Hoi forum-genoten, ik ben al de hele dag aan het piekeren over het volgende, zouden jullie je mening ook willen geven? Ik heb weer blaasontsteking. Bij mijn dochter ook veel last van gehad, blijkt door GBS bacterie te komen. Vorige week kreeg ik weer veel last: heel vaak plassen, krampachtige onderbuik, niet goed uit kunnen plassen, beetje buikpijn, en heel vreemd: pijn in de schaamstreek, in de botten. Volgens de VK kan dit heel goed kloppen. De vorige kuur had ik net 2 weken geleden afgerond, nu dus weer een nieuwe blaasontsteking. Nu heb ik gelukkig weer een kuur ( Amoxicilline), net als de vorige keer. Maar ik merk dat ik er zo vreselijk moe van wordt. Dat had ik de vorige kuur ook, maar er nooit aan gedacht dat het aan de medicijnen zou komen. Nu dus weer. Zo wie zo wordt je van de blaasontsteking moe, maar nu dus dubbel. Gelukkig worden de blaasklachten wel wat minder, dus het helpt wel. Maar ik zie er zo tegenop op morgen weer te gaan werken! Ik werk als leidinggevende op drie teams van 15 mensen, heel leuk maar ook heel hectisch werk. En ik trek het de afgelopen weken eigenlijk niet meer zo goed. Ik denk zelf dat het ligt aan de blaasklachten en de medicijnen, want alle waarden van bv bloed en bloeddruk zijn goed. Nou loop ik al de hele dag te piekeren over komende week. Het is weer een heel drukke week met veel afspraken, dus lastig af te zeggen. Maar ook lastig vol te houden als je je al niet goed voelt. Wat ik heel lastig vind: wanneer ben je zo ziek dat je je ziek kan melden? Het voelt zo niet goed om me ziek te melden, vooral omdat ik dan mijn team in de steek laat. Bovendien blijft mijn werk gewoon liggen, ik wordt niet vervangen tenzij het echt heel langdurig is natuurlijk. Mijn vervanger is al wel bekend, en begint per 1 juli, dat duurt dus nog even. Ik vind het zo lastig. Aan de ene kant wil ik zo graag toegeven en bijkomen, aan de andere kant wil ik geen puinhoop op mijn werk maken. Het lastige is dat thuis ook gewoon doorgaat, mijn dochter is er ook nog en ik ben blij als die op bed ligt zodat ik ook even kan zitten. Dus het is niet dat ik de hele dat niets doe, dus is het dan wel eerlijk om me ziek te melden? Ik heb net even de stofzuiger door de kamer gehaald, maar ik ben nu kapot. Maar ja, stofzuigen is ook zwaar natuurlijk. Eigenlijk weet ik ook niet goed wat ik van julie wil, maar misschien kun je je eerlijk mening eens geven? Of ideeen waar ik niet aan denk? Wat zouden jullie doen in mijn situatie? Ik zit te denken om naar de huisarts te gaan, maar aan de andere kant: zou die wat voor me kunnen betekenen? Of misschien de ARBO-arts voor advies vragen?
Hai, Pfff, lastige situatie. Ik kan natuurlijk ook niet precies beoordelen hoe je je voelt. Hoeveel fte werk je? En ben je met hemelvaart + vrijdag er na ook vrij? Misschien kun je aan die dagen nog wat extra vrij dagen plakken zodat je even wat op adem kunt komen (en je ook niet schuldig hoeft te voelen) en de tijd kunt nemen om goed aan te voelen of je zo nog langer door kunt werken of niet. Maar als je al problemen hebt met volgende week kun je misschien kijken of je wat uren minder kunt werken, desnoods alleen de afspraken nakomen die echt even moeten. Kijken of je vervanger eerder kan beginnen (gedeeltelijk) of in elk geval iets van een vangnet creëren voor t geval je eerder moet stoppen. Ofwel, probeer een balans te vinden voor jezelf. Als je het idee hebt dat je je huidige werkuren niet langer meer zult volhouden, kijk dan naar wat mogelijk nog wel te doen is. Liefs, Kweenie
Je kunt in overleg met arboarts kijken of het verstandiger is om halve dagen te gaan werken, maar dan moet je dus alsnog zelf de keuze maken of je dat doet door je ziek te melden komende week, of om te gaan en op je werk direct een afspraak te plannen voor morgen ofzo?? Succes
Ik heb vanmorgen mijn leidinggevende gebeld om te overleggen. Ik zat zelf te denken om me deze week half ziek te melden, om bv alleen de belangrijke zaken op te pakken. Maar zij gaf aan dat ze liever had dat ik me volledig ziek meldde, goed bijtanken, en dan hopelijk volgende week weer aan de gang ( dan is het zo wie zo een korte week ivm Hemelvaart, wat Kweenie ook al zei). Maar vind het zo lastig, om los te laten. Ben zo bang dat er zaken blijven liggen, dus zal nog wel een paar keer inloggen deze week om wat zaken op te pakken. MAar het is wel fijn dat de ergste druk er nu even af is.... Vannacht zo misselijk geweest, en flink an de diarree. Donderdag ook even naar huisarts, kijken wat hij nog voor adviezen heeft. Want ik ben bang dat ik na deze kuur weer van voor af aan begin, dus na een week of 2 weer in zelfde schuitje zit. Helaas had huisarts studie t/m woensdag, dus kan pas donderdag terecht, zul je altijd zien....... Bedankt voor jullie meedenken! Dat is wel heel fijn, ik vind het zo lastig om het zelf goed in te schatten. Voelt toch een beetje als zwakte om ziek te melden, hoewel ik best weet dat dat niet zo is.
Tegen de loyaliteit die jij beschrijft vecht ook eeuwig. Wat ik me nu echter in geprent heb is dat werk niet meer ten koste van mij mag gaan want ik heb nu de verwantwoordelijkheid voor mijn kind in mijn buik. Zoals je nu klinkt kun je de komende week niet volledig werken. Misschien kun je een compromis zoeken en een week halve dagen gaan werken. Of de eerste dag aanzien en dan vervolgstappen zetten. Jij moet ook andere prioriteiten gaan stellen, net als wij allemaal!
He Brigitte, je hebt helemaal gelijk. Ik blijf het alleen lastig vinden dat als ik ziek ben/vakantie heb/oid mijn werk gewoon blijft liggen, aangezien ik niet vervangen wordt. Dus je weet bij voorbaat al dat als je terug komt je een enorme berg tegemoed kunt zien. Want ja, het wordt wel verwacht dat je allemaal gedaan wordt natuurlijk. En dat maakt het des te moeilijker om je ziek te melden, je bent dan dubbel zo hard aan het werken om weer bij te werken. Vandaag thusi geweest, is ook goed geweest want ik loop al de hele middag met harde buiken! Dus toch echt even rustig aan gaan doen heb ik me voorgenomen, hier wordt ik nu toch ook wel heel moe van! Ben blij als straks dochterlief uitgedouched is en op bed ligt.....