Zomer wat naar om te lezen dat het zelfs slechter gaat. Als ik het goed lees gaat het niet perse slechter tussen jullie, maar meer met situaties van buitenaf. Natuurlijk hebben die ook invloed op jullie als stel. Dat wilde ik met mijn vorige bericht ook aangeven.....op de een of andere manier heb ik een onvolledige reactie geplaats.... Er zijn veel factoren die invloed hebben op je relatie. Maakt er 1 zich zorgen, dan heeft dit invloed op de ander en dus ook op je relatie. Op het moment dat er ingrijpende dingen zijn gebeurt(de situatie met je man een tijd terug) dan werkt dit heel lang door, zoals je ook merkt. Miskramen zijn ook zeer ingrijpend in negatieve zin en een kind krijgen is ingrijpend in vooral positieve zin(maar toch ook negatief...voelt naar om te typen..., de verandering, slaaptekort, hulpbehoevend enz.). Nu je werk, de vroegtijdige weeën het stapelt zich op en heeft effect op jullie individueel, maar ook op jullie gezamenlijk. Erg lastig, want wat moet je hier nou mee...wanneer geef je het op...wanneer en hoe ga je door... Je beseft zelf natuurlijk heel goed wat de prioriteiten nu zijn, proberen je kindje nog even veilig in je buik te houden. Die intimiteit komt hopelijk wel weer en waarschijnlijk gaat dit je ook weer wat anders laten voelen en kijken naar je man en jullie relatie. Tenminste dat hoop ik voor jullie en gun ik jullie. Heb je deze dingen ook bij jullie therapie besproken?(kan me niet zo goed herinneren wat je hierover geplaatst hebt in de OP).
Hier was het echt over nadat; M'n ex totaal niet geïnteresseerd was in onze dochter en tijdens haar ziekenhuisopname liever naar een andere vrouw ging ipv op bezoek te gaan bij onze dochter. Hij relatietherapie weigerde en ik erachter kwam dat ie mij al vanaf dat de kleine 6 maandn was bedonderde. In totaal heeft hij mij een maand of zes bedonderd. We kunnen niet normaal met elkaar omgaan. Hij is erg agressief tegen mij en stookt iedereen tegen me op.
Hier was het echt over toen we echt als huisgenoten leefden in plaats van als stel. Maandenlang geen seks, geen arm om mee heen, geen zoen, geen knuffel. Mekaar alleen maar de hele dag door verwijten maken. Hij wilde geen relatietherapie, wilde het niet gezellig proberen te maken, wilde zijn spullen niet pakken. Ik zat gewoon gevangen is een huis vol spanning en stress en kon niet wachten tot ik even een momentje weg kon om naar mijn werk of de supermarkt oid te gaan. Ik ben nu 5 weken geleden weggegaan en woon nu met onze kindjes op mezelf en wat voelt het heerlijk, weg spanning en stress en zoveel rust.... we kunnen gewoon appen, we zijn niet met ruzie uit elkaar maar het gevoel was gewoon weg. We gaan nu al beter met elkaar om als die paar weken terug, ook voor onze kindjes... Zomer hoe gaat het daar nu?? Edit: ik las net je post van gister... Wat ontzettend k** dat het nog niet beter gaat.....
Ik wil niet bot doen maar dit ben ik niet met je eens, het hoort er níet bij. Wij zijn ook 10 jaar samen en soms meer een fabriek, maar dan plannen we weer een avond samen zonder telefoons enzo, en dan zijn we weer helemaal verliefd. We irriteren elkaar nauwelijks. Maar ontopic: bij mijn ex was het over toen hij als achtergrond op zijn laptop een foto van het meisje had die hij liever wilde maar niet kon krijgen.
Onze relatie was al langer best slecht. Ik vond hem niet meer aantrekkelijk (hij mij wel), vond dat ie zichzelf verslonsde. Hij had nooit zin om dingen te ondernemen. Ik had geen zin meer in seks met hem, dat frustreerde hem natuurlijk enorm. Hij vond dat t andersom was. Als ik maar zin maakte, dan had hij wel zin om dingen te ondernemen.. Uiteindelijk is híj verliefd geworden op een ander. En achteraf ben ik daar nu wel blij mee. Dat het over is, niet de manier waarop Ik ben bij hem gebleven voor onze dochter en het financiele.. Bang dat ik niets beters zou kunnen vinden, verliefdheid altijd over gaat, niemand is perfect..
Na 13 jaar te moeten omgaan met een man die mij nooit goed genoeg vond, me uitschold wanneer hij boos was, waarvan ik mijn haar niet mocht verven en bepaalde kleding stukken niet mocht dragen (soorten panty's, Black Milk kleding, alles wat een beetje apart is). We waren getrouwd in gemeenschap van goederen, hij verdiende veel geld met zijn bedrijf en ik mocht nooit weten hoeveel, ik wist nooit hoeveel spaargeld hij had, excuus WIJ hadden, ik mocht niet veel geld uitgeven alleen dat wat ik zelf verdiende met mijn bijbaantje naast mijn studie. Ik studeerde fulltime, deed huishouden en koken en werkte, maar als dingen niet op zijn manier gingen noemde hij me lui. Hij vertelde me meerder keren dat ik moest afvallen. Door hem ben ik mijn lichaam gaan haten. Op een heerlijke droomvakantie in brazillie verpestte hij een prachtig moment op een bijna leeg strand door me te zeggen dat ik wel even mijn "buikje" moest inhouden (ik was 1.69 en woog 63 kilo ...) Hij wilde elke dag vrijen en wanneer ik geen zin had werd hij boos en hadden we ruzie. Ik ben vaak maar gewoon op handen en knieen gaan zitten, ogen dicht gedaan en hem zijn gang laten gaan. Hij noemde me aseksueel en klaagde dat ik hem nooit verleidde. Hij gaf me niet eens de ruimte om te verlangen. Ik was jaren lang depressief en hij zei dat ik ziek was in mijn hoofd, dat ik gek was. Hij schreeuwde me dat woest toe terwijl ik huilend op de grond zat. Hij zei me dat ik verslaafd was aan mijn depressie en dat ik gewoon de knop om moest zetten. Hij werd heel vaak heel erg boos op me. Toen ik voor mijn studie 3 maanden in Engeland zat was mijn portemonnee gestolen en belde ik hem huilend op. Zijn reactie was: "Fucking hell, hoe de *piep* heb je dat laten gebeuren." Woedend was hij. Dit soort dingen gebeurden vaker. Toen ik zei dat ik het niet meer zag zitten zei hij dat het kwam omdat ik depressief was en we hoorden bij elkaar en ik was zijn droomvrouw en zonder mij wilde hij niet leven. Heb het hem drie keer moeten vertellen en uiteindelijk een lange brief moeten schrijven en alsnog wilde hij niet luisteren. Toen ik verliefd werd op iemand anders wist ik dat het echt voorbij moest zijn, maar hij wilde het niet horen, en ik wilde niet vertellen dat ik verliefd was op iemand anders omdat hij heel vaak heel erg boos op me werd. Toen kwam hij er achter dat ik verliefd was, hij had mijn facebook berichten gelezen en had gezien wat ik met die andere man had gesproken. Toen zei hij: je hoeft niet meer thuis te komen. Na een maand had hij een nieuwe vriendin ...
Hallo? Ik had een bericht getypt maar deze moest eerst goedgekeurd worden ofzo? Edit- Ah, ik las het al in de regels. Er stonden waarschijnlijk veel woorden in waardoor mijn bericht wordt gescreend
Hee zomerrr, wat naar!! Ik hoop toch dat jullie viertjes heel gelukkig gaan worden (nog), je hebt het verdiend meid!! enne, intiem zijn in het laatst van je zwangerschap moeten heel veel vrouwen niet aan denken toch, dat staat even los van de rest denk ik. Als jullie baby er is zou ik eerst eens lekker ontzwangeren en hopelijk wat minder stress, wie weet komt het goed. Denk aan je!!
nou ja zeg, ik had mijn hele verhaal hier geplaatst maar het komt maar niet. Ik was gewoon netjes hoor
Ik had al eerder in de gaten dat er iets aan de hand was, maar mijn ex gaf aan dat er niets aan de hand was, hield dit ook glashard vol. We hadden samen al besproken dat het allemaal niet goed ging, maar omdat we een huwelijk, kindje en huis hadden wilden we eerst rustig alles op een rijtje zetten. ..... totdat ik op een avond achter mijn laptop kroop die al aan stond, open op een e-mail account wat ik niet kende. Het was een geheim e-mail account van mijn man. Ik werd misselijk toen ik zag van wie hij mailtjes kreeg en wat de onderwerpen waren. Maar ik heb mezelf gedwongen het te gaan lezen. Mijn ex bleek al maanden een relatie te hebben met de vriendin van een vriend van hem. Ze hadden het al over trouwen, samen huizen kijken etc. Heb mijn ex ermee geconfronteerd, maar toen hij zei dat het niet waar was, schoof ik de laptop onder zijn neus en vertelde hem dat ik alles gelezen had. Alles is daarna erg snel gegaan en na een half jaar waren we definitief gescheiden. Pas na de scheiding heb ik het een langere periode zwaar gehad, zat helemaal niet lekker in mijn vel... maar gelukkig kwam het goede mij weer tegemoet.... ik ben nu alweer 2,5 jaar dolgelukkig met mijn huidige vriend. Een hele andere relatie, geen alarmbellen meer!