Ik heb een zwangerschap gehad, die ik echt niemand gun. Ik ben gewoon 27 weken (van de 10e tot de 37e week) ziek geweest. 10 weken lang migraine, daarna een bijholte-voorhoofdholte-ontsteking die niet meer weg ging tot na de bevalling, tussendoor een long ontsteking, en uiteindelijk belandde ik in het ziekenhuis met een zwangerschapsvergifiting (en aldaar kreeg ik een acne-aanval war je U tegen zegt). Ons kindje bleek bij 34 weken in een stuit te liggen (zie bevallingsverhaal), en ik heb ontzettend opgezien tegen de bevalling. Gelukkig verliep die heel vlot, zeker voor een stuit! (nog geen 4 uurtjes). Ik hield zeker 10 kilo aan vocht vast, en er was gezegd: dat plas je meteen na de bevalling weer uit. Dat klopte in mijn geval niet, maar na 1,5 weken was het inderdaad weg. Na 1 week woog ik zelfs al 2 kilo minder dan toen ik zwanger raakte. Meteen na de bevalling, was het alsof iemand de bijholtes en voorhoofdholte had ontlucht. Mijn stem klonk ineens ook weer normaal, en de enorme druk die er steeds rondom mijn ogen stond was gewoon weg! Mijn bloeddruk ging aan het zakken, de acne (die al een heel eind geminderd was door medicijnen van de dermatoloog) verdween, en ik kan dus wel zeggen dat ik me weer ontzettend goed voelde een week na de bevalling! Ik zal niet zegen dat ik me de oude voelde, want conditioneel was ik nog nergens na 3,5 weken bedrust, maar mijn lichamelijke toestand was zo verbeterd dat ik er echt van genoot(en nog steeds geniet). Inmiddels ben ik ruim 2 weken verder en kan alleen maar zeggen dat ik me super voel. Ik pas weer (ruim) in al mijn kleren, ik straal want mijn huid is enorm opgeknapt en als ik naar mijn meisje ga in het ziekenhuis (mijn kindje is dysmatuur, door de vergiftiging te klein voor de zwangerschapsduur), dan neem ik soms zelfs weer de trap (3e etage) ipv de lift! Ik merk dat alle kracht weer een heel eind terug is (kon aan het eind van de zwangerschap geen fles fris meer open draaien!), en ik geniet van alle beweginsvrijheid die ik weer heb (ik was dan ook wel beperkt, kon door het vele vocht mijn knieeen zelfs niet meer buigen). Ik had slechts 2 hechtingen, dus ook daarvan heb ik geen last gehad. Wel vloei ik nog licht, maar da's dan ook wel het 'enige' wat nog 'herinnert' aan de bevalling. Ik ben best geschrokken van wat hormomen allemaal met een lichaam kunnen doen. Achteraf ben ik ook pas aan de weet gekomen hoe ziek ik eigenlijk ben geweest, en ik denk dat het maar goed was, dat ik dat niet zo in de gaten had, want dan had ik me nog veel meer zorgen gemaakt. Mijn placenta bleek ook niet goed te zijn, en is opgestuurd voor onderzoek. Ik ben erg benieuwd wat daar uitkomt (als er wat uitkomt natuurlijk), want wat zwangerschap betreft zeg ik: geen 2e keer. Wat bevalling betreft wil ik er een 2e keer wel voor tekenen, en wat herstel betreft ook!
ik begin nu pas na 8mnd mezelf weer een beetje terug te vinden moet ik zeggen dat ik wederom aan de bije-pollen ben begonnen dit gebruikte ik voor me zwangerschap ook voor me darmen ze geven je kracht en vitaliteit en ik heb er erge baat bij maar om weer een beetje mezelf te worden heeft na deze zwangerschap behoorlijk lang geduurd maar dat zal mijn leeftijd ook wel meegebracht hebben , ben tenslotte geen 18 meer maar ze zeggen ook niet voor niets 9 mnd zwanger en 9 mnd ontzwangeren