Dames ik heb ook even een vraagje. Ik ben nu bijn en we willen het 12 weken zwanger en we willen het natuurlijk graag vertellen maar we hebben een hele historie van tegenslagen achter de rug en de opa's en oma's hebben zo'n klap gehad van de vorige keer dat we zelf ook heeeeeel voorzichtig zijn. We hebben met 10 wk een 2de echo gehad en het zag er heel goed uit, hij was op schema en het hartje klopte goed er was zelfs al een begin van de navelstreng te zien. Nu hebben we de 21 nov weer een echo maar ik ben nu deze vrijdag 3 mnd zwanger en hebben eigenlijk al lang gewacht. Wat zouden jullie doen?
Hallo Liz, nou ik heb ook het zelfde als jou. We zijn zo blij dat we zwanger zijn maar hoe graag ik het ook wil ik durf gewoonweg niemand iets te vertellen....voor als! tja klinkt heel gek maar ik wil gewoon gaan genieten maar hoe pakken we dat aan.
Op de dag van de test hebben we het aan onze ouders verteld. De dag erna aan mijn zwager, een goede vriendin, mijn cheffin en een paar goede collega's. Met de rest hebben we gewacht tot we met 7 weken een goede echo hadden. Misschien heel vroeg maar komt omdat we er 3 jaar over gedaan hebben, dus ik mijn mond toch niet kon houden.
Een vriendin van mij had afgelopen week een echo met 9 weken. Haar gyn had gezegd dat als je met 9 weken hartactie en groei op schema ziet, dat de kans dat het dan nog mis gaat maar 2% is. Als jullie nu dan al bijna 12 weken zijn, dan ben je echt al zo ongeveer uit de gevarenzone, volgens mij. Maar ik kan me voorstellen dat je voorzichtig bent met vertellen, als het al eens mis is gegaan.
hoi, ik heb even een vraag...wat kun je eigenlijk met 6 week zien? krijg zelf echo als ik 7 week ben (donderdag20november) althans we vermoeden dat we dan 7 week zijn.. echo is ff wat duidelijker over termijn
Hoi Kaatjes85, ik snap idd dat je het dan niet meer lang stil kan houden als het eindelijk zover is en je grootste wens in vervulling gaat! echt gaaf...wat een wonder! ik ben een grote flapuit en heb mijn hart op mijn tong dus moet vaak echt op mijn tong bijten om het niet iedereen al te vertellen... maandag was mijn schoonvader jarig en vandaag mijn schoonmoeder dus eten we bij hun..ga straks ff slabbertje kopen met tekst erop dat onze dochter grote zus word....ben benieuwd! vrienden waar ik vaak op de koffie ben raden het al als ik geen koffie hoef (ben anders altijd een koffieverslaafde ) en aangezien mijn buik alle vet lijkt op te slaan en dus al redelijk rond is terwijl ik normaal slank ben is het haast onmogelijk om het tot 12 week voor me te houden.. ach beetje vertrouwen hebben in ons wondertje kan ook geen kwaad
Tja we hebben besloten om het toch te vertellen dit weekend. Ik heb vorige week een feest gehad bij mij schoonouders nu hoorde ik van mijn aanstaande dat een paar mensen aan die moeder hadden gevraagd "weet jij iets wat wij nog niet weten?" hahaha tja ik had al iets extra wijds aangedaan maar mocht denk ik niet baten. Mijn schoonouders worden voor de eerste keer opa en oma dus de spanning is bij hun ook groot. We waren bezoek al aan het mijden en kan me niet echt ontspannen dus we gaan het gewoon vertellen en kan dan eindelijk gaan genieten. Vandaag 3 maanden........mijn god wat heeft dat lang geduurd!
grootgelijk dat je het vertellen gaat! vanaf nu gewoon genieten en geen zorgen! (makkelijker gezegd dan gedaan maar het blijft een wonder dus haal dr uit wat dr inzit...en nee je baby moet blijven zitten ) beetje dubbelzinnig maar je snapt me vast wel! eerste reactie is idd spannend.....mijn man en ik hadden 4,5maand relatie toen ons wondertje ontstond.....was iets minder handig maar niet minder welkom! hoop en verwacht wel dat de reactie's vanavond positief zijn.. toendertijd wou kennis van mij graag kindje met haar vriend die ze al 1,5jaar kende..had net miskraam gehad en toen kwamen wij met onze zwangeraankondiging.....werd niet gewaardeerd. deze keer gaan we dr van genieten en mensen die negatief reageren kunnen door de.....zakken! en nee ik heb geen last van hormonen! (wel dus hihi)
Ik heb helemaal geen hyves ?!? Ouders waren helemaal door het dolle heen! Het was een hele leuke avond!
Wij gaan het morgen aan m'n (schoon) ouders vertellen. Ben erg benieuwd naar hun reactie. Voor mijn ouders is t hun eerste kleinkind van mijn schoonouders de 3e. Vandaag was ik nog bij mijn moeder wel moeilijk omdat ik nu al aardig misselijk begin te worden en ook nog mijn nicht vanacht bevallen is dan begin ik bijna te lachen. Sommige collega's en vriendinnen weten t al. Dinsdag ga ik het aan al mijn collega's vertellen. Ik heb ook zoiets als het mis is wil ik ook heel graag steun. En na die 3 maanden kan er ook wel van alles mis gaan. En aangezien ik nu aardig misselijk begin te worden en mijn collega's denken dat ik de hele week al griep heb vertel ik t maar. Kan ik er lekker over praten.
Ik denk dat ik het ook niet lang meer kan volhouden om het te vertellen Donderdag eerst maar s naar de huisarts en dan denk ik dat ik mijn mond niet mer kan houden
Wij hebben het vandaag aan onze ouders/broers/zussen/aanhang verteld en mn beste vriendinnetje ga ik straks bellen! De rest vertellen we het pas als we voor de 1ste echo geweest zijn.
ouders, schoonouders en zusjes dag van posi test. 2 goede vriendinnen na goede echo met 5 weken. Oma en nog es 2 vriendinnen na goede echo met 7 weken. De rest van de vrienden en baas willen we het volgende week en de week erop vertellen dus met 8 a 9 weken. Maar ik moet wel zeggen dat ik al 3 goede echo's heb gehad.
Hoi Spacey, In mijn geval is er eigenlijk niet echt sprake van angst om het te vertellen. Het is meer dat ik die enorme behoefte niet meer heb om het aan iedereen te verkondigen, juist omdat het al zo'n deel van ons uitmaakt en je het al 3 maanden lang bij je draagt. Ik vind het moeilijk uit te leggen. Het voelt alsof het eigenlijk niet meer uitmaakt wie het allemaal weet buiten mijn echte naaste vrienden en familie om. Heel anders dan aan het begin van de zwangerschap. Ik had het toen wel uit willen schreeuwen. Inmiddels zijn we de gevarenzone wel zo'n beetje voorbij, voelt wel lekker he! Genieten doe ik al volop, zeker omdat een aantal dagen geleden van de ene op de andere dag mijn misselijkheid en moeheid als sneeuw voor de zon verdwenen. Ik zou bijna niet meer geloven dat ik zwanger ben, ware het niet dat ik een prachtige echo heb gezien met een druk spartelend kind. Als jij er nog moeite mee hebt om het te vertellen, dan zou ik gewoon het 'adresboek' laten voor wat het is en alleen deze ervaring delen met de mensen waar je echt om geeft. De rest vind het vanzelf wel uit of hoort het wel via via. Maar het belangrijkste is dat jij je er gewoon goed bij moet voelen! Liz
Ik ben nog niet zwanger, maar ik zou het denk ik ook gelijk zeggen! Zoiets leuks kan ik niet voor me houden. En ik ben gewoon benieuwd naar de reacties Groetjes
Wij vertelden het bij 5 weken. Tot ik erachter kwam dat ik weer ongesteld werd. Volgens de vk een miskraam. Tot ik er dus bij 12 weken achter kwam dat ik nog steeds zwanger was. Dus ik vertel het dus echt nooit meer voor de 12 weken echo.