hoi dames ik zit met een probleem ik ben nu 4 weken zwanger en mijn man is altijd geobsedeerd door mij als ik zwanger ben hij wil dan liefst elke dag gemeenschap maar nou komt het ik heb vorig jaar met mijn zwangerschap 2 maal in het ziekenhuis gelegen met bloedverlies waar de oorzaak nooit van gevonden is, en nu zit ik dus met angst van stel je voor ik krijg weer bloedverlies en weer geen oorzaak ik heb dus het liefst geen gemeenschap zodat ik in iedergeval weet dat het niet daardoor komt maarja ik kan natuurlijk niet verlangen van manlief dat hij 9 maanden geen sex krijgt help wat moet ik nu doen
ik heb bijna hetzelfde meegemaakt. Wij hadden de dag voordat mijn mk op gang kwam nog sex en dat is altijd bij me gebleven. Je zou je man kunnen uitleggen hoe je je erbij voelt en wat je gedachtes zijn. Ik neem aan dat hij dat wel begrijpt. Gefeliciteerd nog trouwens en geniet van je zwangerschap
Kan het me heel goed voorstellen dat je dat nu niet durft, ik zou het ook een beetje de 1e drie maanden 'rustig' aan doen. Dat doen wij wel tenminste. Mijn man is trouwens ook alleen maar bang dat er iets gebeurd dus we doen ook andere 'leuke'dingen
ik heb het gister ook tegen hem gezegd ik vind het alleen sneu voor hem ! en dat ik dan toch maar even mijn angst op zij heb gezet en dat vind hij dan weer niet leuk omdat ik het dan alleen voor hem doe dankjewel
Begrijp heel goed wat je bedoeld, maar ik wil geen sex tegen mijn zin in. Als ik me er niet goed bij voel en geen zin heb of angst heb, dan gebeurt het gewoon niet. Op dit moment heb ik zo'n last van bandenpijn en als we wel sex hebben is het pijnlijk voor mij en voelt het ook daarna onprettig, dus dat heb ik mijn man uitgelegd en gelukkig heeft hij daar gewoon begrip voor. Er zijn nog andere manieren om intiem te zijn met elkaar en lekker knuffelen moet ook bevredigend kunnen werken. Als het goed is wil een man niet vrijen als hij daarmee zijn vrouw angstig maakt of pijn doet....als hij dat wel per ce wil dan is het egoïsme
manlief begreep me ook goed en vind het ook nie erg alleen ik voel me schuldig ik zit gewoon raar in elkaar met die hormonen
maar meid waarom zou je je schuldig voelen. Omdat je man even geen sex krijgt? noujammer dan dat komt wel weer. Ik heb de eerste maanden ook geen behoefte gehad in sex en nu begint het terug te komen en dan wil hij niet. Hij vind het idee er achter niet prettig en ondanks dat hij wel weet dat het geen kwaad kan is zijn gevoel die nu parten speeld. Ja tuurlijk heb ik wel eens opmerkingen gehad maar daar zei ik iets van of negeerde hem. Straks ga ik bevallen en dan is het ook maar de vraag hoe snel we weer zin hebben. Als je gevoel nee zegt doe het dan niet tegen je zin in want dat merkt hij echt wel. Heb ook geen medelij want daar schiet je echt niets mee op, het is nou eenmaal zo. En ja die hormonen zijn vervelend maar oh zo lekker om het daar op te gooien hahahaha
wij mochten in het begin geen gemeenschap, en na 3 maanden zei de gyn dat het wel weer mocht rustig aan maar we durven niet goed hoor ivm vorige zwangerschap. ik wil dolgraag, maar durf niet goed en hubbie ook niet tis toch moeilijk hoor
elke dag gemeenschap tja ik zou dit even met hem bespreken en als hij een beetje nadenkt, zal hij juist ook moeten begrijpen dat je bang bent voor bloedverlies, ivm met je vorige zw.schap Wij hebben zelfs tot 18-20 weken geen gemeenschap gehad, ik was na mijn mk's zo bang daarvoor, ookal weet ik wel gemeenschap geen reden voor een mk is, ik durfde gewoon niet zo goed, en mijn vriend begreep dat gelukkig en wat 'handwerk' vond hij helemaal geen probleem...ik denk wel dat je dat mag vragen va je man hoor, dat hij even wat meer begrip voor je heeft hierin en dat je vrijen ook op andere manieren leuk kunt houden!
sorry lees dit nu pas, tja ik kan je niet helpen met je niet schuldig te voelen, behalve zeggen: nou dan vrijen we op andere manieren, en misschien dat je je er dan wat minder schuldig om voelt?
Ik heb de 2e helft van mijn zwangerschap ook continu bloedingen, meestal licht, kan t met een inlegkruisje af, maar vorige week donderdag echt heel erg! Ik dacht dat mn vliezen gebroken waren maar t was geen vruchtwater, er liep bloed langs mn benen!! 3 kraamverbanden vol later werd het een beetje minder maar t is nog steeds niet klaar. Verloskundige is langsgeweest hoor, en die snapte de paniek maar vond het niet zorgwekkend. Omdat ik al een poosje af en aan bloed. In het begin was seks ook heel duidelijk de veroorzaker maar nu gooien ze t op een zwakke baarmoedermond en hoef ik maar te denken dat ik moet niezen en het loopt weer... Je doet er weinig aan, bij de eerste had ik er geen last van maar dit is echt niet leuk meer. Je schrikt jezelf dood, en je man neem ik aan ook! Hoe graag wij ook willen, het zit er niet in die seks nu. We knuffelen wat meer en klagen lekker tegen mekaar dat het zo jammer is maar goed, toch maar even geen seks. Het zei zo, en wat is 9 maanden nou op een mensenleven?
alleen n puber meisje voelt zich zo verantwoordelijk voor de behoefte bevrediging van de partner. niet willen vol houden voor je baby lijkt me echt puberachtig van de kant van 'de man'. als je het niet wilt dan doe je het niet. dat betekent niet dat je iets verkeerds doet.
gimena, iedereen kan wel zonder sex gimena! en als n vrouw hoef je niet dag en nacht 7 dagen per week klaar te staan voor je man!!!soms wil je het niet!!! niet omdat je sex niet fijn vind...
nou dat vindt ik hellemaal niet waar! maja als jij het houd op puberachtig moet je zelf weten. als je sex heb of niet je doet het met liefde en niet met moet gevoellens!
Dames dames.... zullen we het ontopic houden, jullie drijven een beetje af, zullen de hormonen wel zijn denk ik .