Noonah, ik wil je eventjes zeggen dat je je verdriet niet moet verbergen, maar dat je ook de tijd moet nemen om het te verwerken. Hoe kort je ook zwanger geweest bent, er heeft iets geleefd in je buik, en je hebt de blijdschap en het bijzondere gevoel gehad van het zwanger zijn. Je kunt het wel wegstoppen, maar daar help je niemand mee. Misschien je werkgever of je omgeving, zodat zij geen rekening hoeven te houden met jouw gevoelens, maar je kunt nog je nog zon grote meid voelen, verdriet vreet je vanbinnen op als je er niets meer doet.
daar sluit ik me bij aan! ben heel blij dat ik t rustig aan heb gedaan, anders hadden ze me nu bij elkaar kunnen vegen! wens je heel veel sterkte de komende tijd! liefs
Zelf ging ik eerst op therapeutische basis aan de slag, een week na de curretage, om te kijken wat ik aan kon. Mijn baas nam het heel serieus.(moest ook wel want mijn Hb was erg laag). Mij viel het tegen; ik was lichamelijk erg zwak en ik hield het daarom beperkt vol. Door het langzaam op te bouwen is dit goed verlopen. Ik denk dat het erg afhangt van je lichamelijke en psychische gesteldheid, wat je aan kan na een miskraam/curretage. Dit voel je zelf het allerbeste. --- Goed van je dat je je grenzen hebt aangegeven jojo8! Hoe gaat het nu met je? Houd je het werken vol?
dit is de 3e volle week die ik ga werken. 3 weken geleden ben ik met halve dagen begonnen. daarvoor heb ik een week thuis gezeten na de curretage. maar dat beviel ook niet, al was ik t wel nodig! maar de 1e volle week viel ook vies tegen! ben toen op donderdags eerder naar huis gegaan. nu gaat t me gelukkig weer goed af! en we hebben ook even iets anders waar we ons op kunnen richten en das ook wel lekker moet ik zeggen! maar zodra t weer kan, gaan we er ook voor denk ik. hoe is dat bij jullie? gaan jullie er zodra t kan ook weer voor of willen jullie nog even wachten? dreamerfly: hoe lang is t bij jou geleden? werk je nu weer volledig en kan je t aan of valt t tegen?
Is goed om afleiding en ontspanning te zoeken! Bij mij is het 3 maanden geleden. Ik werk weer volledig(dit betreft overigens wel een deeltijd baan). Dit ging op een gegeven moment heel goed, alleen de afgelopen weken te kampen met lichamelijke klachten.(is nog niet duidelijk of dat de nasleep is van de miskraam of iets anders) Wij wachten nog even, ook gezien mijn lichamelijk klachten nu. Gevoelsmatig willen wij het wel weer graag proberen!(beetje tegenstrijdig dus nu)
Gelukkig dat het nu goed gaat met het werken! Het gaat psychisch ook goed met je? Hoe sta je er in, een nieuwe zwangerschap aan gaan? Mij lijkt het best spannend en eng. Anderzijds ook vol goede moed er weer voor gaan!
om eerlijk te wezen, wij willen heel graag een kleintje! maar moet wel zeggen dat ik t ook wel heel eng vind! maar we moeten toch positief blijven he! we wachten wel tot ik weer ongi ben geweest. psychisch gaat t op zich wel goed eigenlijk, heb af en toe wel een mindere dag en wanneer mn vriend savonds werkt, ben ik liever niet alleen. maarja, t gewone leven gaat ook gewoon door. ben je al naar de huisarts of gyn geweest voor je klachten? in ieder geval niet te lang mee door blijven lopen hoor! doe maar rustig aan!
Hé jojo, Dat je bang bent is heel begrijpelijk. Positief zijn is belangrijk, met goede moed er voor gaan toch? Ik ben afgelopen vrijdag naar de huisarts geweest, bloed laten prikken en daaruit bleek dat mijn HB nog te laag is. Ruim 3 maanden geleden ben ik begonnen met staalpillen slikken, valt mij wat dat betreft tegen dat het nog niet helemaal op peil is. Maar goed, ik ga gewoon weer verder slikken en hopenlijk komt mijn energie weer snel op peil en anders maar weer aan de bel trekken...
en veel spinazie met ei haha ik wens je heel veel beterschap en hoop voor je dat je snel weer goed voelt!