Geen idee of hier ook meiden zijn die enkel zwanger kunnen worden met behulp van de medische molen. Ikzelf ben namelijk compleet afhankelijk van vruchtbaarheidsbehandelingen.. Heb na een jaar medische molen en ontelbaar veel ziekenhuisbezoekjes eindelijk het geluk mogen ervaren van zwanger zijn. Helaas werd onze droom wreed afgepakt toen bleek dat ons kindje met 8 weken gestopt is met groeien.. Dit was op 28 februari. 9 maart ben ik gecurreteerd.. Een erg moelijke periode als ik erop terugkijk, en nu nog zit ik volop in het verwerkingsproces.. Des te moeilijker vind ik het dat we straks weer de hele medische molen inmoeten om onze droom te verwezenlijken. Soms vind ik het zo oneerlijk. Tuurlijk is een miskraam voor iedereen vreselijk, maar doordat ik geen eigen cyclus heb ben ik zo ontzettend afhankelijk van hormoonbehandelingen. Ik zou zo graag zelf de keuze willen hebben over wanneer we er weer voor willen gaan, en niet weer ontelbaar veel hormoonkuren hiervoor moeten ondergaan.. Ontzettend moeilijk heb ik het daarmee.. Alles gaat maar door, maar hier staat het letterlijk stil momenteel.. Ben benieuwd hoe lotgenootjes hiermee om (zijn) (ge)gaan..
Het lijkt me allemaal heel zwaar wat jij moet meemaken. Ik heb zelf geen vruchtbaarheidsbehandelingen gehad (gelukkig), wel drie miskramen. Volgens mij word je door die hormoonbehandelingen al behoorlijk labiel, ben je eindelijk zwanger en dan gaat het fout. Dat is zowel lichamelijk als psychisch heel heftig. Je moet tijd hebben om deze miskraam te verwerken, maar je wilt ook snel weer zwanger worden. Ik zie wel dat je nog jong bent. In jouw geval is dat denk ik wel een voordeel. Je hoeft nu niet vanwege je leeftijd hals over kop door te gaan met een nieuwe behandeling. Misschien is het een idee om even een rustpauze te nemen? Dan heb je tijd om de miskraam te verwerken en je lichaam heeft de tijd om te herstellen. Veel sterkte!
Hi Marjo, Ook hier een MMM'er. Na onze IVF behandeling was ik ook zwanger en is uitgelopen in een gewone mk en een bbz in combinatie een persisterende trofoblast. Dit was in december en ik moet zeggen dat mannetje en ik ons er echt wel doorheen hebben geslagen. Wel hebben we besloten om te wachten tot september met nieuwe behandeling. Ben nog steeds van mening dat je lichaam ook de tijd heeft om goed te herstellen. Ben wel verdrietig geweest, maar zeker niet labiel. Succes met jullie beslissing. Liefs, Elvira
Hoi Hoi, Ik ben ook zwanger geworden nadat we circa 2 jaar in de medische molen hebben gezeten. In juni vorig jaar kon mijn dag niet meer stuk... ik was zwanger.. helaas op 8juli ging het mis... bij mij ging het uitzichzelf helemaal weg, maar ik ben in diezelfde week nog bij de fertiliteiten arts geweest en het hoe pijnliijk dit ook klinkt naast mij neergelegd. Het had voor ons waarschijnlijk nog niet zo mogen wezen, en het kindje was dan ook niet gezond genoeg om deze wereld te mogen betreden. Ik ben diezelfde week weer verder gegaan met de behandelingen.... en op 29 september bleek ik alweer zwanger te zijn. En zie nu.. nog 5 weekjes ongeveer en onze eerste zoon komt zich bij ons melden.. De een gaat er iets makkelijker mee om dan de andere, maar bij ons was het wellicht makkelijker omdat wij het hartje ook niet hebben zien of horen kloppen. Wij hebben op 7 juli toen de eerste echo gehad en was toen net 5,5 week. Ik heb echt heel veel verdriet gehad hoor..believe me... een heel weekend was ik niet aanspreekbaar maar ik had gelukkig vakantie!. En kon daardoor 2 weken ook weer bijkomen. En ik had zoiets van ik kan 2 dingen doen... of blijven treuren... maar daardoor zal ik geen wondertje gaan krijgen, of er gewoon weer voor gaan en voor het laatste heb i kdus gekozen. Meid ik wens je veel sterkte en veel succes toe met je keuze! Groetjes, Brigitte