Ik wil alleen maar bij mijn dochterje zijn! Ik heb geen zin om met vriendinnen op pad te gaan of weer naar de sportschool te gaan. Ik heb er gewoon geen behoefte aan.... Ik ga zeker wel op pad maar neem Suze dan lekker mee. Of ik nodig vriendinnen zonder kinderen lekker bij mij thuis uit. Mijn man heeft na de bavalling zijn sociale leven weer opgepakt en vind het vreemd dat ik dat niet doe..... Hij zegt regelmatig ga toch lekker sporten of iets dergelijks, "ik ben toch thuis" maar ik wil dat gewoon niet! Ik wil alleen maar bij mijn moppie zijn. Ik moet 18 aug.weer werken en kijk daar enorm tegen op. Maandag gaan we kennismaken op het kinderdagverblijf en sinds ik vanmiddag die afspraak heb gemaakt voel ik me al rot. Gatver, had ik de jackpot maar gewonnen, dan kon ik lekker thuis blijven.... Hebben meer moeders dit?
Ik heb ook geen zin om andere dingen te gaan, waar Justin niet bij kan zijn... Dus ik begrijp je helemaal hoor.... Ik heb ook echt geen zin om te gaan werken, bluh! Nog even lekker genieten van mn verlof....
erg he! Ik moet Suze vrijdag wegbrengen omdat we naar een bruilofd "moeten". Het is een vrij sjieke trouwerij en helemaal niet in de buurt dus ze kan iet mee. Ik breng haar bij me moeder maar zie er zooooo enorm tegen op!
Ik snap het ook helemaal..... Daarom ben ik ook nog nooit tot op de dag van vandaag gescheiden geweest van mijn ventje
heel normaal! Had ik ook, maar ik vond het voor mezelf ook wel gezond om alleen op pad te gaan! Doe ik niet veel, behalve werken dan, maar ik ben wel helemaal opgeladen als ik thuis kom! Daarnaast wil ik ook mijn man zijn tijd alleen met onze dochter geven, ik wil niet die traditionele moeder-vader verdeling in ons gezin!
ik had het ook heel erg. maar wat ik ook hele vervelend vond, ik had het na verloop van tijd ook echt nodig om even tijd voor mezelf te hebben, maar dat kon ik gevoelsmatig alleen maar doen als mijn man oppaste bij iemand anders wilde ik hem echt niet achterlaten, ookal was het hele lieve familie! ik heb het wel een paar keer gedaan, maar dan was ik nog niet lekker ontspannen voor mezelf iets aan het doen, bleef maar denken 'ik wil naar huis'. bij mij had het echt tijd nodig, na maanden werd het steeds wat minder erg.
Maak je niet druk hoor.. je moet dat soort dingen pas weer oppakken als je er zelf aan toe bent en dat komt vanzelf weer!
Als ik straks weer ga werken is papa 1,5 dag thuis, en de weekende, dus dat is onwijs leuk! Alleen het ochtendje kdv vind ik moeilijk, dit terwijl ik zelf op een kdv werk
Ik snap je ook wel, ik ga vanaf maandag weer werken, zie er ook wel tegenop, maar ergens ook weer niet. Heb wel weer lang genoeg thuis gezeten, en als ik eenmaal op m'n werk ben, kan ik doorwerken met de gedachten dat ik strax weer m'n zoontje zie als ik thuis kom. Maar goed, je hoeft ook helemaal niet 1,2,3 meteen weer alles op te pakken als je daar geen behoefte aan hebt. Lekker met je hummeltje op de bank liggen of ermee spelen is ook leuk
Ik heb hetzelfde. Wil er wel lekker op uit, maar dan met Eva! Ik werk 2,5 dag, Eva gaat 1,5 dag naar de opvang. Gaat heel goed en vanaf het begin voelt het ook voor mij goed en ik dacht dat dat alleen maar beter zou worden, maar nu begin ik Eva opeens weer heel erg te missen.... ik zou kunnen stoppen met werken, maar ten eerste vind ik het heel goed voor Eva dat ze naar de opvang gaat, ten tweede wil ik mijn vriend ook die ene dag met Eva niet ontnemen en ten slotte is het financieel toch wel heel erg lekker. En ik heb een fijne werkgever, maar ik weet niet of ik daar over een paar jaar dan weer zou kunnen gaan werken (waarschijnlijk wel). Kortom, stel ik me niet gewoon een beetje aan en wat haal ik me op de hals als ik stop met werken.... eigenlijk zou het vooral egoisme zijn...
hoi hoi ik harstikke gewoon hoor dat gevoel dat niemand zoveel van je kindje houd als jij maakt je natuurlijk ontzettend onzeker misschien helemaal wel omdat je op een kdv werkt en je dus ziet dat kindjes soms even huilen en je dit met je meissie dus absoluut niet wilt, daarentegen vind ik 9 weken nou niet bepaald al lang genoeg om te zeggen weggeven en lekker aan jezelf denken, denk namelijk ook dat je aan jezelf denkt als je goed voor kindje zorgt het belangrijkste is dat je doet waar jij je goed bij voelt als jij je er goed bij voelt voelt je dochtertje zich dat ook groetjes nathalie
Nathalie; WOW wat heerlijk zo'n groot gezin! Snoopy; gelukkig weet ik ook dat de kindjes het op het kdv heel leuk hebben, het is heel gezond voor ze.... Maar ik vind Suze nog wel een beetje klein.... Sinds gisteren zit ze in eens ontzettend onder eczeem. Zooo zielig! Ze is hangerig, huilerig, slaapt en eet minder en is het liefst bij papa en mama op schoot..... Ik hoop zo dat het minder of weg is als ik moet werken. Anders vind ik het NOG moeilijker......
Ik vond het ook vreselijk om Lynn achter te laten. Ik heb het in kleine stapjes gedaan, eerst bij mijn partner, toen oma, toen schoonzus, toen vriendin en toen kdv. Met het kdv heb ik lang moeite gehad. Maar het went echt en het is ook nu ook fijn om eens een andere "rol" op me te nemen. Maar zeker als ze zo klein zijn, is het moeilijk om ze uit handen te geven.
Gelukkig hoef ik haar neit bij anderen te brengen, ja heel enkelt. Maar qua werk hebben wij het heel goed kunnen regelen. Ik werk 4 ochtenden mijn man werkt 5 avonden. Perfect wat ons betreft. Had haar niet graag naar een kdv gebracht zo jong
Het is inderdaad wel jong ja, Eva is met 5 maanden voor het eerst naar het kdv gegaan, ik was zo blij dat ik dat kon regelen! En achteraf helemaal, sinds ze 5 maanden is, slaapt ze veel makkelijker, daarvoor was het telkens drama! Met de intake ook nog, de week erna toen ze voor het eerst ging was ze precies 5 maanden en ging het slapen opeens sinds een paar dagen veel beter! Over die eczeem, zou het misschien een voedsel allergie kunnen zijn? Ik geef borstvoeding en ben toen op dieet gegaan, als je flesvoeding geeft zou je een andere voeding kunnen proberen. Even overleggen met huisarts of cb (ik heb het met behulp van een dietiste gedaan).
helaas is bv helemaal niet gelukt.... Nu gebruik ik hypo-allergene voeding Na het bezoekje aan de acupincturist is het echt heeeeeeeeeeel veel minder! Wat lijken jouw kleine meisje en jij op elkaar zeg! Wat leuk zo die foto's