papa doorgebracht. Ja, ook als ik naar de wc ging of iets at. Geen lachertje, maar het was wat het was.
Zeker niet laten huilen. Kind is net op de wereld en heeft jou echt nog nodig. Overdag rust vinden doet hij bij jou. Hij beseft zoch amper dat hij los is van jou. Weet je waarom jonge babys stil zijn na een tijdje huilen? Omdat ze in de overleefstand gaan. Een baby huilt als hij alleen gelaten wordt. Hij weet namelijk niet dat we niet meer in een berenvel rondlopen en dat hij echt niet bang hoeft te zijn voor loslopende tijgers ( oid). Als er niet gereageerd wordt, is hij stil want anders wordt hij opgegeten. Dat is wat hij weet. Dat is wat zijn instinct hem vertelt. Dus laten huilen...nee ik zou dat echt nooit doen. En heb 1 kind wat heel moeilijk alleen kon zijn de eerste 6 mnd. Ze is nog steeds erg aanhankelijk. Mijn jongste veel minder. Die slaapt heerlijk vanaf het begin. Maar beiden heb ik niet laten huilen ( tenzij ik op de wc zat)
Je verhaal klinkt herkenbaar. Ons zoontje sliep 's nachts ook goed en overdag ook niet. Bij ons ook veel spugen en veel kramp van johannesbroodpitmeel. Je zegt dat bij jou dragen helpt en dat hij stopt met huilen als je hem uit bed haalt. Dat lijkt er heel sterk op dat hij bij het liggen pijn heeft. Bedje schuin helpt daar niet bij. Ga ajb naar de huisarts en laat je doorverwijzen naar een goede kinderarts met ervaring met reflux. Pas sinds ons kindje de juiste medicatie had voor zijn reflux was het huilen over en sliep hij ook overdag in zijn bedje. Natuurlijk kan het bij jouw zoontje ook heel iets anders zijn, maar uitsluiten van pijn kan nooit kwaad. O ja, en wat betreft laten huilen moet je doen wat voor jou goed voelt, en zo te lezen is dat zeker niet om je kindje te laten huilen.
Ik zelf laat een kind niet gauw huilen, Mijn oudste huilde 18 uur per dag maar artsen hebben nooit een echte oorzaak kunnen vinden ( koemelk allergie of reflux bijv.) Tweede had koemelk en reflux en de derde ook, de derde ook vermoedelijke peuterastma vanaf 5 maand. En de vierde.... Overdag krijsen, Snachts krijsen, niets was goed ... Alleen mama .... 4 kindjes waarvan 3 eindelijk hun oude mama terug hebben ( zwangerschap in het ziekenhuis of in doorgebracht ivm uitdroging galsteen aanvallen cholestase diabetes en bekkeninstabilliteit ) en een baby die dan alleen mama wil, Hij is geboren met een breuk in zijn midden rif waardoor alle buikorganen in de borstkas zaten en zijn longen niet volledig hebben kunnen ontwikkelen, hij heeft dagelijks 10 prikken gehad ( infusenen picclijnen ) die steeds los raakten ontstoken raakten of mis werden geprikt, dagelijks 5 tot 15 onderzoeken een zware operatie niet vast gehouden mogen worden tot een week na geboorte niet kunnen huilen door de beademing, elke keer als iemand aan hem zat had hij pijn, En dat had zijn weerslag wanneer hij na een aantal weken eindelijk naar huis mocht .... Iemand hoefde hem maar aan te kijken en hij gilde, wegleggen was een drama !! Ik heb hem dus letterlijk in de ochtend vanaf 07.00 tot 22.00 uur in de ergonomische drager gedragen, ik had zorg voor 3 andere kindjes... En een baby met zoveel angst en pijn laat je niet huilen, de nachten heeft hij tot 4 maand dagelijks bij ons geslapen, en vanaf 4 maand sliep hij opeens goed in zijn eigen bed ( nachten) overdag nog steeds veel dragen tot een maand of 7 en nu is hij 11 maand en slaapt super goed ( oke hij slaapt niet altijd door maar dat hoeft ook niet ) Ik zou dus echt en zeker zo jong... Een kindje niet laten huilen, je weet niet wat hij denkt en voelt... Behalve dat hij zich wel fijn en veilig voelt bij mama ... Geef hem wat hij nodig heeft .
Klinkt als typisch reflux. Dit betekend dat je kindje waarschijnlijk pijn heeft en daarom bij jou wil zijn of eigenlijk jou nodig heeft. Ik denk dat dit je antwoord is op wel of niet laten huilen. Daarnaast geeft huilen lucht in de maag = meer druk op de maag = meer pijn. Hoeveel geef je en hoelang duurt een voeding?
Ik heb geen ervaring met reflux maar als hij pijn heeft en je hebt hem laten huilen.... . Ik denk zelf dat het zowieso véél te vroeg is daarvoor. Het kan zijn dat het "werkt" maar het kindje verliest zijn vertrouwen. je schreef zelf gelukkig ook al dat het je niet was bevallen (en je kindje natuurlijk ook niet) Ik ben na 6 mnd begonnen met af en toe. ( een paar minuten, max 4) alleen laten huilen omdat echt niets anders hielp en nu slaapt hij veel beter. Maar ik ga er nog steeds vaak heen en het laten huilen is meestal maar 3 min nodig (alleen huilen). Doe het alsjeblieft niet, je kindje is nog zóklein! Dan maar geen tijd voor jezelf, dan douche je toch als je man thuis is? Wc gaan deed ik met kind in de draagzak of supersnel. Als je kindje wat ouder is zijn er allerlei trucjes en manieren om hem te helpen slapen. Mijn zoontje liet ik bij mij in slaap vallen en legde hem dan weg. Klopjes op de rug geven, het wiegje een beetje schudden, dat soort dingen? Heel veel succes, het is niet makkelijk en vraagt veel geduld als je kindje niet goed slaapt overdag (ik kan het weten ) maar het heeft ook tijd nodig.
Nee, echt niet doen. Je voelt zelf ook dat dit niet goed is. Je zoontje heeft je nu nodig. Het is ook super vermoeiend en frustrerend, maar jullie moeten er nu voor zorgen dat hij zich fijn en veilig voelt. Dus uitsluiten of hij lichamelijk ergens last van heeft en hem zoveel mogelijk troosten en veiligheid bieden.
Fijn dat jullie zo snel reageren... In mijn omgeving is het "laten huilen" juist wat bij die jonge kindjes hielp, vandaar dat ik het maar heb geprobeerd. Wel confronterend om sommige berichten te lezen... geeft je toch wel een rotgevoel dat ik het ben gaan proberen.. Tip over reflux.... ik heb dinsdag een afspraak bij de huisarts voor mijzelf.... ik ga dan direct de vraag over reflux stellen! Bedankt voor de tip! @Averlhach. Ik geef 6 x 120 ml ...en hij drinkt tussen de 15 - 30 minuten. Wel met prematuurspeentje, want anders was het echt supersnel op... Heeft ook veel zuigbehoefte..
Je hoeft geen rotgevoel te hebben hoor. Ik denk ook niet dat dit iemands bedoeling is geweest. Gelukkig vraag je ernaar toch? Ik vind het eigenlijk wel schokkend dat er zoveel mensen zijn die denken dat dit 'helpt'. Ik bedoel het huilen stopt wel, maar wat zijn de gevolgen? Volgens mij zijn onderzoekers het er allang over eens dat er een te hoge concentratie cortisol in het bloed gevonden wordt, ook als het huilen is gestopt.
Ik ben niet per definitie tegen laten huilen bij oudere kindjes (vanaf 9 mnd / 1 jaar). Maar ik vind 5,5 week wel erg jong. Op deze leeftijd zou ik het nog niet doen. Er is nog geen sprake van gewenning, je kindje heeft je echt nodig.
Mijn zoontje is nu 11 weken en wil overdag ook niet in slaap komen tenzij hij op de arm ligt dan valt hij in slaap zodra ik hem dan in de box of in bed wil leggen is hij gelijk wakker of slaapt nog hooguit 15 minuten. 's avonds na het laatste flesje geen probleem ook niet als hij snachts voor een flesje komt dan valt hij gelijk in slaap. Wij zijn ook aan het zoeken hoe of wat, ons zoontje vindt de babygym in de box wel leuk daar kan hij best een uur in liggen kijken en grijpen naar de beestjes. Soms valt hij ook in slaap tijdens het spelen dat geeft mij ff tijd om te eten, wc bezoek, opruimen etcetera. Met ons dochtertje hebben we nooit slaapproblemen gehad. Na iedere fles sliep ze tot de volgende fles....snachts sliep ze altijd door.......ook toen ze ouder werd nooit problemen met naar bed gaan. Vanavond zei ze zelfs dat ze het lekker vindt om naar bed te gaan haha.
Herkenbaar verhaal. Ik heb ook eens geprobeerd hem te laten huilren. Werd er zo ontzettend overstuur van (krijsen, spugen, zweten) dat ik het daarna nooit meer gedaan heb. Had er al geen goed gevoel bij en dit bevestigde het. Hoe vermoeiend het nu ook is: het is tijdelijk en straks gaat het echt beter. Jullie moeten er samen even doorheen. Wat betreft laten huilen: bij iemand uit mijn omgeving werkte dat ook. Daarom kreeg ik ook steeds zulke adviezen. Maar je voelt zelf wel of je er achter staat. Er is een verschil tussen gewoon huilen of de longen uit het lijf schreeuwen. Dat laatste deed mijn zoontje, hij had me/ons echt nodig. Als een kindje gewoon wat jammert, kan ik me voorstellen dat je hem even laat gaan.
Kheb niet alles gelezen maar vind ook dat laten huilen geen oplossing is. Ik vond t ook zwaar, zo geclaimd te worden. Indd douchen is al een hele opgave. Hier is de draagdoek mijn held. Bij onrust zit hij daar heerlijk in. Kan ik gewoon naar buiten, weg. Nu is hij groter en kan hij zich prima vermaken en laag ik m ook echt wel eens piepen. Maar de eerste 5/6 mnd heb ik hem bij me gehouden. En nu?? Nu mis ik m op mij, lekker tegen me aan gekruld. Wil hij echt niet meer!!
Tjah ik denk dat je een andere conclusie trekt dan ik er uit zou halen, voor mij zou dit betekenen dat er dus wel iets ergs aan de hand is met hem, namelijk mama honger en eenzaamheid.. 9 maanden in je buik en dan de koude wereld waar het niet altijd heen en weer gewiegt zal worden op een contante lekkere temperatuur. En ik snap dat je behoefte hebt aan niet altijd een baby op je lijf. hij kan de rust die jij hem gunt wel vinden bij je. dus wat je wilt heb je eigenlijk al alleen dan op een andere manier.
Gewoon alles loslaten en met je kond ovrdag gaan wandelen, in draagdoel of in wagen. Door frisse lucht worden ze meer moe en gaan ze makkelijker slapen. Ik heb een kind die nier huilde eerste paar maanden en toch kreeg ik verhalen te horen van overgroot tanten hoe ze van de arts hun kind in de gang moesten laten huilen, zodat zij kon slapen Gewoon niet meer doen vooral op deze leeftijd niet. Ik geloof niet dat een kind zonder een reden huilt, vooral als ze zo klein zijn is het meestal pijn en ongemak. Een wipper kan ook helpen, zit dan wat hoger voor reflux. En een muziekmobiel voor in de box als je even naat de wc gaat, vinden ze echt heel erg leuk.
Laten huilen of niet heeft te maken met heel veel dingen. Wanneer laat je een baby wel huilen? Als het géén overstuur huilen/krijsen is en de baby het duidelijk beter doet met even alleen huilen dan met oppakken om te troosten. Dat merk je snel genoeg, mijn zoontje ging de eerste weken alleen maar harder huilen als ik hem probeerde te troosten. Hij is erg prikkelgevoelig en kon enkel kalmeren als hij even met rust gelaten werd. Maar dan nooit alleen in een ruimte, ik zat altijd binnen zijn zicht en praatte tegen hem. Ik raakte hem alleen niet aan en pakte hem niet op. In jouw geval is het anders. Jij hebt een baby die van huilen overgaat naar krijsen en niet kalmeert als je hem laat gaan en wel meteen tot rust komt als je hem oppakt. Kijk naar je kind, wat voor hem werkt. Hier lijkt het me duidelijk dat oppakken, troosten en bij je houden voor jouw baby het beste werkt. Dat je gevoel bij het laten huilen heel slecht was zegt al genoeg, het past niet bij jou en je baby. Ik zou dus wat de rest al zegt, het niet meer doen. Lekker bij je in de buurt houden. Het is niet makkelijk, maar het wordt écht beter. En vraag hulp zoveel je kan, voor je huishouden bijvoorbeeld, zodat jij je handen vrij hebt om ongestoord je baby te kunnen geven wat hij nodig heeft zonder dat je je druk hoeft te maken om dingen waar je dan niet aan toe komt.
Lief dat er zoveel wordt gereageerd... ik ben me er ook wel van bewust dat de titel ook irritatie zal oproepen bij mensen.. . Ik wil nog wel effe verduidelijken dat ik vooral een oplossing voor hem zoek.... hoe vervelend ik het misschien voor mijzelf soms vindt om de hele dag te moeten dragen.... ik vind het vooral heel naar dat hij zich dan zo vervelend voelt.. @ Linnae... ja inderdaad! Maar mijn zoontje wil dus liever niet echt met rust gelaten worden! op afstand praten helpt ook vaak niet echt... hand op zijn hoofdje of op zijn buikje werkt vooral.. @ Miki.. in de wipper zit hij nog niet goed... hij is nog vrij klein.. De muziekmobiel werkt sochtends nog wel, zodat ik effe 10 minuutjes heb om door het huis te racen om de eerste dingen te doen... maar 's middags lijkt hij er gestresst van te worden. Niet van het ding op zich, maar het lijkt alsof hij het wil pakken en dat kan hij natuurlijk niet... @ Muffins... Je hebt gelijk.. ik heb het ook wat ongelukkig opgeschreven. Ik bedoelde juist dat het vooral was omdat hij dan MIJ nodig heeft en niet dat er perse en heel ernstige reden is waarom hij huilt. Kan niet goed formuleren wat ik nou bedoel... maar denk dat je het wel snapt.. @ Mammie.. "Fijn" dat je een heel erg vergelijkbare ervaring hebt.. vermoeiend is het inderdaad wel ja... maar .. ik vind het, eerlijk waar, echt gewoon vooral vervelend om te merken dat hij overstuur is.. @ Patrijs... Ja, weet ik wel..! Toen ik na 20 min. bij hem was.. en hem zo zielig zag kijken (en moe van het huilen)... toen zei ik ook steeds sorry tegen mijn zoontje.. voelde me zo naar en schuldig.. arm kind!