Mijn zoontje is 14 maanden, een echte dreumes naast het feit dat hij ineens vreselijk kan huilen om helemaal niets vooral als hij zijn zin niet krijgt een heerlijk mannetje. Mijn zoontje was een vreselijk mama's kindje moest niets van iemand hebben alles was mama, mama, mama. Huilen nee krijsen als ik weg liep bij de creche. Sinds twee weken is hij helemaal omgedraaid. Als ik op de creche ben ziet hij mij niet meer staan, begrijp mij niet verkeerd ben blij dat hij niet huilt want dat is veel fijner weg gaan naar je werk, zit ik niet met het gevoel in de auto ik neem ontslag Maar vind de omkeer zo radicaal. Ook wil hij niet meer echt getroost worden duwt mij soms gewoon weg en lacht naar iedereen wil bij iedereen zijn behalve mama. Vond het niet zo erg maar zo ondertussen vind ik het toch minder leuk worden, vind de omdraai zo groot dat ik mijn vinger er gewoon niet op kan leggen. Is dit herkenbaar voor iemand.
Schijnt wel ' normaal' gedrag te zijn. Zoontje deed dat hier ook. Ging wel weer voorbij, al trekt hij nog steeds iets meer naar zijn papa. Dat kan echter ook temaken hebben met een tweede kindje die er inmiddels is. Daar moet ik dan voor zorgen volgens de oudste Leuk is het inderdaad niet.........