Ikzelf krijg af en toe van die kriebels van: whoehaah t kan nu elk moment gebeuren, kan ik t al wel aan?
Jawel Verschilt per dag hoor, het ene moment kijk ik er vol vertrouwen tegenaan (gek genoeg juist als ik last heb van pijnlijke oefenweeën ofzo) en het volgende moment zie ik er als een berg tegenop! Maar over het algemeen gezien kan ik niet wachten Al mogen ze nog wel ff zo'n 3/4 weken blijven zitten hier hoor!
Ik kan niet wachten, alhoewel, als ik naar de kraamafdeling kijk is het elke week weer een hele zware bevalling..... Maar van mij mag het beginnen!
Wordt spannend voor jullie, dames Wil jullie alvast ontzettend veel succes wensen straks bij de bevalling!
Na dat ik al een eerste zwangerschap heb mee heb gemaakt is het bij mij ook nogal verschillend. De eene keer zie ik er als een berg tegen op en de andere keer zie ik het met vertrouwen wel toe. Volgensmij gewoon de hormonen. Ik ben inmiddels ook al weer flauw van de zwangerschap dus kan van mij niet snel genoeg, al weet ik wel dat het nog wel even moet blijven zitten. Ik heb gewoon teveel kwaaltjes waardoor ik gewoon niet kan genieten van de zwangerschap en dat ik nogal best een druk bezig typetje ben gaat mijn buik ook nog eens behoorlijk in de weg zitten.
ohhhh ja hoor! Hier nog een die er met een dubbel gevoel in staat. Ene moment denk ik:"hup, laat maar komen die beeb, dat fiksen we wel even" en dan denk krijg ik koudwatervrees en denk ik: "Jemig, ik durf niet, kan niet meer terug, whuhaaaaaaa...!
Kom op meiden, jullie kunnen het. Gewoon positief blijven. Al is "dat doe ik even" wel weer erg positief. Want het is toch echt wel een klus. Maar blijf dadelijk tegen jezelf zeggen dat je het kunt en dan komt alles goed. Veel succes.
laat maar komen hoor! ik betrap mezelf er wel eens oip dat ik er mss te luchtig over doe. zo van dat doe ik wel ff... hhmm, we zullen wel zien mijn vriend daarintegen stikt van de zenuwen. is de laatste 3 weken echt hyperactief. hoe langer het duurd hoe gestoorder hij word! haha. heeft een hele tijd volgehouden dat de beeb 28 januari geboren zou worden, ben bang dat ie zich een maand heeft vergist
Daar had ik het toevallig gisteraaf nog met m'n vriend over. Het lijkt wel alsof ze de gecompliceerde bevallingen gewoon uitkiezen zeg
Heb er ook dubbel gevoel over. Soms dan slaat de angst en onzekerheid me echt om het hart. Dit is dan vooral savonds of snachts. Maar heb wel heel vaak zo van: hoop dat met week 37 de kleine al komt want ben het helemaal beu ! En dan is het vooral omdat ik niet meer kan lopen van de pijn. Denk dat als ik gewoon nog kon lopen en fietsen enzo dat ik het dan minder erg zou vinden als onze kleine na 40 weken ofzo geboren zou worden
Van mij mag de bevalling ook beginnen. Ook al ben ik nu 37 weken. Ik ben die voorweeen nu al zat, mijn buik zat en ik wil weer gewoon kunnen eten, drinken en bewegen. Maar goed...nog even en dan is het zover. Hoewel ik de bevalling wil overslaan, maar dat gaat moeilijk he. Iedereen alvast heel veel succes met de bevalling en dat ieder kindje gezond ter wereld moge komen.
Yep! hier hetzelfde verhaal. Ik heb echt zoooooo veel zin in de bevalling,maar ik ben soms toch wel wat an de bange kant.Ik weet niet wat ik me er bij voor moet stellen omdat het de eerste x is,en dat vind ik wel wat eng. Hij mag van ons ook wel komen nu,ook ik heb er nu wel genoeg van,het lopen gaat zo moeilijk en die buik zit vreselijk in de weg. Maar ook voor ons geld dat we het nog ff vol moeten houden denk ik,het is jammer dat aan de ene kant alleen maar de natuur bepaald wanneer je gaat bevallen,als ik er zelf wat aan kon doen dan zou ik dat met 100% doen (mits dat dat het kindje niet zou schaden natuurlijk!) Ik drink veel bitter lemon en framboosblad thee,maar merk er niet echt veel van . Voor alle meiden die echt op het randje zitten met de bevalling...ZET HEM OP! groetjes marianne
ach van 1 kant mag het beginnen van de andree kant die paar weekjes mogen ook nog wel even duren... is allebei leuk! hihi maar echt zenuwen? mmm ben wel heel benieuwd hoe het gaat lopen en of ik het aan kan en voroal; hoe me vriend het ervaart?!
hihi...Oh wat herkenbaar...dat had ik ook heel erg...en als je net bevallen bent mis je ineens het getrappel in je buik...geniet er nog lekker van....
nee heb ik eigenlijk geen last van. ga ook overal heen , mochten mn vliezen is dat pech als je in de winkel staat kan me dr niet druk over maken.
was niet echt nerveus maar nu blijkt dat het kindje van vast in bekken (vorige week) nu weer boven mijn bekken ligt met hoofdje vind ik het wel minder. maar echt nerveus nee. Sta ook nog te klussen, doe gewoon boodschappen en heb net nog lekker alleen in de stad geluncht
Ik heb btw voornamelijk angst voor complicaties. Bij bijna elke bevalling hoor ik wel weer iets over dat er iets misgaat, dat de kleine problemen heeft, de ontsluiting niet vordert, of mega bloedingen na de bevalling etc. etc. Daar kan ik best bang om worden hoor, ben echt bang dat er van alles mis zal gaan en ben dus ook superblij dat we iig een medische indicatie hebben en dus in het ziekenhuis bevallen! Gek genoeg maak ik me nog niet zozeer druk om de pijn (maar dat zal wel anders worden tegen de tijd dat het zover is )