Ik ben nu zwanger van ons tweede kindje, en tegen de tijd dat ik moet bevallen is ons kleine meisje 14 maanden. Dat is dus nog vrij jong. Dit lijkt mij best wel zwaar, maar er zijn waarschijnlijk wel meer meiden die kindjes kort op elkaar hebben. Hebben jullie nog tips? Handigheidjes, irritaties? Dingen waar je tegen aan loopt... Ik ben wel erg benieuwd hoe het is met 2 kleintjes, ik kan me het absoluut niet voorstellen. Ik ben bang dat je de newborn misschien voor de buitenwereld meer aandacht geeft en dat ze denken dat je je kleintje achter zet. Ik zou dat heel erg vinden, want ik wil echt later niet die verwijten krijgen omdat oma dat zo heeft geinterpeteerd
Mijn kinderen schelen ook 14 maanden en ja, het was rete-pittig. Daar moet ik wel bij zeggen dat dat voornamelijk kwam omdat de 2e heel veel huilde. Ik kon aan de oudste natuurlijk nog niet uitleggen waarom dat was, dus zij raakte ervan in paniek en huilde vrolijk mee. Zat ik dus met 2 huilende kinderen. En laat ik nou niet zo stressbestendig zijn als het om huilende kinderen gaat . Ik zou in ieder geval investeren in een goede duo-wagen. Ik had een Easywalker Duo, leuk omdat ze toen ze wat ouder waren naast elkaar konden zitten. Maar een nadeel eraan vond ik wel dat de reiswieg heel smal was en mijn zoontje er daarom eigenlijk niet zo graag in lag. Ze sliepen om beurten op een gegeven moment en dan wilde ik eigenlijk in de ochtend of de middag als mijn dochter wakker was, mijn zoontje in de wandelwagen te slapen leggen zodat ik als dochter wakker was, nog wel makkelijk even op stap kon met de kinderwagen. Maar hij vond het echt vreselijk om dan in dat ding te liggen, dus mijn plannetje ging niet werken. Op die manier was ik dus best aan huis gekluisterd. Ik zou nu niet meer voor de Easywalker kiezen, liever voor een duo waarbij ze trapsgewijs zitten, zoals bijv. de Phil & Teds. Verder -> schroom niet om om hulp te vragen als je het zwaar hebt en probeer elk uurtje slaap mee te pakken. En om af te sluiten met een positieve noot : Ze zijn nu 3 en 4 en het is zo leuk om ze samen bezig te zien. Ze kunnen elkaar natuurlijk goed dwars zitten (zoals het een echte broer en zus betaamt ), maar veel vaker spelen ze zo lief samen. Samen torens bouwen, samen gymnastieken, samen een treinbaan maken, lekker knuffelen. Echt geweldig om te zien !
Ook bij mijn kinderen zit er 14 maanden tussen en ja, de eerste 3 maanden waren pittig. Dochter liep nog niet, zoon had veel last van krampjes en wilde eigenlijk alleen bij mij zijn, dus dat was heftig. Dochter snapte nog niet dat ze soms even moest wachten, ging juist bij het voeden heel vervelend doen... Maar goed, eigenlijk is het allemaal heel snel gewend. Na de drie maanden ging het beter met zoon, dochter wat meer gewend aan het feit dat er iemand bij was. Nu zijn ze bijna 2 en 9,5 maand en het is nu echt een eitje. In het begin was ik de hele dag bezig met de eetmomenten en slaapjes van beide, maar nu. Ze eten op dezelfde tijden, slapen overdag 1 slaapje tegelijk, gaan op dezelfde tijd naar bed, kunnen samen in bad... Hoef niet alles meer dubbel te doen. En ze kunnen al heel leuk samen spelen. Duowagen idd onmisbaar, net als in mijn geval de draagdoek, om toch een beetje je handen vrij te hebben voor de oudste. Wat hier goed werkte was de oudste een pop geven. Die gaf ze de fles als ik de jongste de fles gaf, de pop ging in bad. Ging hier goed, maar moet wel zeggen dat dochter al heel jong het 'net alsof' spelletje begreep. Succes in ieder geval! Buiten de eerste zware maanden is het vooral erg leuk, en nu echt genieten!
Mijn dochter zal 19 maanden zijn als de tweede geboren word. Dus wel iets ouder maar toch ook nog wel jong. Ik vind het ook allemaal best wel spannend. Maar goed het zal ook allemaal wel goedkomen. Ik denk inderdaad dat het ook erg afhankelijk is van de karakters van de kinderen. Onze dochter was een vrij rustige baby, maar het is wel een meisje met pit en behoorlijk eigenwijs en uitdagend soms. Maar ook heel erg lief en gevoelig. Dus ben benieuwd hoe dat is als ze 1,5 jaar is en de baby komt. Mijn moeder had mij als eerst en ook vrij snel de tweede, ik was net als mijn dochter ook een rustige en lieve baby en wel een pittig karakter. Mijn broertje die daarna kwam huilde best veel en dat was wel pittig. Ik ging ondertussen ondeugende dingen doen terwijl mn moeder zat te voeden ofzo. Dus dat zijn lastige dingen. Met die dingen zie ik er wel wat tegenop. Dat je soms handen tekort komt. Maar goed het zal uiteindelijk zijn weg wel vinden en houden onszelf maar voor dat het tijdelijk is. De tijd vliegt voorbij vind ik. Ik zit ook met welke dingen hebben we extra nodig. Gebruik ik de commode nog voor m'n dochter tegen die tijd?... Wanneer gaat zij over naar een peuterbedje? (Tweede komt wel bij ons op de kamer in de wieg eerst dus duurt dan even voor het naar het ledikantje gaat). Is een duowagen echt handig en welke dan? Dus ja allemaal dingen die rondgaan in mijn hoofd. Maar goed, eerst maar eens een goede echo krijgen en dan kunnen we eens concreet gaan nadenken hoe en wat.
Hier ook hetzelfde verschil ! Het was en is zeer pittig. Waarom? Omdat de jongste (8 maanden nu bijna) zware verborgen reflux heeft en kma. Eerste 4 maanden waren hels. De oudste was wat dat betreft het probleem eigenlijk niet die kon zichzelf prima entertainen. Nu zijn we bijna 8 maanden verder. De jongste komt elke nacht nog steeds tussen 2-4 en de oudste staat om (uiterlijk) 6 uur in zijn bedje te schreeuwen dat hij eruit wil . Pittig? Ja. Geweldig? Ook! Die band tussen die 2.... Jongste krijste echt en oudste probeerde altijd te troosten, kusjes geven/knuffelen/aaien. Fantastisch om te zien!!! Tips: draagzak/doek, goede duowagen (ik heb de Donkey) en flink met de oudste knuffelen als de jongste slaapjes doet. Boekjes lezen als de jongste in draagdoek zit. Voor de rest gewoon ff doorbikkelen
Ik denk dat het allemaal voor en nadelen heeft...Ik heb wat meer leeftijdsverschil (2 jaar en 9 maaden) en dat heeft zeker voordelen maar ook zeker nadelen! Ik zit hier namelijk met een puberende peuter verschrikkelijk veel werk zo af en toe. Ik zou me iig geen zorgen maken over de buitenwereld. Het gaat allemaal hoe het gaat en na een paar weekjes heb je je draai wel weer gevonden
Bedankt dames voor jullie reacties! Ik heb vooral veel positieve dingen gelezen hieruit. tuurlijk wordt het zwaar, daar wordt k ongeveer door iedereen op voorbereid. Het is ook niet niks 2 kleintjes, maar later heb je er echt een hoop voordeel van. Ik ben gelijk gaan kijken voor een duo wagen, en ik heb er eentje gevonden die achter elkaar zit. Trapsgewijs ben ik niet zo van gecharmeerd omdat ik vindt dat er dan een kindje te dicht bij de grond ligt en dat vind ik geen prettig idee. Nog meer goede tips?