Vertel je wel/niet dat je bezig bent om zwanger te worden????

Wij vertellen het nog niet. We zijn net begonnen en we wachten gewoon af wanneer het een keer raak is... Als we het nu al gaan vertellen aan vrienden of familie dan zitten ze toch maar hét moment af te wachten... Stel dat het dan lang duurt dan vind ik dat alleen maar vervelend. Mochten we echt niet zwanger worden en naar de dokter moeten ofzo, dan vind ik het denk ik wel prettig om het met een goeie vriendin en moeder/schoonmoeder te delen, maar voorlopig vind ik het prima. Ik vind het leuker om ze meteen te verrassen met het nieuws dat ik zwanger ben (als het zover zou zijn) dan dat ze het al op voorhand weten.

 

ik wil al vanaf dat ik 18 ben kinderen ( ben nu 23 ) en iedereen wist dat
maar sinds vorig jaar wil mn lief t ook en dat weet ook iedereen omdat ik ZO BLIJ was dat ie eindelijk ook wilde , dus ja iedereen weet t eigenlijk wel

 

In eerste instantie heb ik het alleen aan mijn beste vriendin verteld. Nadat we ruim een jaar bezig waren, werd ik zwanger. Voordat we de kans kregen om dat aan iemand te vertellen, had ik al een mk. Toen ben ik een paar dagen niet op mijn werk geweest en zo kwamen de collega's het te weten. Toen hebben we het ook aan de familie en andere vrienden verteld. Dus sinds iets meer dan een half jaar weten mensen dat we 'bezig zijn'.

Het maakt op zich niet zoveel uit hoor. De meeste mensen zijn wel zo tactvol er niet naar te vragen. En het kan ook wel prettig zijn er soms eens over te praten.
Een nadeel is wel dat je wat meer in de gaten wordt gehouden. Mijn vader en schoonmoeder hadden nu al gezien dat ik zwanger was, voordat we het zelf vertelden. Ik denk dat er ook wel een paar collega's zijn die het al vermoeden.

Overigens had mijn schoonmoeder het bij de eerste zwangerschap ook al gezien, terwijl ze toen niet wist dat we bezig waren. Dus misschien maakt het wat dat betreft ook niet eens uit.

 

Jawel hoor, dat is moeilijk. Zeker als het over kinderen gaat enz. Anderzijds vind ik het ook echt leuk om samen met m'n vriend een geheimpje te hebben Ik kan me voorstellen dat als je echt langer bezig bent, dat het dan nog moeilijker en vervelender wordt. Dan zou ik het op een bepaald moment echt willen delen met iemand.

 

van mij weet een vriendin het en verder heb ik het met niemand besproken. als het raak is dan vertel ik het wel.
het is wel lastig maar als het lang duurt dan ben ik alleen maar blij dat ik het niet aan iedereen hoef uit te leggen

 

ik heb het nooit tegen iemand verteld, heb ook nooit moeite gehad met mijn mond te houden, het gaat anderen niets aan vind ik, dan zitten ze er maar op te wachten,

nu moet ik wel eerlijk zeggen dat ik niet weet hoe het is om langer bezig te zijn, ik was 3x over in 1 x zwanger, dus ik weet niet of het ik het gezegt zou hebben als ik bijv. 3 maand bezig was, maar hoe ik er nu over denk zou ik het pas zeggen wanneer we ooit in de MMM komen,

 

wij zijn nu 14 maanden bezig, wouden het in eerste instantie aan iemand vertellen, maar helaas ik kwam op de eerste hulp te liggen omdat ze dachten dat ik een eierstok had gedraaid dus gync, vroeg of ik aan de pil was waar mijn moeder bij zat dus die kreeg het op dat moment te horen, mijn schoonouders ook... verder niemand, nu meer dan een jaar later weten onze beste vrienden het 2 collega's en 2 nichtjes van mij we zijn in de mmm beland en dan is het soms moeilijk om het voor je te houden het doet je goed om toch is je verhaal met iemand anders te kunnen delen

 

Ik heb het er eigenlijk met niemand over... Ben bang dat er dan steeds vragen komen van, nou, is het al zover?? Daar zit ik dus niet echt op te wachten.
Maar het is wel prettig om hier je vragen te kunnen stellen en ervaringen kunnen te delen

Groetjes Loes

 

mijn man is er wel mee bezig maar ik denk dat het voor een vrouw net iets anders is tenslotte gebeurd het allemaal in het lichaam bij de vrouw, mijn man is sinds dat we in de mmm zijn beland een beetje geschrokken we hoopte allebei dat dit niet had gehoeven maar helaas, we kunnen er samen goed over praten en ik hou dit in me achterhoofd.
*je mag de moed opgeven, maar de hoop nooit verliezen*

 

Ik had het aan 1 persoon verteld dat we bezig waren voor een kindje, maar er werd steeds naar gevraagd en vond dit heel vervelend.
Daarom vertellen we het verder aan niemand.
Verder is mijn vriend er wel mee bezig maar niet zoals ik, maar dat lijkt me logisch, hij voelt geen steken enzo

 

ik vertel het ook tegen niemand ja sommige vrienden maar niet tegen familie bij de eerst al een heel drama gehad dus als ik zwanger ben hoorden ze het wel


xx

 

Wij hebben het alleen onze beste vrienden verteld. Misschien had ik het ook wel met mijn moeder willen delen, maar vind dat ik het dan ook mijn schoonmoeder 'moet' vertellen en daar moet ik niet aan denken. Die komt dan met allemaal rompertjes enzo aanrennen ben ik bang. (mijn moeder misschien ook wel...) Dussss. Ik zit nu in ronde 5 en ben blij dat we niks hebben verteld, want stel dat het niet lukt dan zit je steeds met die spullen. En hier kan ik lekker mijn verhaal kwijt!

En zoals anderen ook al schrijven; Het lijkt me zo leuk om ze te verassen met direct het hele blijde nieuws! (fingers crossed)

 

Hoi Meiden,

Ik en mijn man hebben het aan niemand verteld dat we bezig zijn met zwanger worden. Dat willen we voorlopig ook zo houden. Wij zijn nu ook net in ronde 5 beland. We vertellen het wel aan onze ouders al wij zekerheid hebben.

Omdat wij 8 oktober jl getrouwd zijn, vragen mensen er even goed wel of we al bezig zijn met kinderen. Dan zeg ik gewoon; dat we eerst een huis willen kopen voor we aan kinderen willen beginnen.

Maar vind het soms wel lastig om er niet met mijn moeder over te hebben. Natuurlijk ben ik enthousiast en wil er graag over praten. Maar dat doe ik dan alleen met mijn man.

 

Hoi doritoo,
kan jij wel goed met je man hierover praten? Die van mij is een echtte kerel, hij praat er weinig over want 'het komt toch zoals het komt'
Verder wil hij wel HEEEL graag hoor! Maar ja vrouwen kletsen nou eenmaal meer! Lang leve zwangerschapspagina zeg ik maar

 

Ik heb het inmiddels met een paar mensen over gehad, ik kon het gewoon niet voor mezelf houden Vindt het moeilijk als mensen vragen wanner we kids willen, en iedereen zit er volgens mij echt op te wachten. Mijn ervaring is dat mensen die het niet weten evenveel vragen als mensen die het wel weten, en dan vindt ik het makkelijker om niet te liegen.
(Plus wij hebben al alle excues al gebruikt..)

 

We hebben het wel direct aan de ouders/broers en zussen verteld. En aan een aantal zeer goede vrienden. Toen het langer duurde en we dus aan de hormonen moesten hebben we er geen geheim meer van gemaakt. Ook op het werk niet meer, ik moest gemiddeld 3x per week naar het ziekenhuis dus moest het wel vertellen. Heb alle begrip er voor gehad. En ik hoefde ze toen ook niet te vertellen dat ik zwanger was omdat ze dat al aan me konden zien. Kwam binnen met een lach van oor tot oor dus iedereen wist het gelijk.