Hoi hoi, Dit is mijn eerste bericht hier op de site en ik hoop dat ik hier in het juiste topic zit, maar ik wilde graag mijn verhaal even kwijt en mijn zorgen delen. Ik ben Eline en ik ben momenteel 30 weken zwanger van ons tweede kindje. Deze zwangerschap zat heel kort op de vorige, mijn oudste dochtertje is nu net 1 jaar geworden. Heel leuk natuurlijk dat ze straks lekker met elkaar kunnen spelen en dat ze nog een beetje in dezelfde “fase” zitten (kan ook totaal anders zijn iknow, maar hoop natuurlijk dat ze veel aan elkaar gaan hebben). Maargoed, doordat ik nog niet helemaal hersteld was van de vorige zwangerschap heb ik nu in tegenstelling tot de vorige keer een hele zware zwangerschap. Ik had al snel last van bekkeninstabiliteit en een paar weken later kwam er een beknelde zenuw in mijn bil bij. Hierdoor kan ik bijna niks meer, ik kan mijn draai niet vinden als ik zit of lig maar ook staan of lopen is fijn door de pijn en doordat het hardebuiken veroorzaakt. Daarbij kreeg ik bij 25 weken ineens last van bloedingen, dat bleek te komen door een laag liggende placenta. De gyneacoloog dacht dat die wel zou verschuiven maar ik blijf last hebben van bloedingen. Eerst was dit af en toe een paar druppels savonds maar inmiddels is dit meerdere keren perdag met af en toe een klein beetje stolsel. De gyneacoloog zegt dat zolang ik het kindje goed voel en het maar druppels blijven ik me geen zorgen hoef te maken.. maar dat doe ik natuurlijk wel. Alle klachten bij elkaar zorgen voor zoveel stress en pijn. Ik kan helemaal niks en heb continu het gevoel dat mijn buik keihard is( geen hardebuik want dat komt met vlagen? En dit is continu? Of zeg ik iets gek en kan een hardebuik chronisch aanwezig zijn??). Ik zit al vanaf 27 weken in de ziektewet om rust te houden al is dat best een uitdaging met een dreumes en een man die 5 dagen in de week van huis is voor het werk. Ik begin me nu zoveel zorgen te maken, wat nou als het fout gaat. Voor mijn gevoel kan ik helemaal niks doen en de gyneacoloog ook niet, maar het lijkt wel of ik rond loop als een soort tikkende tijdbom waarbij het elk moment fout kan gaan. Ik lees allemaal horrorverhalen en mijn omgeving maakt zich verschrikkelijk zorgen omdat ik helemaal mezelf niet meer ben en normaal nooit zeg dat het niet goed gaat. Nu weet ik het niet meer, volgens mij is het helemaal niet goed.. maar ik heb geen andere optie dan wachten? En bellen naar de gyneacoloog als er weer iets is.. ik voel me zo machteloos, bang en radeloos dat ik eigenlijk iets zou moeten doen ( geen idee wat??) sorry voor het hele verhaal maar ik moest dit even kwijt. Meer mensen met een soort gelijk verhaal? Of tips? Of iets anders om me gerust te stellen? Of iets anders?? ♀️ Groetjes Eline
Hoi Eline, wat naar die onrust. Ik lees meerdere keren dat je gevoel is dat het niet goed gaat. Ik heb niet hetzelfde meegemaakt als jij, maar wel hetzelfde gevoel gehad dat jij beschrijft. Ik heb toen aangedrongen op inleiden van de bevalling (was toen al ruim 40 weken zwanger) en dat was net op tijd voor mijn zoontje. Het kan heel goed zijn dat je gevoel het mis heeft, maar toch zou ik het serieus nemen. Als de gyn geen gehoor geeft kun je misschien bij een collega terecht? Of bij je verloskundige?
Wat vervelend! Hier ook al vroeg last van bloedingen, bekkeninstabiliteit en harde buiken. Elke keer weer naar spoedafspraak of verloskamers indien er weer een bloeding was of ineens heel veel harde buiken. Gelukkig was het bij mij elke keer goed en is met 33 weken vastgesteld dat de placenta omhoog gegroeid was en sindsdien geen bloeding meer gehad. Ik mocht elke keer komen en ze namen mij serieus en konden mij geruststellen. Inmiddels ben ik 37 weken en alles gaat nog goed. Ik zou vragen om extra controle en spreek je zorgen uit. Bij mij heeft dit goed geholpen en krijg ik de steun die ik nodig heb. Sinds 28 weken zwangerschap heb ik een hooglaag bed in de woonkamer, zodat ik geen trappen meer hoef te lopen (heb alleen op eerste woonlaag water) en dit heeft bij mij veel geholpen. Ik kan het bed helemaal instellen zoals ik wil en samen met kussens en voedingskussen scheelt het mij pijn. Je kunt hem gratis lenen bij de thuiszorgwinkel. Heel veel sterkte!
Is er nog een andere gyn in de buurt waar je wellicht een second opinion kan vragen? Op die manier heb je twee professionele meningen, wat je wellicht wat meer rust in je hoofd geeft