Als je getrouwd bent of al een langere tijd samen bent (+10 jaar of zo). Maar eigenlijk maakt het me geen hol uit hoe men zijn/haar partner noemt.
Wij zijn niet getrouwd en ik doe eigenlijk maar wat. Man, vriend of partner. Ik gebruik het alle drie. Ik vind man/vrouw best kunnen als je niet getrouwd bent.
Wij zijn gratis getrouwd, het was in 10 minuten klaar. Dus het is maar net wat je er zelf van maakt mbt de poeha. Wij willen wel nog een keer een grote bruiloft geven maar dat hoeft toch niet per se?
Maar soms is trouwen in het geheel gewoon niet je ding (zoals bij ons). Ga zeker niet trouwen om elkaar dan een bepaalde naam te kunnen geven
Wij noemden elkaar ver voor we getrouwd waren al man en vrouw. Mijn man zei nog wel eens 'verloofde', maar meestal toch vrouw. Voor mij telt het gevoel wat je er zelf bij hebt meer dan een papiertje met een paar handtekeningen eronder 'Vriend' en 'Vriendin' vonden wij te nietszeggend klinken en 'Partner' vind ik altijd klinken alsof je het over een collega hebt, óf alsof je een relatie hebt met iemand van hetzelfde geslacht, maar dat niet zo uit durft te spreken.
Zonder commentaar een mega bruidstaart opeten in een prinsessenjurk. Halloooo? Hoe kan dat nou niet je ding zijn? Grapje Als je echt niet wil trouwen dan maakt het voor jullie toch helemaal niet uit? Als jij je fijn voelt bij man en vrouw, prima. Dan noem je mekaar toch zo? Het gaat om jullie twee en niet om officiële benamingen en handtekeningen
Ik vind dat je gewoon man kunt zeggen hoor. Alsof de term de inhoud of lengte van je relatie dekt.. Gewoon doen wat goed voelt.
Ik zeg 'mijn vriend', we zijn niet getrouwd, dus is het niet mijn man. Ook al zijn we al ruim de helft van ons leven samen. Maar ik denk dat je gewoon moet doen wat je zelf wil. Ik vind 'mijn man' dan weer heel eng klinken, voel ik me zo oud
Toch vriend ook al zijn we bijna 12 jaar samen.... Man daar moeten we wat voor doen hopelijk volgend jaar
Haha nee ik dus ook (al vond ik trouwens wel echt heel leuk, top dag gehad in min prinsessenjurk ) maar ik voel me altijd zo'n oud mens als ik zeg ''mijn man''
Bij partner denk ik sneller dat het zakelijk is, of dat de persoon in kwestie een vriend(in) met hetzelfde geslacht heeft. Ik heb van homo's namelijk nagenoeg altijd gehoord dat ze het over 'mijn partner' hadden. Je kan technisch gezien wel zeggen 'mijn man' wanneer je niet getrouwd bent, want het slaat alleen op het geslacht, maar 'mijn echtgenoot' natuurlijk alleen wanneer je getrouwd bent.
Ik ben niet principieel tegen trouwen oid ik vind het alleen niet bij mij passen. De ceremonie dan, het leven delen met iemand vind ik geen probleem
Mijn gevoel zegt; Relatie en thuis wonen bij ouders - vriend Samenwonen en/of langere relatie(5 jaar of langer) man Getrouwd-man Vanaf t moment dat je kinderen samen heb- man En ik wil niemand kwetsen, maar bij partner heb ik al snel een gay/lesbienne idee. Komt omdat ik de meeste gay-stellen die ik ken, alleen maar hoor over 'mijn partner' ook als ze al getrouwd zijn. En daarbij vind ik partner erg formeel klinken.......
Man is als je bent getrouwd. Ook ik zeg gewoon mijn vriend. Zo noem ik hem altijd en zal hem ook niet anders gaan noemen
Ik vind dat iedereen zelf moet weten hoe ze elkaar noemen. Zelf had ik het altijd over mijn vriend of partner. Nu we getrouwd zijn, wat voor mij overigens meer betekent dan alleen een briefje, zou ik het over mijn man moeten hebben. Zolang ik er over moet schrijven, bijvoorbeeld hier op het forum, is er niks aan de hand maar zodra ik het moet uitspreken dan voelt het al wat vreemd. Alsof ik er nog aan moet wennen. Laatst had ik het bijvoorbeeld over 'hij daar' ipv van mijn man