Lieve allemaal. Wij zijn 24 februari 2011. voor de 2e keer trotse ouders geworden van een prachtige dochter LiekeƸ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ. LiekeƸ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ is met 35 weken overleden in de buik door de gevolgen van 2x een flinke knoop in de navelstreng. En de navelstreng 2x om haar nekje. Wij hebben weer groen licht gekregen om zwanger te worden ( Hoe raar het ook is) want het is zo dubbel.. Onze kinderwens is zo intens, en door de dood van ons dochtertje zien wij in hoe graag wij nog een 3e kindje willen. Volgens de gyneacoloog zou het niet raar wezen om snel weer zwanger proberen te worden, om weer een stukje geluk in ons leven te krijgen. Ik ben wel benieuwd hoe snel jullie in verwachting zijn geraakt na de doodgeboorte van jullie kleine engeltjes. Veel liefs een trotse mama van Amy & Lieke*
Hoi, Allereerst wat erg zeg. Ik hoop altijd zo dat niemand het meer mee hoeft te maken. Nu moet ik zeggen, ik heb het zelf niet mee gemaakt maar wel dichtbij. Vrienden van ons, hebben hun kindje met 36 weken verloren door ook navelstreng in de knoop. En die waren heel snel weer zwanger, een 4 maanden later kregen ze groen licht, en was alles wat rustiger geworden. En toen gingen ze er meteen weer voor, was 1e ronde raak....... Het is geen vervanging, het is een verrijking van jullie gezin. Ik wens je veel sterkte met het zwanger worden en dat het snel weer zo ver mag zijn voor jullie!
Ik lees hier overal ove 'groen licht krijgen' van de gynaecoloog. Hebben jullie hier allemaal zelf naar gevraagd? Wij zijn 2 maanden geleden ons kindje verloren enkele dagen na de bevalling. Ondanks dat het dubbel voelt hoop ik niet dat het bij ons heel erg lang duurt voor we weer opnieuw een kindje mogen verwachten. Ik heb hier echter geen gesprekken over gehad met de gynaecoloog. Ik ben er van overtuigd dat het niet eerder gebeurt dan je lichaam er weer aantoe is. Hebben jullie zelf gesprekken aangevraagd met de gynaecoloog? Ik heb van de gynaecoloog niets gehoord.
hoi hoi 6 weken na de geboorte krijg je standaard gesprekken met eventuele uitslagen van de vruchtwater punctie (die heb ik vlak voor inleiding van de bevalling gehad) en met uitslagen van de placenta. Ik heb daarna ook een echo gehad, om te kijken of alles schoon en goed was van binnen en toen hebben we groen licht gekregen. Ik voel me namelijk voor de rest goed dus niet dat mijn lichaam tegenwerkt. Als ik jou was zou ik het ziekenhuis eens bellen want je hoort standaard een gesprek te krijgen 6 a 7 weken na een doodgeboorte van je kind.
Wij hebben ongeveer 3 maanden gewacht. Dat had ook te maken met het feit dat we alle uitslagen wilden afwachten en ook de resultaten van de obductie. Ik denk dat je zelf voelt wanneer je er weer klaar voor bent. Iedereen kan je goede (bedoelde) adviezen geven, maar ze weten niet hoe het voelt en wat je aankan. Wij hebben de 3 maanden echt "gebruikt" om helemaal stil te staan bij ons meisje en alleen daarmee bezig te zijn. Daarna voelde het echt alsof we er weer klaar voor waren! Ik denk inderdaad ook dat het pas gebeurt als je er echt weer klaar voor bent! Heel veel sterkte, ook voor Laure!
Onze gyn had aangeraden om minstens 6 maanden te wachten, dit ivm he tlichamelijk herstel en het rouwen. Maar wij vonden dat erg moeilijk. In principe is het zo dat zodra je cyclus weer normaal op gang is, je lijf klaar is voor een volgende zwangerschap. En wat het rouwen betrof vonden wij het juist moeilijker om langer te wachten. Na 4 maanden zijn wij weer begonnen en ik was meteen zwanger. Het was een moeilijke zwangerschap, maar ik ben blij dat we niet langer gewacht hebben.
Wij mochten direct wel weer zwanger worden van de gynaecoloog. Ik heb ook een hele goede bevalling gehad en mijn herstel duurde maar heel kort. Het was net alsof ik nooit bevallen was. We zijn in principe direct weer begonnen. Ik hoop dat we gauw weer zwanger zullen zijn. Dat ik zwanger was van onze dochter was namelijk een groot wonder en heeft ook anderhalf jaar geduurt voor dat zover was. Ik wil niet weer zolang wachten op een zwangerschap want dan ga ik er denk ik echt kapot aan. Het doet zoveel pijn om ouders te zijn van een overleden kindje en de kinderwens blijft. Het is dus elke maand weer spannend. En vind het verrot dat we eigenlijk weer van voren af aan kunnen beginnen. Maar dat geld natuurlijk voor iedereen.
Lobi; Ons kindje bleek een hartafwijking te hebben die tijdens de vele echo's in de zwangerschap niet zichtbaar was maar die niet met het leven verenigbaar was. Direct nadat dit ontdekt was is ze geopereerd, maar bij de operatie is ze overleden. Mijn verhaal is dus iets anders dan dat van jullie. Wij hebben 1 dag gedacht een gezond kindje te hebben gekregen. Tinkerbell85; Misschien is het feit dat bij ons bij de bevalling in feite alles goed is gegaan wel de reden wat wij (nog) geen gesprek hebben gehad.
Laure dat is idd wel anders. Maar t verlies van n kindje blijft hetzelfde. Heel veel sterkte meis! En ik vind ook dat je een gesprek had moeten krijgen! Ik zou daar voor bellen. Je zal wellicht gast vragen hebben, misschien ook wel over erfelijkheid, risico's en begeleiding in een volgende zwangerschap?
Over erfelijkheid en risico's heb ik inderdaad vragen, maar daarvoor gaan we wel een gesprek krijgen met een cardioloog. Voor vragen over begeleiding bij een eventuele volgende zwangerschap zou ik inderdaad bij een gynaecoloog terecht moeten. Als zij geen contact opnemen denk ik dat ik zelf wacht tot ik misschien ooit weer zwanger ben.
Ons zoontje is op 02-02-2011 geboren en overleden. We zitten nu weer in de eerste ronde voor een 2e kindje. Hebben 2 cyclussen gewacht en nu gaan we er weer voor. Maar net wat hier ook al werd gezegt.....het feit dat je helemaal opnieuw moet beginnen is best wel zwaar. Ik vind ook dat een nieuwe zwangerschap en het rouwen om je overleden kindje los staan van elkaar. Sterkte verder en je moet doen waar je jezelf goed bij voelt.
Zafira, helaas welkom hier meid. Gefeliciteerd met jullie zoontje en tegelijk helaas gecondoleerd met dit enorme verlies. waaraan is jullie zoontje overleden? Ik wens je het allerbeste toe! En ik hoop dat je snel weer zwanger mag zijn van een helemaal gezond kindje!
Wij moesten ook wachten op groen licht na de geboorte van ons dochtertje. Omdat er nog wat bloedonderzoeken bij mij gedaan moesten worden kregen wij na de uitslag daarvan en van de obductie groen licht. Dat was ongeveer 3 maanden na de bevalling. Bij ons duurde het 2 jaar voordat we zwanger waren van ons dochtertje. Ik heb in die 2 jaar nog wel een mk gehad. We hopen dat we niet weer zo lang moeten wachten op een broertje of zusje voor ons dochtertje. Onze wens is altijd groot geweest, maar na het overlijden van onze dochter is de wens alleen maar groter geworden. We missen ons meisje ontzettend. We hopen dat we een brusje voor haar mogen krijgen.
Verschrikkelijk Tessa. Zo lang moeten wachten op een zwangerschap en dan uiteindelijk afscheid moeten nemen van je o zo gewenste kindje... Ik wens ook jou het allerbeste toe en ik hoop dat het jullie heel snel gegund is! Ik ben in totaal 4 keer zwanger geweest: 1e zw: 1e ronde raak (miskraam) 2e zw: 3e ronde raak (overleden dochtertje) 3e zw: 2e ronde raak (gezond dochtertje) 4e zw: 6 e ronde raak (miskraam). En nu dus alweer ronde 12... Ik zet dit hier neer omdat het je misschien hoop geeft dat het deze keer niet zo lang hoeft te duren bij jullie. Ik hoop het voor jullie! Hebben jullie alle uitslagen binnen ondertussen? En is daar nog iets uitgekomen?
Bedankt Lobi, Ongelofelijk he. Het is niet te bevatten, zo lang naar uitgekeken... En dan zo ineens leef je in een nachtmerrie. Ongelofelijk hoe het bij jullie ook is verlopen. Weten jullie waarom jullie dochtertje niet bij jullie mocht blijven? Wat ontzettend naar dat jullie al 18 rondes verder zijn. Moeilijk is dat he. Elke maand weer die teleurstelling. Ik hoop voor jullie dat jullie snel jullie 3e kindje mogen gaan verwachten. Maar inderdaad, jij laat zien dat het erg verschillend kan lopen wanneer je zwanger bent geworden.
Tessa, ja de mooie droom wordt letterlijk een nachtmerrie. Het verhaal van mijn dochtertje kun je lezen op www.onzeluna.vlindersite.nl. Zij had anencephalie en is ontdekt bij de 20 weken echo. Ik ben er sinds kort achtergekomen dat ik een stofwisselingsziekte heb die in verband wordt gebracht met neurale buisdefecten. Dat doet zeer en ik voel me er schuldig door. Terwijl ik verstandelijk heel goed weet dat me echt niks te verwijten valt. Maarja gevoel en verstand he, dat kost weer even tijd. Tja 18 maanden alweer. We hebben 2 mei een intake bij het Geertgen. Ons eigen ziekenhuis wil ons de komende 2 jaar niet helpen met zwanger worden. ik hoop dat het Geertgen daar anders over denkt Ik hoop zo dat het jullie snel gegund is! Opnieuw zwanger mogen worden is ontzettend spannend, maar het is ook zo'n enorme troost (als het goed mag gaan) en dat wens ik alle meiden hier toe!
Lobi, wat ontzettend moeilijk dat er een stofwisselingsziekte bij jou geconstateerd is. Ik begrijp wel dat je je schuldig voelt, maar ik hoop dat je toch een beetje kunt proberen om dat niet te doen. (hoe makkelijk dat ook gezegd is) Schuldgevoelens komen mij bekend voor, maar dan op andere gebieden. En dat is heel moeilijk. Ik hoop dat het Geertgen daar anders over denkt zeg. En dat ze iets voor jullie kunnen doen. Dat jullie ook snel brusje voor jullie kindjes mogen verwachten.
Ik ben 1 maart bevallen van onze zoon Gijs. Hij is met bijna 27 weken dood geboren. Bij de 1e nacontrole in het ziekenhuis gaf de arts ons eigenlijk al direct groen licht. Dit zonder uitslagen van de obductie. Hij gaf aan dat je zelf wel weet wanneer je eraan toe bent en dat een gyneacoloog dit niet voor je kan bepalen. Wij hebben dus besloten om niet meer aan anticonceptie te doen en af te wachten wat het lot voor ons in petto heeft. Ik hoop natuurlijk op een snelle zwangerschap, maar wil ook graag eerst de uitslagen hebben. Gelukkig krijgen we morgen alle uitslagen.. Spannend dus!!! Ik ben het wel eens met de gyn, je weet zelf wanneer je er klaar voor bent. Het verliezen van je kindje brengt naast het enorme verdriet ook een leegte en verlangen met zich mee. Mensen denken soms dat je probeert je kindje te vervangen, maar die hebben echt geen idee wat ze zeggen! Je kinderwens (de mijne in ieder geval wel) wordt alleen maar sterker! Je hebt je kindje in je armen mogen houden, maar je mag er niet voor zorgen.. Ik ben mama zonder kindje..
Ons meisje is op 09-09-09 overleden in mijn buik op 38wk zwangerschap... ze is uiteindelijk na drie dagen inleiden zonder resultaat geboren met een keizersnede. Hierdoor zaten we zowiezo bij de gyneacoloog. We hadden de uitslagen van de obductie bij die nacontrole en toen gaf hij aan dat hij 6 mnd "wachttijd" als advies gaf. Ook om te rouwen. Maar mijn mening is dat je niet een tijd aan het rouwen kan geven. Ik kan soms nog een dag hebben dat ik de hele tijd loop te huilen als ik aan alles terugdenk, maar ook dagen heb dat ik met een heel warm en fijn gevoel terugdenk. Wij hadden heel sterk het gevoel dat we weer zwanger wilden worden en zijn toen naar de gyneacoloog gegaan die we tijdens de dienst hadden van de geboorte van ons meisje (mijn eigen gyn. was toen op vakantie) en die gaf aan dat je zwanger wordt op het moment dat je lichaam er zelf aan toe is. En dat we zelf moesten aangeven of we er wel of niet voor wilden gaan. Dat hebben we gedaan en ik was gelijk zwanger, maar kreeg met 5,5 wk een miskraam. De keer erna was ik zwanger en ons mannetje ligt nu heerlijk te slapen in zijn wagen!!! Het is 'zo'n cadeautje en ondanks de stress en angst in de zwangerschap ben ik nu zo dolgelukkig. Ik heb twee lieve mannetjes en mijn meisje zit altijd in mijn hart. Iedereen die graag weer zwanger wilt worden, heel veel succes. Hopelijk komt het geluk ook snel jullie kant op!