Ik had het sinds ik de 30 weken had bereikt, maar nu nog meer nu ik 39 weken ben! Ze kan gewoon ieder moment komen!
Bij me dochter kwam het toen ik met 40,6 weken in het ziekenhuis lag. Bijna 10 cm ontsluiting had en de vk tegen me man zei ga de kleertjes vast maar klaarleggen. Ik had echt zoiets van nu al hihi. Was er toen ook pas heel laat klaar voor. Met 39 wkn zat ik huilend in de douche ik wou nog geen afscheid nemen van het zwanger zijn. Nu kan het me niet snel genoeg gaan. Hihi
Ik heb juist het gevoel nog dat t eeuwen duurt... Het mag in princiepe al over 5 weken komen... dan denk ik 5 weken? dat duurt nog eeuwen.. en het kan net zo goed nog 10 weken duren..dat lijktbal helemaal een eeuwigheid... ik denk dat het pas echt dichtbij komt als iknde 37 weken heb bereikt... vooralsnog heb ik niet het gevoel dat t al bijna zover is.
Hier wel sinds ik verlof heb dat de tijd ontzettend snel gaat! Verlof sinds 34 weken, vond dat ik toen al ver zwanger was, maar ben nu gewoon alweer 3 weken verder!! En mag het al geboren worden. Maar zo voelt het nog niet hoor, ik vermoed dat ze over 4 weken komt, dus rond 41 weken. Dus dan lijkt het nog wel even wat verder weg. Heb ook nog genoeg te doen, voel me opzich nog vrij fit en niet veel kwaaltjes. Wat dat betreft is deze 3e zwangerschap de makkelijkste tot nu toe! Bij de tweede zwangerschap besefte ik het pas echt toen ik in het ziekenhuis was, tijdens de bevalling. Ik keek de kamer rond, zag de kleertjes klaar liggen en de maxi-cosi en dacht ineens, oh jeej, ik krijg een dochter, VANDAAG! haha...
Ik besef t nog steeds niet geloof ik. Alle spulletjes zijn al in huis, kamertje is al helemaal af en door zwangerschapsischias zit ik al volledig thuis maar heb ondanks alles nog vaak het idee dat het niet over mij gaat zeg maar
Rond de 30 weken begon dat gevoel te komen Nu 33 weken en al die babymailtjes met 'het is bijna zover' 'het is nu aftellen' en 'natuurlijk staat alles al klaar' helpen ook niet! (ik moet ook nog best veel klaarzetten, halen en regelen komende weken grrr!)
bij nummer 1: het spontaan ploppen van de vliezen, de nacht voor de bevalling. ik werd me toch een partijtje hyper bij nummer 2: met de 20 weken echo, raakte lichtelijk in paniek dat ik al op de helft zat en zoon's nieuwe kamer nog helemaal opgeknapt moest worden
Nu met bijna 30 week komt het dichterbij.. Maar nu voor mij de stress dat geboorte kaartje moet NU af ........ haha Gelukkig wel uit de naam.. maar nu het kaartje nog
Bij mij begint het nu allemaal dat ik denk shit het komt nu echt heeeeel dicht bij. Het is ook nog eens mijn eerste dus weet nog niet zo goed wat ik kan verwachten. Weet natuurlijk hoe het ongeveer is maar niet hoe het voelt haha. Sinds een paar dagen houd me de bevalling wel erg bezig, kan ik het allemaal wel aan? Enz
Ik begin me nu zenuwachtig te maken over het feit datbwe nog nietvalles hebben en dat de babykamer nog niet helemaal klaar is... Gelukkig nog maar 1 week werken en in die week erna zou er veel klaar moeten komen!
Met 37 weken kreeg ik toch vaker pijnlijke harde buiken en werd het allemaal steeds echter. Toen kwam het ineens wel dichtbij. Nog even een hele tijd later dan het pretpakket kwam, hihi. Heb dat toen gauw opgeborgen in de kast weet ik nog wel.. nu nog even niet dacht ik, toen het bezorgd werd.
haha het pretpakket heb ik even uitgepakt en met grote ogen zitten kijken of ik dat echt wel allemaal nodig ga hebben straks? Verder deed het me weinig. Toen ik vorige week ziek thuis kwam te zitten, met super veel harde buiken en een gevoel alsof de kleine ieder moment via de buikwand er uit wilde komen, dacht ik echt, ohoh, het is echt bijna zover, en dacht zijn wij wel klaar voor zo'n kleintje? Bij mij is ook de paniek toe geslagen dat ik hoop dat hij tot het einde blijft zitten, want er moet nog vanalles in het huis gebeuren, en hopelijk kunnen we op tijd (3wk voor de uitgerekende datum) verhuizen, maar wat als hij eerder komt? wat dan?
Ik heb de hele tijd het gevoel dat het nog een halve eeuwigheid gaat duren. Toen ik las dat ik volgende week aan het derde trimester begon was dat wel even omschakelen. Maar ik denk dat het echte besef nog altijd moet komen..