Mijn oudste vanwege de lengte: bij 5 mnd. Bij middelste vanwege lengte: bij 7 mnd. Bij jongste vanwege veelvuldig omrollen in de bak: bij 4,5 mnd. Ik vond het echt niet veilig meer, hoe ze soms met beentje over de zijkant hing ... Als het alleen vanwege het 'uitzicht' is, zou je nog een tijdje kunnen proberen af en toe op de buik te leggen, zodat ze beetje om zich heen kunnen kijken.
En toch is het waar, ondanks dat er zo vaak voorbij gegaan wordt aan het moederinstinct blijf ik erbij dat je als moeder het beste weet wat er is met je kindje, wat je kindje 'wil' en wat je kindje nodig heeft. En ik kom erachter dat dat écht zo is. Om nog een beetje olie op het vuur te gooien al is dat misschien niet goed, maar wie zegt dat het goed is om plat op de rug gelegd te worden? Groeiend in een heerlijk holletje helemaal in de kronkels mogen liggen omdat niemand daar toch wat van kan vinden en aan kan veranderen (meestal) naar een wereld waarin het heel licht, vaak kouder is en dan maar languit gestrekt op je rug in je wandelwagen moeten liggen. Waardoor je je constant omhoog wilt werken omdat je graag weer je oude vertrouwde houding aan wilt nemen wat helemaal niet wil omdat je vast zit onder de dekens en alleen als je je best doet je hoofd omhoog te tillen je dan misschien een glimp van je moeder ziet. Terwijl als ze je in een wandelwagen zetten waardoor je iets meer omhoog ligt met je rug en je in elk geval mama heel goed kunt zien en de houding makkelijker accepteert, en ook nog eens de wereld te kunnen ontdekken waar je in terecht bent gekomen. Is dat zo vreemd ook al zijn ze nog maar zo jong?! En is dat zo vreemd dat je dat als mama dan aanvoelt?! Of moet je dan echt luisteren naar de richtlijnen en dokters/fysio's die het uit een boekje hebben geleerd wat het beste is voor je kind? ondanks dat ze zeggen dat elk kind anders is moet je je toch minstens aan hun regeltjes houden. Ik wil nog wel zeggen dat ik niet zonder dokters/fysio's etc zou kunnen maar ze kunnen ook niet zonder mama, en ik hoop dat ze daar steeds vaker naar zullen luisteren om zo samen tot het beste voor je kindje te komen. Sorry ts maar ik wilde mijn punt nog even verduidelijken. Al vrees ik dat het een onbegonnen werk is.
Luisteren naar je moedergevoel is niets mis mee. En ik ben het zeker met je eens dat je het per kind moet bekijken! Maar dit kind is 3 maand! T is niet dat ze een halve maand te vroeg is
Nou, nee. Je hebt gelijk dat baby's graag bij mama willen zijn, en dat westerse mama's vandaag daar nogal aan voorbij gaan door hun kind zo snel mogelijk in een eigen bed te hebben, op een eigen kamer. En een wandelwagen is dan misschien ook wel 'veraf'. Maar als je moedergevoel je zegt dat dat niet juist is, dan moet je iets natuurlijkers gaan doen. Namelijk in de draagdoek, dicht bij jou. Niet rechtop in een buggy of wandelwagen. De medische wereld zegt dat dat niet goed is, niet omdat ze een kind liefst plat op zijn rug ver weg van mama zien, maar wel omdat een baby nu eenmaal niet gemaakt is om rechtop te zitten.
Je twijfelt al. Ik ben van mening; bij twijfel niet doen, zeker in dit geval. En betreft schoonzus, tja. Ik kreeg vroeger altijd te horen "als pietje in de sloot springt, dan doe jij dit toch ook niet?". En dat vind ik met kinderen ook zo. Ik ga mijn kind niet onnodig laten huilen, omdat pietje dit doet. Ik ga niet bijvoeden met 3 maanden omdat pietje dit ook doet. Ook nog over buikliggen. Probeer dit aantrekkelijker te maken. Bijvoorbeeld bij jou, buik op buik liggen. Of een rolletje van een handdoek maken en onder de oksels leggen. Een baby zal nooit vanuit lig (plat liggend) kunnen gaan zitten. Als een baby op zijn buik ligt kan het naar kruiphouding en vanuit deze houding gaan ze vaak zitten. Alles wat een baby leert, na rollen, is vanuit buikliggen. Dus juist dat op de buik liggen is van belang.
Je moedergevoel klopt, allen moet je het onderscheid leren maken tussen "voelen wat je kindje nodig heeft en wil" en wat je zelf wil. De overgang van bak naar inzet is voor veel ouders een stap waar je trots op kan zijn, minder baby, meer contact. Ik zie helaas veel ouders die om die reden hun kind in een buggy hangen met 4 maanden of veel te vroeg op de billen zetten. Een baby wil mama en om zich heen kunnen kijken. Het is toch vreselijk om te moeten liggen, ver van mama in een houding waarin je niets aan ziet komen en alles plotseling komt. Kinderwagens zijn puur een praktische oplossing maar wel tegennatuurlijk. Doe je kind lekker in een draagdoek, dan kan ze de wereld veilig observeren. Hetzelfde geldt voor buggy's waarin het kindje mama niet aan kan kijken, kinderen leren prikkels te verwerken door ze bij hun mama te toetsen en te peilen hoe mama reageert. succes met je keuze maar ik zou hem niet ombouwen. Ik heb mijn zoon veel gedragen (en nu, 3,5 nog steeds als het te druk is) maar zou het bij een volgend kindje veel meer doen, voortschrijdend inzicht. Zoon heeft tot 9 maanden in de bak gelegen geloof ik en als hij onrustig werd, droegen we hem