Het leven tussen hoop en wanhoop en vrees is bijna niet vol te houden. Zie mijn banner: onze oudste komt uit China. De middelste IUID en jongste ICSI D. Wij hebben tegelijk met onze eerste ICSI eigen zaad ons BKAnummer aangevraagd in 2006. In 2011 mochten we onze oudste van nu 8 jaar in onze armen sluiten in China. In 2012 werd onze middelste geboren na IUID..binnen een jaar 2 zonen. In 2014 werd onze jongste geboren na ICSI D. Ik heb zovaak de moed opgegeven. We zijn ook naar Gent gegaan en na 5 missed abortions in Ned ontdekten ze dat ik Hashimoto heb en kreeg medicatie daarvoor en opeens bleven de embryos wel plakken. Zolang je niet uitgestreden bent put je wel weer ergens hoop uit. Wij hebben vaak gezegd we kappen ermee... En toch..een gezin met 3 kinderen nu! Heel veel sterkte geluk en wijsheid in alles!
Jeetje wat een heftig verhaal. Maar geef de moed nog niet op. In belgie krijgt men niet voor niets 6 pogingen vergoed. De 1 heeft nu eenmaal meerdere pogingen nodig. Ik snap de druk , teleurstelling en moeheid maar al te goed. Maar ik ken er genoeg die pas slaagden in pog 5 of 6. Neem even een break (das makkelijk gezegd) en ga er nog een keertje voor. Qua kosten is het een zware belasting, maar er zijn genoeg dames die evt met medicatie kunnen helpen. Denk er nog eens rustig iver voor je definitief stopt. Sterkte de komende tijd en als je voor pog 4 wilt gaan kun je me alrijd een pb sturen. Wellicht kan ik je helpen
Lieve allemaal, wat een reacties! Ongelooflijk! Tranen staan in mijn ogen... Inmiddels is onze reis geëindigd. Ik ben niet zwanger. Na 11 tp's is ons verhaal gesloten voor 2017. Ik heb dit ook gedeeld met mijn vrienden en familie via Facebook. Mijn man ook. Dit was heel heftig maar ook daar hebben we veel medeleven gekregen. Wij zijn altijd heel open geweest over onze reis vanaf 2012. Ik moet zeggen dat mijn man nu toch van gedachten veranderd. Ook voor hem is het nu heel definitief en dat is moeilijk. We bekijken toch nog opties om eventueel nog een poging te doen. Voor nu lassen we eerst een pauze in. Het hele gebeuren heeft veel impact gehad. Zowel lichamelijk en geestelijk. We zijn op. Ik zal nog een paar vragen beantwoorden die ik hier voorbij heb zien komen. Mijn man zijn zaad is prima. Het schommelt soms wat maar is altijd goed geweest. Hij heeft ook nooit iets hoeven nemen en de artsn hebben ook nooit gezegd dat zijn zaad niet goed zal zijn. Ik ben nog nooit zwanger geweest. Ik heb nog nooit een miskraam gehad. • Wel heb ik pcos • 4x poliepen gehad die operatief zijn verwijderd. In 2016 heb ik bijna 4 maanden doorgelopen met veel bloedverlies door de poliepen. Hierdoor heb ik veel ijzer tekort gekregen en moest ik bijna worden opgenomen. • Ik heb een septum (tussenstuk) in mijn baarmoeder gehad. Deze is verwijdert in Heerenveen. En vorig jaar hebben ze in Gent nogmaals een stuk verwijderd. Ik heb nu een misvormde hartvormige baarmoeder. Hier zou ik volgens de artsen gewoon mee zwanger kunnen worden maar zou het wat langer duren. • Door de pcos heb ik geen eisprong. Op dit moment ben ik iets te zwaar. Ik denk dat dit mede komt door alle hormonen. Ik wil daarom 10 kilo afvallen om zo alles te geven mochten we een láátste poging doen. Ik ben in ons hele traject hier ooit door 1 arts op gewezen. Zij zei dat dit het enige zou zijn wat wij zelf zouden kunnen doen. Ik heb geen obesitas o.i.d. Alle tips neem ik mee. Ik ben echt heel verrast en ontroert door alle reacties. Ik lees deze nu pas omdat het me heel pijn deed en nog doet. Liefs Chantal
@Chantal86 : wat enorm verdrietig dat je niet zwanger bent! En tegelijkertijd... wat krachtig dat je dit hebt gedeeld met vrienden en familie. Ik wil je veel sterkte wensen de komende tijd met het verwerken van alle zware en hevige emoties die op je/jullie pad zijn gekomen nu en de afgelopen jaren. Hopelijk helpt een pauze jullie hierbij om de kracht en energie terug te vinden, en wie weet in de toekomst nog een poging te doen. Sterkte!
Och Chantal, ik ben nu net je hele topic aan het lezen. Wat enorm verdrietig en wat moet dit een bittere, zware pil zijn voor jullie... Wellicht doet een pauze jullie inderdaad goed en willen jullie het misschien ergens anders in het buitenland nog een kans geven. Over Düsseldorf hoor ik ook goede verhalen. Ze zijn in het buitenland toch zoveel verder dan hier. Wij denken er ook over na, om andere redenen, heb daar een eigen topic over geopend en wil daar verder in jouw topic ook niet op ingaan. Voor nu wil ik jullie heel veel sterkte en kracht wensen. Dikke knuffel