Klinkt idd wel herkenbaar… En idd voel me er soms rot door, ene dag minder dan de andere. Ook ik vind een 3e kindje spannend, en denk weleens pfff wil ik gebroken nachten nog wel.. maar mijn wil overheerst de spanning! Gister hebben we het er nog wel over gehad trouwens, mijn man gaf toe het enorm pittig te vinden die babytijd en op te zien tegen een heel weekend vast zitten (als ik zou moeten werken) aan vaste tijden voeding en ondertussen misschien 2 rondrennende kids die iets willen doen , en hij dan dus alleen is met de 3. alleen die weekenden werken zal niet supervaak zijn, plus de eerste tijd ben ik natuurlijk met verlof (als het allemaal zo ver mag komen natuurlijk). hij heeft wel een enorm drukke baan en op dit moment is hij bang dat hij het niet trekt, waarop ik vroeg waarom hij eerst zelf wel riep graag een 3e te willen… waarop hij aangaf dat de druk op zijn werk veel minder was toen. Later (vandaag pas) besefte ik me, dat druk op het werk vaak op en af gaat.. dus ook die drukke tijd word misschien wel weer minder.. hopelijk draait hij in dat geval zijn mening weer bij!