.. toch maar even van me afschrijven. Ik voel me nog zo jong. Als ik kijk naar mezelf, en veel anderen van mijn leeftijd, dan voel ik me veel 'speelser'. Ik ben zelfs al getrouwd, en woon uiteraard met mijn man, heb honden, ben geemigreerd 3 maanden terug. Volwassen aan alle kanten zou je zeggen..... Ik wil naar Disneyland, spelletjes spelen met mijn man (die dat niet wil.. gezelschapspelletjes enzo) en andere dingen waar ik leeftijdsgenoten niet over hoor! Ik heb A.D.H.D. en ik gok mede daardoor wel meer geintereseerd in afwisseling en spanning. Van het getrouwd-zijn moest ik ook ongelovelijk wennen, en heb flinke depressies gehad (ook ervoor) Voor mijn gevoel heb ik die jaren/perioden overgeslagen. (kan ook niets herrineren erin..) Dat zou betekenen dat min mijn depressies ik nu een jaar of 20 ben (ben nu 24) 20 komt al VEEL meer in de buurt! Toen ik 13 was, kreeg mijn moeder haar 1e nakomeling. Super leuk! Maar mijn moeder was niet meer zo jong als toen ze mij kreeg (ze was toen 24) en ik nam graag (heel veel) van haar over! Ik deed badjes, luiers, flesjes enz! Op mijn 15e kreeg ik ook nog eens een extra broertje en ook hier zorgde ik veel voor! (als mijn moeder weg ging zelfs nachtvoeding omdat mijn vader niet wakker word) Ik kreeg eind 15 een relatie, en samen met mijn ex hadden wij 2 parttime kinderen! We deden er alles mee! dierentuin, speeltuin, stadten, strand, noem maar op! Baby huilen snachts? Ik haalde hem uit bed om te troosten, en liet ze soms in mijn bed slapen. Na die relatie die na 4 jaar plotseling vlak voor verloving uit ging, besloot ik ook 'onze kinderen' los te laten, en uit huis te gaan. (depressie 1 volgde) Zo zou je zeggen dat ik dus al ongelovelijk volwassen zou moeten zijn als oudste van 6 kinderen... maar het voelt niet zo. Het is ook niet dat ik mijn tienertijd heb overgeslagen, ik deed zat met vrienden! (school is het enigste dat eronder leed haha) Pretparken, avondjes uit, vakantietjes, filmavonden, spelletjesavonden enz. Ik heb geen idee.. maar voel me gewoon niet volwassen... geen idee of ik me ooit volwassen zal gaan voelen, of weten hoe dat voelt haha. Wel voel ik me klaar voor de baby, en heb ik HEEL veel geleerd van het verzorgen van mijn jongste broertje en zusje, en ben hierdoor hierin heel zeker. Ik heb eigenlijk stiekem ontzettend veel zin om met de kleine naar de dierentuin te gaan, naar Disneyland enz! Ik zal er net zo van genieten!!! Gelukkig ben ik getrouwd met de liefste man van de wereld, die mij steunt en aanvult op elk vlak. Heb ik geweldige ouders die alles over kinderen weten haha en waar ik super contact mee heb, heerlijke schoonouders, een hele berg a.s. ooms en tantes die het helemaal zien zitten, en ook mijn mans-moeders-kant-van-de-familie familie hier op Curacao is een enorme steun. Ik voel me als een volledig ondersteunde tienermoeder En voel me heel gezegend!
Hihi, niet zo gek hoor! Ik geloof dat dat echt pas komt als je 30+ bent. Een beetje meer levenservaring, een beetje meer geloven in jezelf. Ik voel me vaak ook nog ontzettend jong (ben nu 22), spring-in-het-veld, waar ben ik aan begonnen? Ik ben ook getrouwd (nu 3 jaar), heb een kindje, mijn man heeft een goede fulltime baan, ik werk parttime. Hoe degelijk!! Aan de andere kant, wat is dan het gevoel dat je volwassen bent? Dat je zeker van jezelf bent? Dat je je oud voelt? Volgens mij is het juist een ontzettende pré dat je je nog zo jong voelt en lekker nog van alles wilt gaan ondernemen met je kleintje! Ik vind het ook heerlijk om eruit te gaan en dingen te gaan doen. Wij hebben die vrijheid, heerlijk toch? Lekker van genieten hoor, en gewoon gebruik maken van de mensen om je heen. 24 is ook nog jong, en die hulp die mensen je aanbieden mag je zeker aannemen!
alsof ik mezelf zie praten. heb soms wel eens een idee van goh ben toch eigenlijk wel jong he. 2e kindje op komst. willen trouwen, woon vanaf me 19e samen met me vriend. nu tweede huisje ( eensgezinswoning met mooi tuintje) en dan kijk ik naar me vrienden. dienog altijd overal heen schieten naar feestjes/uitgaan/bios, school en vrienden. en dan denk ik van ik LIJK volwassen maar ben ik dat ook ?? mijn vriend en ik kunnen ongelooflijk lol maken ( niet dat als je volwassen ben dat stopt ofzo of dat je dan opeens oud ben ) maar ik voel me echt niet volwassen !
Bedankt! Fijn om te lezen dat er meer meiden zijn zoals ik! We hebben inderdaad ook voordelen omdat we nog zo jong en energiek zijn, en daar moeten we van genieten!
hey ik herken zo hard het gevoel, dacht dat ik een beetje gek was om me zo te voelen ik word nu 22, Seth werd geboren als ik 20 bijna 21 was woonde al 2 jaar samen met mijn vriend, werk, heb een auto, ... en idd, soms voel ik me ofwel zoooo oud (terwijl ik nog geen 22 ben) als ik mezelf naast leeftijdsgenoten zet, dan voel ik meopgesloten in de dagelijkse dingen (werken, huishouden,...) en dan doe ik lekker gek! kleed me zoals ik me voor seth altijd kleedde (goth) en lekker gaan headbngen! en soms nog zo ongelooflijk jong! dan doe ik gek, op vrije avond ga ik feesten, we gaan ook naar graspop, plannen reizen, ga shoppen (seth gaat vaak mee) en ben voel me dan gewoon zo 'tiener' en soms bekruipt me dan het gevoel dat ik dit eig niet zou mogeb voelen, met een kindje dan kan ik me wel es schuldig voelen maar aan de andere kant, ik geniet nog steeds van het leven en doe af en toe ook dingen zonder seth dat moet ook es kunnen! de gouden middenweg maar zorg er voor dat ik ook di,ngen met hem doe
ik ben ook 24, zou dolgraag naar disney willen, houd van spelletjes, vind k3 leuk, en kan eerlijk gezegd niet wachten tot mijn kids oud genoeg zijn voor lego zodat ik kan bouwen als ze naar bed gaan.. ik denk dat ik wel volwassen word zodra mijn kids dat zijn
Maar je mag toch ook nog wel lol hebben als je 24 bent ik weet ook zeker als de kleie er is dat hier flink geknutseld gaat worden en getut ook hier zijn we vaak nog erg speels en knutselen altijd een end weg en daar vind ik niets mis mee (verder heel burglijk heel erg huisje boompje beestje) Ik kan mij er nu ook al erg op verheugen dat we volgend jaar weer naar lowlands kunnen)
Ik geniet ook van de kindjes en het kind zijn. Ga ook van de glijbaan af in de speeltuin (wat ik andere mama's nooit zie doen). En vind het leuk om naar Bumba te gaan of naar de dierentuin, dus zo gek is het volgens mij niet hoor En heerlijk toch? Samen opgroeien? Lekker speels? Ik ben 22 trouwens.
Echt heel fijn om te lezen dat er zo veel meiden zijn zoals ik! Mijn moeder zei laatst: 'je blijft altijd jezelf, alleen je lichaam word ouder'. Dus hou je van dierentuinen en Disneyland rond je 20ste, zal dat dus wel blijvend zijn haha.. Geen probleem!!
goh dit had mijn verhaal kunnen zijn. behalve de parttime kindjes dan. maar ik had mijn broertje en zusje die ik af en toe een aantal weken of maanden in huis had. toen ik zwanger werd was ik er ook helemaal klaar voor. maar toen ik bij de gyn in de wachtkamer zat voelde ik mij naar verglijking toch wel heel erg jong. ik merkte het ook toen de kraamverzorgster kwam nadat ik was bevallen. omdat ik eerst even wilde genieten met elkaar had ik haar iets later laten komen. toen ze er was vroeg ze gelijk. ben je niet vergeten te voeden? ik: nee heb je de flessen wel uitgekookt? ik : ja ben je de kruik niet vergeten uhm nee. toen stond ze wel even te kijken. dat ik met bepaalde dingen meer wist dan oudere nieuwbakken moeders en disney jaaaa dat wil ik ook nog wel hoor. dan voel je je weer even kind. en uitgaan wil ik op zijn tijd ook nog wel enzo. maar ik denk ook dat het komt doordat je ook nog je eigen persoon bent naast moeder,partner enz. my point. ik denk dat het allemaal wel goed gaat komen
Ik doe stomme stemmetjes na, ik vind kleurplaten nog leuk en knippen en knutselen ook, houd van memorie en meer domme spelletjes, kan dom ga huppelen en springen door het huis en lach nog heel hard als ik een flinke scheet of boer laat en ik ben 24 en heb een kind hahah. Nou en? Liever zo dan dat ik alleen maar behoefte aan geraniums heb.
Ik ben qua geest ook nog erg jong. Voel me vaak zat nog een puber, haha!! Helaas geldt dat lichamelijk niet voor mij, maar je kunt ook niet alles hebben toch?