wanneer weer zwanger worden

Wuppie wat gaaf van die band! Ben ook fan. Fijn dat het een lekker weekend was. We hebben een rustige kerst gehad lekker met de hondjes gewandeld en lekker gegeten. Ivo moest kerstavond werken en vannacht er weer om 2:00 uur uit. Wel balen dat je weer ongi bent, maar nog 4 dagen.

Sanja grappig wij krijgen ook altijd zo´n brief van de schoonouders. Ik heb naar Joris zijn kerstboom gekeken en kon het ook niet meer droog houden.

Linnie klopt ik zat niet alleen We hebben het rustig aan gedaan lekker gewandeld en lekker gegeten. Dat zal vast een mooi gezicht zijn al die kaarsjes en lampjes. Ben nog steeds aan het duimen hoor! Wij zullen ook op jullie allemaal toosten!

Gizje ben al zo lang bezig dat ik jouw verhaal niet heb gezien. Spannende week voor jouw! Zal ook voor je duimen. Ik herken het van het geloof en geloof zelf ook minder wel dat er wat is na de dood, maar de rest.

Kerstavond vond ik wel moeilijk en moest veel aan Lanotje denken. Mijn moeder weet dat ik zwanger ben en hield dus rekening met het eten, maar de schoonouders weten het nog niet en daar gingen we gourmetten gelukkig lette ze niet zo goed op, maar heb dus alles door en door bakken Zij wisten ook niet van de miskraam en heb het maar verteld nou daar schrokken ze dus heel erg van misschien toch niet moeten doen.
Als het goed is heb ik 3/1 weer een echo en 6/1 een afspraak bij de gyn. Verder voel ik me best goed. Ben al minder moe, ook niet meer misselijk en mider last van de rug. Wel meer van die fijne puistjes.

 

@linnie: Wat een mooi liedje zeg. Zit met tranen in m'n ogen (en barstende hoofdpijn gelijk).
Mensen kunnen het zo moeilijk begrijpen dat we anders in het leven staan. Zo liep m'n schoonmoeder weer enorm te miepen gister. Dan heb ik zoiets van, sja het leven gaat weer door en waar maken ze zich toch druk om Maar ja, dat ben ik.

Ik hoop dat ik tot 1/1 kan wachten, ben een beetje ongeduldig geloof ik. Maar het is wel zo, slecht voel ik me dan toch al dus zou wel mooi zijn als het een positieve test is. Vooralsnog ga ik er vanuit ongi te worden deze week.

@denice: Fijn dat de misselijkheid en je rug minder erg worden. Het zou prettig zijn als het zo blijft.
Zat pas te denken, ik zou het niet erg vinden als ik alle kwalen zou hebben, als je zou weten dat je een gezond kindje zou hebben na 9 maanden. Stom he, terwijl ik eerst baalde dat de misselijkheid na 22 weken nog niet over was.

 

Gizje wat mooi dat je man er bij gaat zijn. Fijn dat het urntje bijna klaar is dan kun je het een mooi plekje geven thuis. Zo is jullie meisje weer lekker thuis bij jullie of had je iets anders in gedachten?. WAs ze wel, maar nu maakt het allemaal weer compleet. Ik heb thuis ook een plekje voor haar ingericht, met haar foto, knuffeltje, kaarsje en haar gips afdrukjes. Het een plekje geven is gewoon een fijn gevoel. Ik ben erg benieuwd naar de urn. Ik zal jullie even een foto sturen van het plekje van onze meid. Als het lukt tenminste. Fijn dat je het liedje mooi vind, misschien haal je er wat troost uit. Haar kindje is 7 maanden oud geworden. Mooi he hoe ze het beschrijft.

Denice je zal vast veel hebben moeten kauwen met al dat doorbakken vlees, hahaha. later zullen je schoonouders er om lachen. Denk dat het alleen maar goed is om het te vertellen zo kan je, je altijd uiten mocht het weer een keer op spelen. Zo leuk zeg alweer bijna een tweede echo helemaal leuk. Dat je veel puistjes hebt herken ik heel erg, ik had daar ook zo last van.

 

Hai Meiden!

Wat een jaar he zo? Vanaf 2010 is alles dubbel geworden. 2010 is het jaar dat je het liefst vergeet, maar ook het jaar dat ons mama heeft gemaakt voor de eerste of tweede keer. Zo'n gebeurtenis wil je niet vergeten, maar het heeft toch ook veel verdriet gebracht.
Zo is iedere dag voor ons elke keer weer dubbel, je wilt verder want je verlangt zo naar een kindje, maar je mist ook zo je eerste of tweede kindje. Pfff wat een jaar!!!

Het is nu bijna 2011 waar we ind hopelijk (waarschijnlijk wel) ons tweede of derde kindje mogen vasthouden en bij ons mogen houden! Waar we weer dubbel zoveel van gaan genieten. Onze liefde voor dit kindje is zo inmens groot, dat zit helemaal goed. Ik zal morgen mijn wens hardop uitspreken met een glas champagne en zal dit ook voor jullie doen!

Sanja ik ben sinds vandaag ongi geworden, gelukkig maar dan kan ik in het nieuwe jaar er weer tegen aan. Jij ook toch?

Gizje meid ik ga extra veel aan jou denken! Wat een dag is dat voor jou zeg die 1 1 2011. Zal voor je duimen, zal op je verjaardag toosten en zal ook zeker voor jullie prachtige meid toosten.

Wuppie hoe is het met jou, kan niet meer stuk geloof ik he, het is morgen alweer 2011!!!!!!!!!!!!!! Volgend jaar hebben we het over lekkende borsten en wat je daar tegen kan doen.

Denice geniet van jullie viertjes! Zal op jullie ventje toosten maar ook zeker op jullie tweede kindje!

Meiden ik wens jullie al het goeds in 2011!

Dikke knuffel!!!

PS heb voor het eerst in mijn leven vuurwerk gekocht. Het is een pot waar allemaal kleurtjes uitkomen, deze steek ik aan voor onze dochter maar ook zeker voor jullie kindjes! Tropical flower heet tie

 

Hier nog een laatste berichtje van mij dit jaar.
Het was het mooiste jaar van mijn leven en het verdrietigste jaar van mijn leven. Die 5 weken dat ik van Lanotje heb mogen genieten zal ik de rest van mijn leven koesteren!

Meiden ik hoop echt voor jullie dat 2011 een vruchtbaar jaar wordt!

Linnie wij halen elk jaar heel veel vuurwerk en nu juist niet. We hebben nu 1 hele grote pot in een hart vorm. Zag hem staan en dacht gelijk die wil ik voor Lanotje en jullie kindertjes!
Fijn dat je nu duidelijkheid hebt zodat je weer verder kan.

Gizje heel veel sterkte vandaag en morgen!

Sanja volgens mij zit je ongi erop. Spannende tijd komt eraan.

Wuppie nog een paar uur en dan is het 2011! Geniet ervan en drink er ook eentje voor mij!

Manlief is nu oliebollen en appelflappen aan het bakken

Allemaal een fijn oud en nieuw, geniet ervan en tot 2011!

 

Om half zes gaan we 3 sterrretjes van een meter branden bij het plekje van onze dochter op de begraafplaats. Mijn ouders en zus gaan ook mee. Het wordt vast schitterend, onze kindjes zullen vast genieten vanavond. Wilde jullie nog een dikke virtuele knuffel geven!!! Op naar 2011 we zijn er bijna...

 

Hallo meiden,

Ik wilde ook nog even een berichtje plaatsen.

Ben ook ongesteld aan het worden, de klus week was dus te vroeg gepland. Deze maand maar weer even ovu testjes voor de zekerheid

Gister was een drama dag. Ondanks ik gezegd had dat ze niet moesten versieren op werk, was dus m'n hele werkplek vol slingers. Wat resulteerde in 1,5 uur janken en een dag ovstuur. Ze hebben de slingers toch maar gelijk weg gehaald. En aangezien gister en vandaag de drukste dagen zijn voor m'n functie was het echt drama de rest van de dag.
Wel lekker uit eten geweest met m'n mannetje gister Dus het is nog redelijk goed gekomen.

Het is voor ons allemaal een zwaar jaar geweest, het intense geluk om een kindje bij je te dragen en het enorme verlies omdat ze niet bij ons mochten blijven.
Vanavond ga ik toosten op een vruchtbaar 2011 voor ons allemaal!

Een hele fijna avond/nacht allemaal en tot volgend jaar!

 

Hoi dames, zag jullie topic en heb er stukjes van gelezen. Even wat over mijzelf: ik ben 24 oktober 2010 veel te vroeg bevallen van onze dochter Robin. Ik was op dat moment 21 weken zwanger. Robin was een klein gezond meisje wat nog lang niet geboren had moeten worden, de gynaecoloog vermoedt baarmoedermond insufficientie.
Momenteel ben ik nog niet bezig om opnieuw zwanger te worden, het is nog te vroeg en ik wil het verdriet om Robin eerst een plek geven. Wel houdt een nieuwe zwangerschap en in de toekomst ook een kindje op aarde mij bezig en ik wil het dan ook een eerlijke kans geven wanneer ik daar aan toe ben. De gynaecoloog heeft aangegeven een half jaar te wachten, heel rationeel gesproken zou ik dus vanaf april weer zwanger mogen worden. Nu lees ik dat verschillende dames hier op het punt zijn gekomen om het opnieuw te proberen. Wat gaf jullie het gevoel er opnieuw klaar voor te zijn, zowel geestelijk als lichamelijk?

 

Meiden!!!!!!!!!!!!!!!!!! We zijn eindelijk in 2011 gekomen!!!!!!!! Ik heb ook getoost op jullie en een vruchtbaar gezond nieuw jaar.
Pfff het voelt goed echt als een nieuw begin samen met mijn pracht dochter aan mijn zij!!

Gizje jammer joh!!! Jij een week te vroeg ik twee weken later geklust. Mijn man en ik hebben afgesproken deze ronde om de dag te klussen tot dat ik ongi ben of zwanger. Maar ga denk ik toch ook maar ovutesten kopen, welke ga jij bestellen?

He waarom luisteren mensen nou niet he als je aangeeft dat je geen slingers wil. Kan me heel goed voorstellen hoe jij je voelde. Had ik bij de verjaardag van mijn man. Wilde ik niet vieren en uiteindelijk waren er toch mensen gekomen. Dat wilde ik juist niet en had echt pijn in mijn buik en miste mijn meid daardoor nog veel meer. Meid ik weet wat je voelt, doet zo'n pijn. Snap dat ze het goed bedoelen maar in zo'n situatie kunnen ze echt beter naar ons luisteren. Vanaf nu zullen ze het vast wel doen. Hoe voel je, je nu?
Toen ik ongi werd dacht ik ow lekker eten en drinken maar nu zo afentoe denk ik dat het echt deze ronde raak moet zijn want het verlangen word alleen maar groter. Wat een mooi stukje heb je geschreven over oud en nieuw jaar. Ik heb ook op jullie getoost.

Sanja hahahah heb je, je man er al op voorbereid? Staat hij er nu wel iets meer achter en heeft hij iets meer vertrouwen? Leuk dat je zoveel vuurwerk had, wij hadden ook voor het eerst in 10 weer eens vuurwerk gekocht. Ik heb zelf ook nog iets aangestoken een bloemenfontein (was maar 3 euro) maar was wel het allermooist hij bleef gaan. Ik herken je gevoel van veel willen vertellen heb ik ook. Ik moest ook echt effe op de pc om mijn verhaal aan jullie te doen en om jullie verhalen te lezen.

Wuppie en hoe voelt het nu in 2011?

Denice kon je nog een beetje wakker blijven tot 00.00 uur?

Mijn oud en nieuw was zoals alles tegenwoordig heel dubbel. Om half zes hebben we dus sterretjes afgestoken bij het plekje van onze dochter. Het was zo mooi dat ik stond te janken, dit was voor het eerst sinds haar begrafenis dat ik daar stond te janken. Het was heel druk. Er was die middag ook een meisje van 9 begraven, sindsdien moet ik hier alleen maar aan denken het maakt me zo verdrietig. Er stond een foto bij van het meisje, het meisje had down het was echt een lief mooi meisje. Er lag echt een bloemenzee bij het meisje. Vanmiddag gingen we weer even langs het plekje en toen kwam de moeder van het meisje huilend aanlopen. Auw wat doet dat pijn, heb zo met haar te doen. Ik herken het verdriet alhoewel dit natuurlijk ook weer anders is.
Om 00.00 uur stond ik weer te janken het voelde echt als afsluiting alle beelden van 2010 flitste door mijn hoofd heen. Mijn zwangerschap het geluk en dan dat klote einde. pfffffff. Ik was ook heel erg blij dat ik dit nu voor mijn gevoel kon afsluiten. Ik heb aan jullie allemaal gedacht tijdens het toosten.
Vanmiddag ook alle kerstversiering weg gehaald en ik dacht bij ieder dingetje volgend jaar heb ik dit in mijn handen terwijl ons tweede kindje er is of op komst is. Dit maakte mij blij! Door het huis op te ruimen voelde het helemaal als nieuwe start. Als het nu snel lente is dan voelt het helemaal goed.

Polly76 wat vreselijk zeg! kan alleen maar zeggen sterkte.
Mijn dochter is overleden tijdens de bevalling ze heeft nog 2 dagen mogen leven. Door zuurstof tekort was er teveel schade aan haar hersenen aangebracht en is de kunstmatige beademing stop gezet. Dit was/is vreselijk. Wel weet ik dat ik direct wist dat ik zo snel mogelijk weer zwanger wilde zijn. Ik miste mijn meisje in mijn buik, want daar was ze veilig. Maar ik had ook door dat mijn dochter het niet zo overleven. Ik was moeder geworden maar ik kon het niet zijn. Die leegte wilde ik zo snel mogelijk opvullen. Mijn dochter vervangen dat kan niet en dat wil ik ook helemaal niet. MAar die leegte en het gemis kan ik wel verzachten. Dus ja ik en mijn man wilde het direct weer. De gyn raadde mij ook aan om 6 maanden te wachten maar heb daar nooit naar geluisterd. (eigenwijs he) Een maand geleden moest ik op controle en toen gaf hij aan dat hij volledig achter mijn beslissing staat om voor een tweede kindje te gaan. Lichamelijk kan het gewoon en geestelijk toonde ik ook veel beter in zijn ogen. Voorlopig ben ik nu vanaf augustus twee x ongi geweest en geloof ik dat je lichaam wel aangeeft wanneer de tijd er weer rijp voor is. Ik zei tegen mijn man dat ik geen conceptie wilde gebruiken en dat de natuur vanzelf wel aangaf wanneer het raak mocht zijn (net als hoe ze het vroeger deedde). Maar als het voor jou nog niet goed voelt geestelijk zou ik ind even wachten. Zou je lichamelijk gezien wel weer zwanger mogen worden of is dat gevaarlijk of genetisch?
Ik wens jou en je partner het allerbeste in 2011.

 

Wij hadden besloten na het verlies van Robin om met Oud&Nieuw thuis te blijven en alle afspraken af te zeggen. Toen belde een goede vriendin dat ze graag met haar vriend de avond met ons wilde doorbrengen om zo het jaar af te sluiten. Zij was er bij die nacht dat ik Robin verloor. Die avond was ze mijn kant op gekomen omdat we de volgende dag een hightea zouden doen voor haar verjaardag. Het was fijn dat ze er waren. Ze hadden geluksballonnen meegenomen. Dat zijn een soort heteluchtbalonnen, een papierzak waaronder een deel in brandstof gedrenkt is, wat je aansteekt. De ballon vult zich met warme lucht en stijgt op. Het was zo mooi en ze gingen zo hoog dat ze op een gegeven uit het zicht verdwenen. Ik heb geen wens kunnen doen, heb elke ballon opgedragen aan Robin.

@ Linnie82 - Wat een ontzettende verdrietige ervaring hebben jullie meegemaakt.
Genetisch is er niets met me aan de hand. Er lijkt sprake van een zwakke baarmoedermond, wat betekent dat er een kans is dat mijn baarmoedermond het gewicht van de baby en vruchtwater op een gegeven moment niet meer kan dragen waardoor er ontsluiting ontstaat. Bij een volgend zwangerschap wordt mijn baarmoedermond bij 14 wkn afgebonden zodat ze niet meer eerder kan ontsluiten. Dit bandje wordt dan, als alles goed gaat met 35 weken verwijderd. Het plaatsen van het bandje brengt een risico met zich mee, maar ik zou mezelf nooit vergeven als het opnieuw misgaat net in de 20 weken.

 

hoi Sanja, dank je wel voor het warme welkom. Klopt idd dat er een topic over is en ik heb ook even meegekletst. Het merendeel van de actieve dames op dat topic waren al zwanger en sommige al in de laatste fase. Ik was nog niet zo ver als deze dames, dus vandaar verder gaan kijken.
Ik heb op dit moment het gevoel hier meer aansluiting te vinden. Met een paar maandjes hoop ik zo ver te zijn met de verwerking en weer zo stevig in mijn schoenen te staan om een nieuwe zwangerschap aan te gaan . Eerst wil ik weer mijn werk volledig hervatten en weer lekker gaan sporten.

Hoe snel waren jullie de vorige keer zwanger? Ik was wel gestopt met de pil, maar wij gebruikte nog andere manieren van anticonceptie. Toch werd ik zwanger en dat was ffe schrikken, maar wel heel fijn!
Een vriendin van mij was heel tevreden over de ovu-testen van Sensitest, had ze online besteld.

 

Hallo Meiden,

En dan is het alweer 2011... Een vruchtbaar jaar voor ons allemaal hoop ik

Oud en nieuw is een beetje raar verlopen hier. Ik zat al om 6 uur 's ochtends op m'n werk en was dus helemaal kapot door alle emoties erbij. Ik lag om 2212 op bed Om 2345 heeft manlief me wakker gemaakt op mijn verzoek en hebben we om 0000 een potje staan janken met z'n 2'en (en ik moest aan jullie en jullie kindjes denken).
We zijn eigenlijk na 5 minuten lekker naar bed gegaan, omdat we allebij geen zin hadden om gezellig te doen met de buren enzo.
De dag zelf hebben we lekker met z'n 2'en doorgebracht.

Het voelt wel als een enorme opluchting nu. De afgelopen week was echt een drama qua emoties. En fysiek gaat het ook niet echt lekker, m'n rug en nek zitten helemaal vast dus ik barst van de pijn. Gelukkig helpt de fysio/kraker. Zat er vanochtend om 7 uur al weer en we moeten nog een keer van de week.

@polly: Helaas welkom hier. Heel veel sterkte de aankomende tijd.
Ik zal even kort mijn verhaal vertellen.
Ik was redelijk snel zwanger, de 2e ronde. De eerste ronde waren we er niet bewust mee bezig, dus wellicht in de vruchtbare dagen niet eens geklust.
De zwangerschap verliep ook goed, tot de 20 weken echo op 18 augustus. We werden door gestuurd naar het ziekenhuis en daar werd 2 dagen laten een open ruggetje vastgesteld en een waterhoofdje. Na gesprekken met elkaar en de klinisch geneticus hebben we besloten om de zwangerschap af te breken. De kans was heel erg groot dat ze zowel lichamelijk als geestelijk geestelijk gehandicapt zou zijn en dat wilde we haar niet aan doen.
Op 29 augustus met 22,1 week ben ik dus bevallen van onze dochter.

Het gevoel weer een kindje te willen was er eigenlijk al gelijk. Ook al hebben we wel bewust tot november willen wachten met proberen. Alleen werd er toen een stukje placenta gevonden waardoor we nog even moesten wachte. December was dus voor ons de eerste ronde voor een 2e kindje. Aankomende weken toch maar ovu testen, aangezien m'n cyclus erg onregelmatig is.

@linnie: Dat gevoel van alles dubbel is zo herkenbaar. Wat vreselijk als er weer een kindje bij is op een begraafplaats. En wat zal jullie dochter genoten hebben van de sterretjes vanaf boven
En inderdaad op naar de lente....

Ik heb gister weer ovu testen bij zwanger & kids bestel 25 voor 15 euro ofzo. Toen ik die in nov gebruikt heb werkte ze goed. Helaas had ik er niet genoeg over voor de afgelopen ronde en daardoor dus te vroeg geeindigd met klussen. Ik ga nu dus gewoon op dag 12 beginnen met testen denk ik en zolang die niet positief zijn tot dag 18 oid niet "verplicht" aan de klus. Ga idd ook liever door tot m'n ongi dan dat we te vroeg aan het klussen zijn.

@sanja: Wat fijn dat oud en nieuw gezellig was. Hopelijk volgend jaar hier ook weer
Wat lief van je collega dat knuffeltje, dat zou bij mij ook tranen opleveren hoor.
Ik vond het bij mij op werk eerder tactloos eigenlijk, het was echt puur voor m'n verjaardag en ze hebben niet verder gedacht. Weet je wat er ook nog gebeurde, afgelopen vrijdag gaven ze m'n directe collega eindelijk het kado voor de geboorte van zijn zoontje. Hij is 9 okt geboren. Ik denk dan, hadden jullie niet nog even een paar dagen extra kunnen wachten (aangezien ik zo van slag was de dag ervoor). Hij is de enige die er wel aan denkt hoe ik me voel en ik zag hem ook zo kijken van, waarom nu opeens. Ach ja, ik zég het ze nog wel een keer.

Ik ga maar eens richting m'n werk

 

Hoi Gizje, dank voor het voorstellen. Ook voor jou weer een hele nare situatie!
Een zwangerschap lijkt zo normaal, vijf vriendinnen zijn voor mij gegaan en bij alle vijf zonder problemen. Je denkt wel eens aan wat er mis kan gaan, maar nadat de 20wkn echo goed was had ik het nooit meer verwacht, durfte eindelijk volop te gaan genieten.

Meiden hoe denken jullie nu aan een tweede zwangerschap? We willen allemaal heel graag een kindje. Staan jullie stil bij het feit dat het opnieuw mis kan gaan of proberen jullie dat zo ver mogelijk weg te stoppen om jezelf te beschermen. Ook los van wat er tijdens de vorige zwangerschap is gebeurd, kan het nu ook op een andere manier misgaan. Zijn jullie daar bewust meebezig of niet? Misschien hele gevoelige vragen, ik merk bij mijzelf dat ik hier erg mee bezig ben. Misschien zit ik nog heel erg in een angstfase van de rouw en zakt deze angst langzaam weg. Zou het heel fijn vinden om te horen hoe jullie hier in staan.

 

Gizje fijn gevoel he die nieuwe start. Hopelijk hebben jullie volgend jaar een beter oud en nieuw. Alhoewel onze kindjes er echt bij horen en dit vedriet is daar een groot deel van. Fijn dat je man het ook zo voelt en dat je zoveel steun aan elkaar hebt. Zal het eens tegen mijn man zeggen van dat kraken hij zit namelijk ook al een paar dagen helemaal vast. Dat is een goed idee met die ovutesten ga ze ook bestellen. Doe je die testen dan iedere dag of om de dag? Die moet je toch ook altijd op hetzelfde moment doen? Ga je ook temperaturen of dat niet? Zelf werkt dat temperaturen bij mij niet zo. Doordat ik nu 2 x goed ongi ben geweest heb ik wel een goed inzicht over mijn cyclus. Ik heb namelijk alles bijgehouden in mijn agenda. Ik krijg wel degelijk krampen en slijm bij een eisprong, iedere keer was dit rond de tijd dat ik ongi moest worden dacht ik. Maar achteraf was dit dus mijn eisprong. Mijn man is zeer gedreven en die gaat er helemaal voor. hahaha. Leuk dat jouw man er ook zo over denkt. Lopen we misschien toch wel een beetje gelijk, hopelijk heb ik dit keer een kortere cyclus. Is duidelijk van slag bij mij. Bij jou is je cyclus wel aardig regelmatig toch?


Sanja hahaha ja ook ik ben in 5 maanden tijd 10 jaar ouder geworden is echt raar als je dat bij jezelf ziet. Ach ja is ook niet het belangrijkste. Mijn man houd nog van me dat is het belangrijkste. Die sterretjes waren echt prachtig inderdaad en ik weet zeker dat ze het heeft gezien. Ja die angst is echt killing, ik heb het er gisteren ind ook nog over gehad met mijn ouders en man. Mijn moeder begrijpt het wel maar mijn man wil het graag begrijpen maar dat lukt niet. Dit is volgens mij echt een vrouwen ding, is ook wel logisch aangezien wij het kindje dragen. Wij hebben die verantwoordelijkheid en het gaat over ons lijf en dat van die kleine. Die angst is iets wat denk ik nooit weg gaat. Ik probeer er soms ind ook niet meer aan te denken maar soms grijpt het me letterlijk naar de keel. Ik sta nu sinds september op de wachtlijst bij de haptonoom en hopelijk kan ik hier binnenkort terecht. Die schijnt je namelijk met dat angst gevoel te kunnen helpen. We hebben gewoon een enorme klap gehad! Wij maar ook jullie hadden dit natuurlijk nooit verwacht, het is vreselijk. Afgelopen maand schrok ik toen ik dacht dat ik zwanger was er ging echt paniek door mij heen. Ik had echt zoiets van Shit daar gaan we weer. Maar ik denk dat dit momenten zijn, met onze dochter had ik ook angst voor ieder bezoek aan de verloskundige. Dat ging altijd goed tot de laatste minuut dus helaas. Je hebt het niet in de hand en kan maar beter denken wat gebeurd dat gebeurd toch wel en dan kom ik er ook wel weer overheen. MAar dat is soms zo moeilijk. Zouden wij overbezorgde moeders worden? Hoe ervaar je dat nu met je meisje ben je daarin veranderd?


Polly76 wat goed dat ze er in ieder geval iets aan kunnen doen, ook al zit er een risico aan verbonden. Ik snap best dat je dit wil aan gaan. Misschien dat dit ook wel de reden dat je er nog even mee wilt wachten of niet? Wel knap van je dat je nog kan wachten. Ik denk dat dit inderdaad beter is. Had voor mij ook beter geweest maar ja die drang is zo groot dat ik niet kon wachten. Doordat ik zo graag wilde ben ik tegen alle adviezen in gegaan. Maar ja gelukkig heeft de natuur voor mij besloten dat het niet direct raak mocht zijn. Ik ben in de afgelopen weken op trauma therapie geweest en met dat verdriet had ik een baby'tje niet willen confronteren. Voel me nu een stuk beter geestelijk dus laat maar komen. Zelfs mijn schattige nichtje van 9 zei '' tantie je ziet er echt een stuk beter uit dan de vorige keer''. Lief he. Zo jij was makkelijk zwanger dan zeg! Kan me voorstellen dat dit een verassing was. Bij onze dochter werd ik eerst 3 maanden niet ongi en was direct zwanger. Dus had ook niets te klagen eigenlijk.Sensitest heb ik ind ook goeie verhalen over gehoord. Die angst is heel herkenbaar we zitten nu in een sfeer waarbij je alleen maar negatieve verhalen hoort en de goeie vergeet. Ik houd me vast aan de gedachten dat het meer goed gaat dan fout. Mocht het fout gaan dan kan het nooit meer zo erg zijn als de keer die ik had met mijn dochter. Op het allerlaatste moment je kind verliezen is echt heel gemeen. Als ik nu een miskraam zou hebben voor 12 weken is dat natuurlijk niet leuk maar heeft dat een reden. Sinds alles ben ik goed geworden in relativeren dit houdt me op de been. De complicatie die bij mij is voorgevallen komt heel weinig voor. De kans dat dit gebeurd is net zo klein als dat je de staatsloterij wint, (zei een dokter) ik kan me niet voorstellen dat ik twee keer dit lot win. Ik blijf positief en zie wel wat er gebeurd meer kan je niet doen. Maar het is ind soms niet makkelijk. Ik ga binnenkort naar een haptonoom en die schijnt mij te kunnen leren om met deze angst om te gaan en weer vertrouwen te hebben. Daarnaast heb ik het mooiste engeltje wat er is om mij heen en ik denk dat zij ons ook wel helpt bij deze zwangerschap.

Jeetje weer zo'n lang verhaal sorry!

 

Linnie en Sanja onwijs bedankt voor jullie reactie, het helpt mij ook weer om de boel te relativeren. Het is fijn om een kijkje te nemen in de keuken van een ander en zo te leren relativeren.
Ik loop al standaard bij een gynaecoloog aangezien ik een chronische ziekte heb. Deze ziekte is niet van invloed op mijn zwangerschap, maar goed als je ziek bent krijg je een stempel en heb je niet veel meer te kiezen. De gynaecoloog vertelde dat wat mij is overkomen dat hij dat gemiddeld maar 1x op de 1500 medische bevallingen meemaakt. Het staat gelukkig wel los van mijn chronische ziekte.
Ik ben idd bang voor een volgende zwangerschap omdat bij mij de kans op herhaling wel aanwezig is. Door het afbinden van de baarmoedermond wordt de kans verkleind, maar het is niet zaligmakend. Het is wel goed dat het gesignaleerd is en dat ik nu een eerlijke kans krijg. Met 14 wkn dus een bandje en vanaf dan wekelijks een inwendige echo om de lengte van mijn baarmoederhals (bmh) te controleren. Het kan zijn dat als de bmh korter wordt ik een verplichte bedrust voor de rest van de zwangerschap opgelegd krijg. Hier zie ik nog niet eens het meest tegenop (al hoewel ik enorm veel van bewegen hou ), maar ik weet niet of ik het overleef om nog een keer een gezond kindje op deze manier te verliezen.
Dit was een kijkje in de keuken van mijn angsten . Ik weet dat ik dit over win hoor en dat ik over een paar maanden ook lekker bezig ben voor een broertje of zusje van Robin.

 

@polly: Hier hebben wij ook wel angst op herhaling hoor. Volgend de klinisch geneticus hebben we 2-3% kans op herhaling, omdat we nu een kindje met een open ruggetje hebben gekregen. Dan ga je wel zitten denken, dat is 1 op 30 of 50. We hebben al een keer die pech gehad, dus het kan nog een keer en wat dan.
Van 2 andere vrouwen die dit ook hebben mee gemaakt en nu weer zwanger zijn weet ik dat ze meerdere GUO echo's krijgen. Hopelijk krijgen wij die ook, aangezien dit een afwijking is die op een echo te zien is. Dus zodra we een intake hebben gaan we dit ook vragen. Anders krijg je hem pas 18 weken, terwijl ze met 15 weken al kunnen zien of het goed is of niet.

Maar toch is de wens alleen maar groter geworden, dus zullen we proberen voor een 2e te gaan.

@linnie: De ovu testen moet je iedere dag doen, anders mis je misschien je lh piek. Die heb je meestal maar 1 dag. Je moet ze ergens tussen 1200-2000 doen en het liefst elke dag op ongeveer dezelfde tijd. Ik doe dat dus rond een uur of 1900, de laatste 2 uur op werk even niets meer drinken, dan is hij het meest betrouwbaar.
M'n cyclus is niet echt regelmatig, is hij ook niet geweest voor de zwangerschap. Deze 35 is wel de langste geweest. De kortste was 26. Er zit geen paar weken tussen dat wel
Maar lekker lappen tekst door schrijven hoor

@sanja: Als dat zou kunnen he, die winterslaap en een gezond kindje in je armen. Dat zou mooi zijn.
gelukkig houden ze je beter in de gaten een volgende zwangerschap. Is het allemaal goed te behandelen als ze er op tijd bij zijn?