Ik moet even mijn hart luchten, dan zal het wel weer gaan... Siem heeft last van tandjes, hij is snip-verkouden waardoor hij veel niest en hoest en hij zit midden in sprongetje 5. Gevolg: veel zeuren, huilen én korte slaapjes. Ik weet wel dat het overgaat, probeer er ook zoveel mogelijk voor hem te zijn, maar lastig is het wel. Weet iemand misschien of sprong 5 nog erger wordt? Ik vind deze best behoorlijk heftig zo. Dank jullie wel
Ik heb het boek en zie overduidelijk ook de leerontwikkeling bij Siem. Maar hij zou er nu bijna uit kunnen zijn en eerlijk gezegd lijkt het wel steeds erger te worden. Daarom vroeg ik me af wat de ervaringen van ouders zijn met sprongetje 5 (idd rond 6 maanden).
nou de sprong van 8 en halve maand schijnt het ergst te zijn ik heb hem ook als niet erg prettig ervaren, komt omdat dit sprongeje langer duurde da de vorigen (vaak maar een paar dagen) met zijn twee weken
Och arme Siem, alles tegelijk! De 6 maanden sprong heeft hier 7 weken geduurd (begon al heel vroeg week 21) Even na week 26 was hij over. Merel reageert sowieso heftig op sprongen, alleen die van 4,5 maanden heeft ze overgeslagen. Het begon eigenlijk met om de 2 dagen een hangerige, huilerige dag en dan 2 dagen rustig. Dit duurde 2 weken. Toen om de dag huilen 2 weken lang en daarna een tijdje elke dag een sprongendag. En zomaar ineens ging ze weer lekker slapen zonder huilen, at veel en was de hele dag vrolijk. Dus reken er in elk geval maar op dat ie echt tot week 26 duurt en dan nog een paar dagen erbij..... elk kind is natuurlijk anders, maar als hij het nu heftig ervaart, dan zal het nog erl even kunnen duren!
Hmm, Siem wordt donderdag 26 weken, maar tot nu toe zaten de pieken van de sprongen er een paar dagen na. Ik kan dus nog wel een weekje kommer en kwel verwachten. Begrijp me niet verkeerd, vooral voor Siem vind ik het vervelend. Ook omdat hij zo'n last heeft van die tandjes, zijn keeltje erg rauw is en hij continue moet hoesten. Slaapt hij eindelijk, hoest ie zichzelf weer wakker.... Nu heb ik ook even rust, want hij is weer even aan het slapen. Ik hoop dat ie even zijn draai heeft...
Ik begrijp je helemaal...ik word er ook een beetje moe van. Maar mijn dochter is er nog steeds niet doorheen denk ik! Succes meid.
Hier precies hetzelfde. Heel vermoeiend, vooral voor de kleintjes. Zielig als ze zich zo slecht voelen. Het duurt even, maar je komt er doorheen. Meer kan ik helaas niet zeggen.....
Gelukkig voelt hij zich vandaag een stuk beter. Hij gaat op woensdag altijd naar het KDV en ik heb hem ook gewoon gebracht. Hij was vrolijk vandaag, maar had nog wel tandjespijn. Mama zat er helaas even zo doorheen, dat ze vanmorgen nog even voor zichzelf nodig heeft. En ik heb voor de (#!~!#**!) ste keer een koortslip waar ik dus zelf even helemaal gestoord van wordt! Vanmiddag haal ik hem met frisse moed weer op. Zijn er meer mensen die sinds de bevalling niet meer helemaal fit zijn en al totaal niet zichzelf?
Hier nog iemand die nog steeds niet fit is na de bevalling maar ik moet er bij vertellen dat ik een gecompliceerde keizersnede heb gehad. Ik voelde me eigenlijk het beste tijdens de zwangerschap raar hè...
Ik voelde me ook TOP tijdens de zwangerschap, maar dat hoor je wel vaker. Ik baal echt zo dat ik sinds de bevalling zo'n sukkelaar ben. Daardoor word ik ook best makkelijk somber, want je gaat jezelf zo vervelen. Als je kindje dan een zware dag heeft, lijkt de dag wel eens eeuwig te duren. De HA, waar ik vorige week was, vroeg of ik geen PND had, maar zo voel ik dat niet. Ik ben vaak vrolijk en het overall-gevoel is ook eigenlijk altijd positief en gelukkig. Die vermoeidheid en de hormoonschommelingen maken me soms alleen gek. Siem haalt mij over het algemeen helemaal uit de put en ik kan zijn huildagen steeds beter aan. Maar gisteravond had ik het weer even te kwaad. Om 21.00 uur lag ik in bed en ik kón lichamelijk gewoon niet meer. Terwijl ik psychisch echt zin heb om dingen te ondernemen. En dan dat weer...! Wil je erop uit, bloemetjes kopen en de tuin doen, krijg je dit! Maar goed, ik raak nu echt off-topic. Siem gaat de goede kant op qua ziek-zijn, de tandjes is letterlijk doorbijten en het sprongetje: ach...