Hallo, Half november heb ik een berichtje geplaatst omdat ik me zo ontzettend naar voelde, zo droevig en onzeker omdat ik niet de welbekende moedergevoelens had, ons dochtertje zoveel huilde en dan vooral bij mij, enz. enz. Ik heb toen eenmaal gereageerd, maar heb daarna niet meer door gehad dat ik nog meer reacties had gekregen, reacties die stuk voor stuk erg lief waren en mij heel goed deden. Nu is het topic gesloten en kan ik er niet meer op reageren. Ik wil daarom via deze weg de mensen die zo vriendelijk en meelevend reageerden ontzettend bedanken! Het heeft mij echt goed gedaan om te lezen dat ik niet de enige ben met deze gevoelens! We zijn nu 6 weken verder en je zou denken wat zijn nou 6 weken, maar in die 6 weken is er zoveel veranderd. Ons meisje kan sinds kort kruipen, zelf gaan zitten en staan, maw: gaan en staan waar ze wil en dit maakt ontzettend veel verschil, ze is nu zoveel tevredener en dat heeft weer heel veel invloed op mij, ik voel me ook stukken beter nu ze zoveel minder huilt. Er zullen vast nog wel moeilijke momenten komen, maar weten dat je niet de enige bent kan al heel veel goed doen. En dat is wat jullie gedaan hebben, mij laten weten dat ik niet abnormaal ben, jullie hebben mij zo een hart onder de riem gestoken, dankjulliewel! Liefs Toetje