Wanneer vertellen

Ik kon m'n mond niet houden tegen m'n ouders... Ook aan de moeder van mijn vriend hebben we het verteld. Eigenlijk heb ik sowieso veel moeite met mijn mond houden

 

Een aantal vrienden heb ik het meteen verteld...
Mijn ouders heb ik het verteld toen ik bijna 12 wkn zwanger was en daarna ben ik iedereen op de hoogte gaan stellen.

 

Ik heb het nog niet verteld, en we zouden het eerst volgend weekend doen. Maar gaan het nu waarschijnlijk na de eerste echo vertellen.

 

Ik wilde het eigenlijk ook pas na 12 weken zeggen, maar het liep anders. Ik ben nu pas een kleine 6 weken (vermoedelijk, ik weet het nog niet precies).

Een oom en tante van me kwamen gisteren op bezoek (ik woon in Zuid Spanje, dus dat is altijd erg leuk als er iemand langs komt) en ik wist gewoon zéker dat ze iets zouden gaan merken. Ik houd namelijk altijd wel van gezellig samen een glaasje wijn drinken enzo en het feit dat ik nu niets drink, nou ja... Dat valt op.

Ik kon het uiteraard niet over mijn hart verkrijgen dat zij het eerder zouden weten, al was het maar vermoeden, dan onze ouders. Dus ik heb als eerste mijn vader gebeld en het hem verteld en daarna zijn we naar de ouders van mijn lief gegaan en hebben we het hen en daarna ook zijn zus en haar aanstaande verteld.

Ik vond het wel heel jammer om het zo te "moeten" doen, want ik had in gedachten al het plan opgevat om een ticket voor een weekend naar Nederland te nemen, zonder dat mijn vader het zou weten en dan met dit bericht voor zijn deur te staan. Dat had me wel heel mooi geleken, maar ja...

Niets aan te doen. Gelukkig waren deze oom en tante wel mijn peetouders, dus dat was toch ook bijzonder.

Liefs,
Caatje

 

verplaatst naar 'zwangerschap'

 

Ik heb het verteld toen ik 11 weken was, op 1e kerstdag!!

 

Hier hebben we het 5 dagen verteld na de posi test.
Dit omdat de hele familie wist dat we na de MK van vorig jaar nog druk bezig waren en het zou opvallen als ik geen wijntje zou drinken met een verjaardag in dat weekend.
Op mijn werk zagen ze het al met 8 weken aangezien mijn buik al flink gegroeid is.( 3de zwangerschap)

 

Wij willen het zo laat mogelijk vertellen. Denk echt dat mijn ouders een rolberoerte krijgen Ik stel ze wel op de proef wat dat betreft nl Daarbij komt dat dit kindje niet gepland is en we al maanden roepen dat vier kindjes genoeg is, we net alles via mp verkocht hebben...

Daarbij wil ik wel zeker weten dat alles goed is.

Verder speelt er nog dat mijn moeder erg ziek is. Ze heeft nl eierstokkanker. Ze is hier vorig jaar bijna aan overleden, vlak voor mijn jongste geboren zou worden. Ze heeft het overleefd, de kanker was helemaal weg! Helaas kwam het weer terug.

Nu is het zo dat haar buikvlies wordt aangetast waardoor er vrij vocht in haar buik komt (Acitis). Hierdoor wordt haar buik enorm en lijkt ze wel zwanger (leverde vorig jaar wel grappige situaties op in de wachtkamer van de gynaecoloog, allemaal vrouwen die boos naar mijn moeder keken dat ze op 51 jarige leeftijd zwanger was ).

Omdat ik zelf nog in de gynaecologische onderzoeken zit ivm klachten na mijn laatste bevalling ( 5mnd gevloeid en daarna nog buikpijnklachten gehouden) wil ik eerst weten dat het ok is, dat het niet ook iets naars is.

Wil niet dat ze zich zorgen maken.

Aan de andere kant... het is mijn 5e dus mijn pokkeltje is alweer aardig dik 's avonds. Kan mijn broeken niet meer dicht...

Ik denk dus dat we het op de verjaardag van mijn jongste gaan vertellen, dan ben ik 9/10 weken.

 

Mijn ouders en schoonouders hebben we het meteen verteld. Broers, zussen, zwagers en schoonzussen na de eerste echo. Toen we ook een beetje een idee hadden van hoe lang de zwangerschap was. Toen we iedereen gehad hadden hebben we het blijde nieuws gewoon gelanceerd.

Bij de eerste waren we nogal overrompeld. Mijn schoonmoeder was mee naar het ziekenhuis en bleek ik ineens zwanger. Manlief was aan het werk en nam ook nog eens geen telefoon op. Maar omdat iedereen wist dat we in het ziekenhuis liepen hebben we (nadat mijn man eindelijk thuis was) gewoon de bevindingen van de gyn verteld. Dus toen wisten familie en goede vrienden het al met 5 weken.

 

broer en s-zusje wisten het paar uur na testen ouders hebben we het na eerste controle bij vk verteld, dat is bij ons al snel, met 6 weken mag je hier al komen. s-zusje is bevallen van mijn mooie nichtje toen ik 9 weken zwanger was, en toen zijn we begonnen met vrienden en familie vertellen. toen kon ik het ook al bijna niet meer verbergen haha

 

mijn vriendinnetjes heb ik het meteen na de test verteld, die leefden helemaal mee met mijn cyclus, dus ja...
vorig jaar vertelde ik het meteen het weekend na de test tegen de aanstaande opa's en oma's, maar toen werd het een miskraam. nu wachten we tot na de eerste echo, mn ouders hebben al genoeg spanning, dus eerst maar even weten of het goed zit.
ik heb het mn oudste broer wel alvast verteld, want ik heb gewoon een hele goede band met hem.

 

Ik heb het mijn ouders met 5 weken verteld, toen wisten we het zelf een weekje, schoonouders en schoonzus een week later ( schoonzus was ook zwanger )
En mijn vriendin ook met 5 weken..
De rest na de echo, dus rond de 11 weken.

 

Helaas weten heel veel mensen het al. Niet omdat ik het zelf wilde vertellen maar omdat iemand zo brutaal is geweest dit wonder voor mij te vertellen. Heeft me erg pijn gedaan omdat ik ook al 2 miskramen heb gehad.
Als de eerste echo goed is wil ik het aan iedereen vertellen. Maar de lol is er af helaas.

 

We hebben het de familie en meeste vrienden verteld na de eerste echo (die was wel redelijk vroeg, bij 8 weken). Een paar hele goede vriendinnen en m'n zus wisten het gelijk na de positieve test. Kon nou eenmaal niet zo goed m'n blijdschap verbergen

 

ik vierde afgelopen oud & nieuw bij mijn ouders met heel de familie erbij en had die ochtend positief getest en toen de klok 12 uur sloeg en iedereen elkaar gelukkig nieuwjaar wenste (waarbij mijn vader nog zei; nou op een vruchtbaar jaar) vertelde wij dat zwanger waren...

 

Het valt mij op dat ik het deze (mijn tweede) zwangerschap al veel eerder vertel. Bij mijn eerste hield ik het gerust 12 weken stil; nu zijn ouders en enkelen uit de omgeving al op de hoogte. Ik ben ook steeds SUPERmoe en misselijk en mijn buik groeit al best; dus ik vermoed dat ik de 12 weken nauwelijk ga halen op bv mijn werk...

 

Ouders, schoonouders, zus en broer na 10 weken! Verdere familie en vrienden na 14 weken zwangerschap!

 

die banners kloppen ook niet altijd geloof ik.
hahaha

vergelijk die van mij met die van jolene ik ben 1-11-11 uitgerekend

 

Ik heb wel geleerd van mijn mk vorig jaar bij 8 weken: ik vertel het liever meteen tegen al mijn vriendinnen, want het was heel raar om het achteraf te moeten vertellen... Nu heb ik het al heel snel verteld en me ook helemaal geen zorgen gemaakt over of ik het voor me moet houden of niet. Ik ben nu eenmaal al een flapuit van mezelf, dus de meeste van mijn collega's weten het nu ook al. Nou ja en dan weten ze dat ik misschien een tweede mk heb (hopelijk niet natuurlijk) dat vind ik ook nog niet het einde van de wereld: je krijgt dan ook extra veel steun als veel mensen het weten. Anders ben je ook maar alleen met je verdriet... behalve als je dat natuurlijk het fijnste vindt.. ik vind het juist fijn om het te delen... het fijne en het verdrietige....