wij hebben het meteen aan iedereen verteld. mijn derde zwangerschap ook , maar helaas liep dat niet goed af. mijn kids waren wel wat verdrietig, maar heb alles rustig uitgelegd en toen vonden ze het wel best. we hebben de kids gisteren verteld dat er weer een baby in mijn buik zit en dat we hopen dat het nu wel groeid... maar dat we pas echt blij zijn als we zeker weten dat de baby goed groeit! we moesten het wel vertellen al zo veel mensen in de omgeving weten het en ze kunnen het ook al wel zien!
bij de eerste zwangerschap hebben we het pas met 3 maanden verteld. nu is de vraag of we het zo lang vol kunnen houden mocht ghet zo zijn
ik heb het vertelt toen ik 9 weken was, aan mijn ouders en schoonouders. en met 11 weken aan de rest, familie en collega's en vrienden. ook omdat ik haast niet meer kan verbergen en omdatik heel vaak misselijk ben en dus moet overgeven.
Aan familie en vrienden hebben we het direct verteld. Op mijn werk heb ik het met ruim 8 weken verteld toen we wisten dat het een tweeling was en dat de hartjes beide klopten
Directe familie al binnen een week. De rest heeft moeten wachten tot na drie maanden (alhoewel mijn man hier en daar wel al wat had laten vallen )
Bij mijn eerste zwangerschap hebben we het direct tegen iedereen verteld. Helaas heb ik toen een miskraam gehad. Nu wachten we zo lang mogelijk met vertellen. Alleen mijn vriend en ik weten het nog maar en dat heeft ook wel iets. Ik wil het mijn familie pas vertellen na de eerste echo. De rest pas bij 3 maanden. Maar ik vraag me af of ik het zolang volhoud, want volgens mij ga ik straks gigantisch groeien!
Wij hebben onze ouders een dag nadat ik positief testte ingelicht en onze vrienden vorige week! We hebben het op een hele leuke manier verteld.. We gaan namelijk altijd naar een grandcafé in de omgeving en zo vrijdagavond dan ook. Van te voren hadden we met de eigenaar overlegt of hij beschuit met muisjes (roze en blauwe door elkaar) wilde uitdelen. En dat deed hij dus ook in de loop van de avond.. Je had de gezichten moeten zien van onze vrienden! Ze waren zó verbaasd, maar ook super blij voor ons! Echt ontzettend leuk om het op deze manier te vertellen... We hebben trouwens ook alleen maar leuke reacties gehad. Overigens konden we het ook niet langer voor ons houden, we zijn er gewoon zo blij mee! En wat hier al eerder is gezegd; mocht het fout gaan (waar we niet vanuit gaan) dan heb je altijd je vrienden die je daarin steunen!
Ik woon in Florida, dat maakt wel verschil. Mijn schoonouders zijn op dit moment hier en die weten het inmiddels, maar mijn ouders komen volgende maand hier naartoe. Ik vind het wel zo leuk om het ze persoonlijk te vertellen, dus wachten we tot ze hier zijn. Maar het is moeilijk om m'n mond te houden! Het liefst had ik het iedereen meteen verteld, maar ik denk dat mijn ouders het niet zo leuk zouden vinden als ze erachter komen dat zij de laatste waren die het wisten... Dus moeten vrienden en familie ook maar even wachten. Als mijn ouders hier zijn ben ik 11 weken, misschien heb ik dan al wel een buik! Als ik die foto's zo zie in het fotoalbum kan dat soms al vroeg groeien!