Hoi hoi ik ben vandaag 39+2 zwanger van ons eerste wondertje. Nu zit ik er al een paar weken mentaal en lichamelijk doorheen. Zit al lang thuis in de ziektewet ivm bekkenpijn wat mijn veel pijn en ongemak oplevert. Slaap nu al dagen amper door pijn en krampen in rug/lies (wat geen weeen zijn) Vorige week met verloskundige besproken wanneer ze eventueel zouden strippen. Geven aan dit pas vanaf 41 weken te doen. Dat dit eerder vaak alleen vervelende krampen oplevert. Echter ga ik het op deze manier niet lang volhouden. Elke dag aan het huilen. Kan de deur niet uit ivm pijn. Waggelen/strompel door het huis heen en dagen duren eeuwen. Wat is jullie ervaring met strippen rond 39-40 weken? En kan ik eisen bij de verloskundige om gestript te worden? Het is tenslotte mijn lijf. sorry heb even wat advies nodig. Heb donderdag weer controle dus wil dit graag dan bespreken.
Het is echt geluk hebben denk ik. Bij mijn eerste ben ik 2x gestript, na de tweede keer strippen op 40+3 is ze geboren. Eerste keer strippen was op 39+6. Nu zit ik op mijn tweede te wachten, ook 2x gestript nu. Eerste keer strippen op 40+2 en 2de keer op 40+4 .... Maar helaas helemaal niks gedaan Zit potdicht en heb vandaag een ballon geplaatst gekregen door het ziekenhuis omdat mijn bloeddruk langzaam stijgt. Morgen dus de inleiding op 41 weken
Ik twijfel nu ook wat te doen. Vorige zwangerschap 1e keer gestript met 39+6. Had toen al 2 cm ontsluiting maar deed verder niks. Paar dagen later nog een keer gestript met 3 cm ontsluiting, gebeurde weer niks. Met 40+5 een 3e keer gestript, had toen al zo'n 4 cm en pas toen kwam het (langzaam) op gang. Ik heb die week wel voorweeen gehad maar het was alsnog veel wachten. Als je je zo rot voelt snap ik dat je wil dat ze het doen. Maar het kan ook betekenen dat je ook nog eens voorweeen erbij krijgt die niks doen en je je nog rotter gaat voelen. Lastig he..
Ik weet niet of je echt kan eisen om te strippen... Misschien helpt het een dikke breakdown te krijgen bij de verloskundige. Strippen voor de 40 weken schijnt vaak geen effect te hebben en tussen 40 en 41 zijn de meningen over verdeeld geloof ik. Ben bij de oudste in week 40 een paar keer gestript, zonder resultaat, met 41 weken op eigen verzoek ingeleid. Dat is sowieso een keuze die je hebt, om met 41 weken ingeleid te worden. Verder kun je vragen of je misschien slaapmedicatie mag of een nacht in het ziekenhuis met medicatie mag slapen. Een keertje een goede nacht maken helpt veel... Ik snap je heel goed, had ook veel bekkenpijn, niet slapen en liep tegen de muren op. Wel nesteldrang hebben maar het niet kunnen uitvoeren, mega frustrerend. Ik kan alleen adviseren, probeer per dag te leven, niet steeds kijken hoe lang misschien nog. Iets van een dag planning te maken, kleine stukken maakt het behapbaarder. Misschien heb je mensen die op bezoek willen komen, dan heb je even je gedachten ergens anders of kan je uithuilen. Misschien zijn er nog nieuwe activiteiten te verzinnen, ik ben toen gaan haken en kleuren in kleurboek voor volwassenen. Misschien puzzelen, boek lezen, muziek luisteren of maken, pedicure aan huis laten komen, maskertje nemen... *knuffel*
Wat ik begreep heeft het bij de eerste vaak idd geen zin om met 40 weken te strippen en bij de tweede (of derde....) wel. Mijn eerste zwangerschap kon ik pas met 41+4 gestript worden, voor die tijd nog potdicht. Geen enkel effect gehad, inleiding gehad, niet vorderende ontsluiting en uiteindelijk keizersnede. Tweede zwangerschap voor eerste keer gestript met 39+6 waarop baby inhaalde. Met 40+1 nog een keer wat uiteindelijk na 36u voorweeen de bevalling in gang heeft gezet. De verloskundige dwingen kan niet. Het is een medische handeling en als zij overtuigd is dat het meer kwaad dan goed doet dan hoeft ze dat niet te doen. Heeft ze getoucheerd. Want zonder enige ontsluiting kan het sowieso niet.
Nee hebben nog helemaal niet getoucheerd of dergelijke. 1x met 35 weken toen ik ineens ‘weeën’ kreeg. Had toen 1cm maar was ‘gelukkig’ weer weg gezakt. Wel daarna regelmatig harde buiken gehad. Ik denk alleen maar gewoon proberen en dan zien we wel. Afleiding zoeken lukt ook aardig. Het is gewoon het helemaal op zijn wat ik niet trek. Ga morgen gewoon even bellen om te overleggen. Dan weet ik ook waar ik aan toe ben donderdag.
Strippen deden ze hier pas met 41 weken. Omdat ik voor de kerst was uitgerekend heb ik gevraagd of ze in ieder geval met 40 weken zouden willen toucheren om te checken hoe het ervoor stond. Met daarbij de afspraak dat als het dan mogelijk was ze zouden strippen. Alles was die dag pot en pot dicht. Ze kon niet strippen. Wel verloor ik bloed daarna en veel harde buiken. Ook delen van de slijmprop kwamen los, er was vanalles gaan rommelen Drie dagen laten ben ik bevallen. Ik weet 100% zeker dat het toucheren toch iets in werking heeft gezet.
Ben bij mijn eerste zwangerschap gestript met 40+3 en ze is met 40+4 geboren. Ik had al wel 3 cm ontsluiting.
Ik denk dat je vooral geluk moet hebben... Ik herken je verhaal. Zelfs nachtje opgenomen geweest in ziekenhuis om goed te kunnen ontspannen en te slapen met medicatie. 2 dagen later, met 39+3 heeft de verloskundige toch een strippoging gedaan. Ik had al wat ontsluiting. 2 uur later kreeg ik een weeënstorm. Weer 2 uur later had ik mijn zoon vast.
Ik snap je gevoel volledig. Ik zat er doorheen na 40 wkn en ik heb op 40.4 gebeld met de verloskundige. Strippen is vanaf 41 weken maar ze heeft toen direct gekeken of het kon en dat was zo. Ik had 2 cm, 2e bevalling. Bij mij heeft het gewerkt want die nacht is onze dochter geboren. Of je het kan eisen geen idee maar als het kan waarom zouden ze het niet doen? 2 minuten werk en voor je eigen idee is er tenminste actie! Sterkte!!!!
In mijn tweede zwangerschap zat ik er ook heel erg doorheen, vreselijk veel last van een boel kwalen, ik was echt een wrak. Ik zat iedere controle huilend voor haar. Zij was daarom bereid om te strippen vanaf 39 weken, al was ze eerlijk dat kans op effect klein was. Ik had helaas pech. Strippen was niet mogelijk, bij herhaling. Zelfs bij 41+4 wkn bij poging zoveel was het niet mogelijk... Met 41+5 weken spontaan bevallen. Mijn verloskundige was bereid om met de gyn een gesprek aan te gaan m.b.t. inleiden (in die tijd moest je nog tot 42 weken lopen) en alleen al dat aanbod, dat ze het dus zo serieus nam, was voor mij genoeg om die laatste dagen ook nog vol te houden. Op een gegeven moment kon ik ook mentaal een knop omzetten. Ik loop al 9 maanden met die baby en al die kwalen, dan kunnen die laatste dagen er ook nog wel bij... Ik wens je veel sterkte en blijf goed met je verloskundige praten. (maar nee, je kunt niet eisen om gestript te worden. Strippen is een 'medische' handeling en een professional mag altijd weigeren zo iets te doen als het niet zinvol wordt geacht. En er zit ook een klein risico aan, dat de vliezen per ongeluk worden gebroken, waardoor risico op langdurig gebroken vliezen en infectie en eventueel daar uit volgend inleiding, ziekenhuisbevalling etc)
Ik denk dat je het ook niet echt kan eisen. Maar ga erover in gesprek met je verloskundige. In mijn praktijk doen ze het wel vanaf 39 weken, mits het kan natuurlijk. Bij de 3e heeft ze het geprobeerd met 39+3 maar ik zat nog potdicht. Maar goed dat had ze ook duidelijk uitgelegd dat de kans klein was en sowieso dat strippen niet altijd een succes oplevert. Maar goed we wilden het beiden proberen om evt. niet te hoeven inleiden maar dat was dus alsnog nodig.
Ik ben met 40+6 gestript omdat ik er aardig doorheen zat maar zonder resultaat, enkel wat krampjes. Daarna met 41+1 nogmaals, een uur later was hij er Hier zeiden ze ook dat het pas effectief was na 41 weken
Bij de eerste ben ik met 40 weken gestript....enkele uren wat krampjes gehad maar heeft verder helemaal niks uitgehaald. Uiteindelijk ingeleid met 41+2. Bij de 3e gestript met 40+2 s'avonds (na de tijd krampen die uiteindelijk weg gingen) en de ochtend erna werd ik wakker met weeën.
Eens. Ik vind het altijd zo bizar als ik lees dat mensen aangeven iets te zullen eisen bij hun arts/verloskundige/hulpverlener. Ben jij soms de arts? Een professioneel hulpverlener maakt altijd de afweging tussen jouw belangen en veiligheid, de voor- en nadelen van een ingreep/medicijn/anderszins. Daar heeft hij/zij voor gestudeerd en veel ervaring mee. Ik krijg altijd norm de kriebels als ik lees dat mensen denken wel even iets te kunnen eisen. De hulpverlener is ook verantwoordelijk voor zijn/haar handelen, dus ook al is het jouw lijf, dat betekent niet dat jij wel even kan bepalen wat een hulpverlener met jouw lijf zal doen. Je kan wel bepalen dat iets níet gebeurt, maar nooit dat iemand iets bij jou zal doen waar hij/zij (doorgaans onderbouwd) niet achter staat. Sorry... eigenlijk verder off-topic, maar wilde dat nu eindelijk eens gezegd hebben op een forum Volgens mij is Melliejzzz inmiddels al bevallen, meen ik in een ander topic gelezen te hebben.