Gizje, ik geloof niet dat wat ik had te behandelen is. De enige manier om te genezen is het verwijderen van de moederkoek, bevallen dus. Wat wel kan is medicatie tijdens de zwangerschap in de vorm van bloedverdunners. Hierdoor stroomt het bloed gemakkelijker door de placenta en iets voor de bloeddruk. Het kan zijn dat ik ook injecties krijg met vitamine B (geloof ik) dat schijnt dan ook weer ergens goed voor te zijn. Ik laat het allemaal op me af komen. Bij mij dus 20% he. Het is wel veel als ik er zo over nadenk Maar aan de andere kant is 80% nog veeeeel meeeer. Het is 2011 en het glas is halfvol toch??? Jeetje polly, dat is ook geen fijn vooruitzicht al die echo's maar wat moet dat moet he?
@ Gizje - kan me goed voorstellen dat je nu eerder een echo wilt. Wij hebben er voor gekozen om met 12 weken een prenatale screening te laten doen, zo kwamen wij er achter dat alles goed was met Robin zowel de kansberekening voor down was laag en geen open ruggetje.
Zo meiden 2011 begint goed hier O&N was hier heel emotioneel, we hebben samen om 000uur staan huilen en daarna hebben de hartvorm pot aangestoken voor Lanotje en jullie kindjes! Maar het voelt inderdaad als een afsluiting en een nieuw begin. Vandaag de 2e echo gehad en alles is goed! Ik ben wel terug gezet met de bevallings datum die is nu 25/7/2011. Ben al een week aan het hoesten, soms blijf ik er echt in hangen. Heb daardoor last van de banden hoop dat het snel over is. Polly welkom hier! Ik heb mijn zoontje Delano verloren toen hij 5 weken was. Alles leek goed te gaan en we zaten op een rose wolk, maar werden er heel hard vanaf gegooid. Delano heeft met 5 weken een hersenbloeding gekregen die al te groot was en Delano kon niet meer genezen. 3 dagen later is Delano overleden. Ik zei toen we met Delano op bed lagen dat ik geen kinderen meer zou krijgen, omdat ik dit nooit meer wilde mee maken. Dit gevoel was al snel verdwenen en de wens om een kindje te krijgen is alleen maar groter geworden, omdat we nu weten wat we missen. Heb samen met mijn vriend afgesproken dat we 6mnd zouden wachten. Dit heb ik niet vol kunnen houden en na 5,5mnd ben ik weer zwanger. Dit is voor mij de 3e zwschap (1e keer was een mk met 12wk) en bij alle drie was het in 1 keer raak. Ik ben niet zo bang voor de zwangerschap, omdat die goed is gegaan. Maar die tijd na de bevalling is voor ons heel spannend denk ik. Linnie ik heb niet meer zo´n last van de zwangerschapkwaaltjes. Ze zeggen ook dat na 10wk de kwaaltjes afnemen. En ik zit nu op 11wk. Dit is dus de 3e keer ongi, ik ben ook 3x ongi geweest. Hoop dat de ovu testen meer duidelijkheid geven en je ei kan vinden. Grappig ik heb ook elke dag op geschreven wat ik voelde, afscheiding enz. Op naar een nieuwe ronde! En blijf maar lekker schrijven hoor! Gizje wat een heftige week heb je achter de rug Kan begrijpen dat je helemaal vast zit. Lekker zo´n kraker, ik ben er ook vaak geweest. Ik hoop dat alles weer lekker los komt en jij je ei kan vinden! Sanja fijn dat O&N gezellig was! Bij ons is het andersom mijn vriend maakt zich heel erg zorgen om mij en moet ik hem gerust stellen. Je zal wel aan het aftellen zijn naar de 14e spannend hoor! Wuppie hoe gaat het met je?
Kunnen ze dat al met 12 weken helemaal uitsluiten? Dat was 3 jaar geleden nog niet zo en dat geeft de burger moed Sorry, ik kom wel even binnenvallen zo, zal me even voorstellen en ons verhaal kort doen. Ik ben mama van twee kindjes, een dochter die drie jaar geleden geboren en overleden is en een zoon van 2. Onze dochter is geboren met een zeldzame vorm van anencefalie en een open ruggetje en omdat we haar verder lijden wilden besparen, hebben we de zwangerschap afgebroken. Ze zeggen dat de tijd alle wonden heelt, maar het is precies zoals in het liedje van Simone Kleinsma (bedankt voor de link trouwens! vond 'm erg mooi) je leert er zo goed en zo kwaad als het kan mee leven. Met de komst van onze zoon heeft de wereld weer kleur gekregen, maar de weg ernaartoe vond ik erg zwaar. Het zwanger zijn was geen pretje (ik raak gelukkig wel heel snel zwanger) en ik ben erg angstig geweest. Pas bij 20 weken konden alle neuralebuisdefecten uitgesloten worden, dus het is fijn om te lezen dat ze het nu bij 12 weken al goed kunnen zien. Wij willen over een paar maanden graag nog een keer in het diepe springen en hopen dat ook nu alles goed mag blijven gaan. Onze zoon is namelijk ook met een afwijking geboren (gelukkig niet zo ernstig als bij onze dochter, maar ernstig genoeg om aan geopereerd te worden. Hij is nu helemaal gezond gelukkig) dus ik vind het soms moeilijk om vertrouwen te vinden dat het een volgende keer helemaal goed zal gaan. Ik hoop dat 2011 ook jullie jaar mag worden, waarin jullie kindjes een brusje mogen ontvangen en jullie engeltjes in liefde herinnerd zullen worden.
Sanja goed en geruststellend om te horen dat je geen overbezorgde moeder bent geworden. Hier had ik het gisteren met mijn ouders over namelijk. Zou het niet fijn vinden om zo overbezorgd te zijn. Denk ind dat we allemaal het besef van kinderen krijgen heel goed voelen. Polly kan me voorstellen dat je hier angst voor hebt. Is ook niet niks. Gelukkig wordt je goed in de gaten gehouden en het enige wat je kan doen is vertrouwen hebben. Moeiijk zeg, maar niet onmogelijk gelukkig. Denk dat praten met familie en vrienden wel heel goed helpt. Of zoals hier met lotgenoten. Denice is tot nu toe onze eerste grote voorbeeld en merk nu al dat dit mij gerust stelt. Alhoewel iedereen natuurlijk zijn eigen stukje angst heeft. Ik heb het rond de bevalling heel erg. Maar gelukkig wil de gyn mij behandelen en mag ik zelfs voor een keizersnee kiezen. Dit scheelt dan ook weer in angst. Sanja vind het knap hoe je bent ingesteld echt goed om te lezen hoe jij hier mee omgaat. Bizar eigenlijk he hoe positief we allemaal zijn. Dit kunnen mensen om ons heen zich echt niet voorstellen sommige mensen vinden het ook heel gek dat het zo ''goed'' met me gaat. 80% is echt heel veel! Denice opvallend dat we allemaal gezellig hebben staan janken om 00.00 uur. Kon natuurlijk ook niet anders. Mooi die hartvormige pot. Fijn zeg dat je echo goed was, heb je nu al wel foto's? Bij mij waren de zwangerschapsymptomen ind ook een heel stuk minder bij 12 weken, krijg je dan weer een echo? Heb je al een voorgevoel wat het wordt, jongen of meisje? Ik zat heel toevallig ook aan jou te denken laatst. Toen mijn ongi doorbrak en ik me bedacht dat ook jij 3x ongi was geweest en dat de leeftijd van onze kindjes daarin ook gelijk loopt. Onze dochter zou 5 maanden zijn als het deze ronde raak zou mogen zijn. De uitgerekende datum zou dan rond mijn verjaardag vallen. We zien het wel, al hoop ik deze ronde nu echt wel in de prijzen te vallen. Wat gaat de tijd toch snel he. Voor je he weet is het 25/7/2010 spannend zeg. Wanneer ga je het vertellen op je werk over twee weken al of later? Vlinder bedankt voor je nieuwjaars groet. Zo te lezen mag ik jou precies hetzelfde wensen. Het blijft spannend zo'n zwangerschap zo zie je maar of het nou kort of wat langer geleden is. Gelukkig gaat het met je zoontje goed nu. Zal vast schrikken zijn geweest. Goed om te horen dat je het liedje mooi vond. Wuppie kan je het allemaal nog bij lezen? Hoe is het? Morgen trouwens voor het eerst weer 3 uur werken. Zie er een beetje tegenop. Maar aan de andere kant zal ik hierdoor wel weer mijn ''gewone'' leventje op kunnen pakken.
@polly: helaas kunnen ze het nog niet zien met 12 weken. Om echt uitsluitsel te geven moet je minstens 16 wk zwanger zijn en het liefst 18 weken. Ze kunnen wel meer zien dan 3 jaar geleden door de verbeterde spullen. @linnie: succes met werken vandaag. Zal zo ook eens gaan werken, zag dat er een lekkere file staat dus even gewacht.
@Denice - Afschuwelijk jullie verhaal! Dat het zo mis kan gaan... Nu onwijs gefeliciteerd met je zwangerschap! @Gizje - fijn dat ik nu weet hoe het echt zit, wij zijn dus duidelijk verkeerd voorgelicht. De mevrouw van de organisatie waar wij de prenatale screening hebben laten doen zei aan het eind van de screening: 'een open ruggetje kunnen we nu uitsluiten'. Hierdoor zijn wij er dus vanuit gegaan. Bang voor wat er komen gaat ben ik zeker, maar dit heeft mij nog nooit eerder gestopt om iets aan te gaan . Wie weet gaat het allemaal wel meevallen, alleen om elke week met mijn benen wijdt te liggen is niet zo ideaal, maar so be it. Het is wel heel belangrijk voor mij dat ik nu de overtollige kilo's kwijt raak en mijn lichaam weer in een goede conditie breng voordat ik zwanger word. Er is een kans dat ik tijdens de zwangerschap niet zoveel meer mag bewegen.
mijn eerste werkweek zit er weer op. Gisteren 3 uurtjes gewerkt en vandaag. Gisteren ging het goed en was ik zelfs opgelucht en had ik zin om weer te beginnen. Vandaag voelde ik met het uur dat het zwaarder en zwaarder werd. Op de terug weg fietste ik naar huis en was de school net uit. Ja en als je, je dan al niet lekker voelt en je ook nog wordt geconfronteerd met al die levende wondertjes doet dat echt pijn. Heb net op haar kamertje de muziekdoos aangezet en zitten huilen. In mijn hoofd ging de waarom vraag constant rond. Het is zo oneerlijk!!! Het is zo keihard!!! Iedereen op mijn werk heeft het over vakantie plannen of nieuwe huizen of zwangerschappen of pasgeboren kindjes. Ik kan het die mensen niet kwalijk nemen, maar ik verlang ook zo naar geluk. Ik had het geluk in handen maar het werd direct weer afgenomen. Auw wat doet dat zeer. Hadden jullie hier ook zo'n last van bij jullie eerst werkweek en gaat het hierna beter??? Pff wat is dit zwaar. Totaal onverwachts.
Denice, fijn dat de kwaaltjes wat minder worden. Begint de buik al te groeien? Vlinder, jij bent een ervaren vlindermama.... Wat je schrijft over een zwangerschap die geen pretje is kan ik me goed inbeelden. Ik verwacht ook niet dat dat bij mij zo zal zijn. Leuk dat je binnenkort weer aan de slag gaat. Hou je ons op de hoogte? Ach Linnie lieverd. Ik voelde me ook echt heel rot toen ik weer ging werken. Ik vond het zo confronterend dat alles ( de praatjes,roddels, het werk etc) gewoon doorgegaan was. Terwijl ikzelf zo verranderd was. Soms wilde ik mijn verhaal kwijt een andere keer weer niet. Ik heb nu inmiddels mijn draai wel weer gevonden en zo nu en dan (vooral als ik moe ben) als ik naar huis rijd schiet ik vol. Wuppie, hoe is het? was jij nou op vakantie? Dames ik kan idd niet wachten tot de beentjes in de lucht mogen. Heb denk ik een rubber allergie ontwikkeld...hihi...nee even serieus een condoom is echt niet goed voor je sexleven...
Linnie ik leef helemaal met je mee! Voelde me precies hetzelfde. Bij mij is het te snel gegaan en kreeg dus een terugval, nu gaat het beter. Zit nu op 20 uur en elke week komen er 2 uurtjes bij. Ik merk nu dat de pieken en dalen wat vlakker worden, tuurlijk heb ik soms nog een uitschieter, maar het gaat steeds beter. Ik heb wel 1 foto van de eerste echo maar die is zo vaag en het beebje was daar pas 1,8cm. Van de laatste echo heb ik nog geen foto, want bij de vk hebben ze geen printer. Morgen moet ik naar de gyn voor intake ben benieuwd of er dan ook een echo gemaakt wordt. Ik heb weer het gevoel dat het een jongetje wordt, want heb precies dezelfde symptomen als bij Lanotje en had toen ook het gevoel dat het een jongetje was. Wat een toeval weer dat jij dan ook de uitgerekende datum rond je verjaardag is Ik ga het in week 4 vertellen, ben zo benieuwd wat ze ervan van vinden. Sanja mijn buikje begint inderdaad te groeien! Het lijkt nu net alsof ik heel veel gegeten heb en nog niet naar de wc ben geweest. Ben tot nu toe 1,5kg aangekomen dus precies volgens het boekje. Bij Lanotje ging ook alles precies volgens het boekje, alleen daarna niet.
@linnie: Ik begrijp helemaal hoe je je voelt. Vond het ook erg zwaar en eigenlijk nog steeds af en toe. Gewoon rustig aan doen, en je niet laten forceren door je arboarts/werkgever. Bij mij op werk zijn ze ook weer bezig met de vakantieplanning. Echt zo onwerkelijk. Een paar maanden geleden dacht ik nog, oh ja even doorgeven dat het kinderdagverblijf met de carnaval dicht is en ik dus vrij moet vragen. En nu wordt je buiten de schoolvakanties enzo ingepland, want ik heb geen kinderen. Normaal gesproken geen probleem mee, maar dat 2e gedeelte "geen kinderen" , dat kwam ook hier hard aan. Het werd niet zo gezegd, maar je voelt het wel. En huilen is alleen maar goed voor je, dan uit je je verdriet en krop je het niet op. @sanja: Kan me voorstellen dat je niet kan wachten. Kussen onder je kont na het klussen en een goed boek erbij, anders kruipt de tijd zo, haha. Kan ook niet wachten tot de volgende klusweek. En van die condooms, helemaal mee eens gelukkig heb je straks niet meer nodig @denice: Leuk hoor dat het zichtbaar wordt Wordt het net weer wat echter (vond ik zelf teminste). Lekker genieten. Nou, ik ben net weg gevlucht op werk. We zitten erg dicht bij Moerdijk en er was al een luchtalarm afgegeven. Dus werk niet afgemaakt en weg gegaan zoals de meeste. M'n ovu testen zijn binnen dus van het weekend beginnen met testen, met 25 testen kan ik m'n ei niet missen hoop ik
Zo wat ik net heb mee gemaakt moet het even van me af schrijven. Elke avond gaan we 1,5 uur lopen met de honden. Maar nu ligt er hier overal ijs op de stoep, het is echt een ijsbaan zo glad. Mensen lopen dus op de straat en ik ook. Maar vanavond zat er een auto achter mij die begon als een gek gas te geven dus ik kijk achterom en ga een beetje aan de kant. Die auto stopt dus naast mij en een vrouw doet het raam open en begint tegen mij te schelden en zei dat ik hun in gevaar breng Dus ik zeg dat de stoep een ijsbaan is. Nee ik moet van hun op de stoep lopen. Ben maar door gelopen, maar die auto scheurd mij voorbij en de man stapt uit met een gebaar dat ik op de stoep moet lopen. Mijn geduld was op en ik zei nogmaals dat de stoep een ijsbaan is en dat ik zwanger ben l*l. Toen stapte de man weer in en zijn ze door gereden, ondertussen stonden er ook 4 auto's op hem te wachten.
Linnie, heel veel sterkte , het is zo oneerlijk en zo pijnlijk. Ik vond het heel moeilijk om naar het werk te gaan, maar iedereen was heel lief. Alleen nu na een paar weken, merk ik dat ze wat korter worden en niet meer reageren als ik een signaal geef. Dat was te verwachten, van hun kan het leven wel weer verder en dat van ons zal nog wel een tijdje stilstaan. Denice, wat een eikels! Lekker gefrustreerd..
Gizje, 't is wat he die brand. Ik woon in de Hoekse waard dus hier zijn alle deuren ramen en roosters dicht. Baal er van want woensdag is mijn loop/fietsavond....Of nou ja is ook wel weer een goed exuus om niet te gaan. Meid jij moet echt een andere baan hoor. Ben je nog op zoek? Denice, wat een gekken lopen (rijden) er toch rond he! voorzichtig hoor. Ik kijk wel uit nadat gedoe met die sneeuwballen. ik probeer dan altijd maar voorzichtig te zijn en de boel te sussen.
Bedankt meiden voor jullie steun, kon het echt heel goed gebruiken. Ben echt blij om te horen dat jullie het herkennen en dat het minder wordt. Je voelt je zo raar dat je soms niet meer weet wat nou normaal is en wat je staat te wachten. Ben nog steeds een beetje down maar dat is morgen hopelijk weer goed. Sanja hahaha nog effe dan mag je! Soort van Unleash the beast effect ga je krijgen dadelijk. Condooms is het ind niet nee. Jammer dat je benen nu niet in de lucht mogen voor het echie dan. Aangezien die brand nu is kan je toch niets anders doen. Misschien even oefenen?? Nee hoor geintje. Ook je afzuigkap uit doen he. Doe maar voorzichtig. Enne heel goed excuus om nu niet te hoeven fietsen of lopen. Denice ben ook bang voor een terugval kan ik echt niet hebben, moet donderdag weer naar de arts dus ga ik wel aangeven dat ik echt niet te snel moet gaan. Spannend morgen naar de Gyn, denk dat je weer een echo krijgt hoor. Zou toch helemaal leuk zijn een jongetje, als je het bij Delano wist waarom zou het nu dan niet zo zijn. WE zullen het zien. Ik ben ook erg benieuwd naar de reacties op je werk. Leuk zeg dat je het al begint te zien. Wat Gizje zegt dan begint het echt te worden. Dan weer wachten tot een week of 18 en dan mag je het ook weer gaan voelen. Heerlijk is dat toch! Wat een lul van een vent zeg! En wat een ordinair mokkel om zo te staan schreeuwen op straat. Waar maken zij zich in hemelsnaam druk om. Zijn veel ergere dingen dan iemand die op de weg loopt ipv op de stoep. Goed dat je hebt gezegd dat je zwanger bent, hopelijk zet ze dit aan het denken. Gizje jeetje zeg wat gemeen he die kleine dingen als zo'n kindervakantie dat voel je inderdaad wel. Doet echt pijn. Zou je niet alsnog vrij nemen in die week? Ja echt wel erg die brand, ik woon dan wel in regio rijnmond maar niet om de hoek van de brand, maar hou het wel in de gaten. Ramen zijn sowieso dicht nu. Huilen lucht inderdaad enorm op, mijn ogen voelen we enorm zwaar nu. MAar ben natuurlijk ook moe van het werken. Goed dat je het zegt van die testen ga ze gelijk bestellen. Met 25 testen moet het zeker lukken. Ik hoop zo dat het raak is deze ronde, ook voor jou natuurlijk. Zou leuk zijn en zo welkom!! Polly wat ben jij snel aan het werk zeg vind je dat zelf prettig of kon het niet anders?
Ik vind het idd erg prettig om weer te werken, ben geen stilzitter. Heb wel moeite gehad met het feit dat ik geen wettelijke kraamtijd kreeg omdat ik met 21 wkn beviel. Onder de 24 wkn krijg je geen kraamtijd. Hierdoor kon ik niet ontspannen op ademkomen en ben ik misschien sneller weer gaan werken, dan ik anders had gedaan. Als ik geen druk had gevoeld. De bevalling is heel traumatisch verlopen (water brak thuis, direct daarna persweeen, moesten zelf naar het ziekenhuis komen omdat ambulance te laat zou zijn, voelde haar hoofdje in de auto al zitten en in het ziekenhuis was er geen bed beschikbaar waardoor ik op de onderzoektafel moest klimmen. De verloskundige wilde even onderzoeken wat er aan de hand was, ik zei dat ik aan het bevallen was, lag net aan met twee billen op de tafel toen Robin werd geboren.), na de bevalling veel bloed verloren omdat placenta niet losliet. Die is uiteindelijk na anderhalf uur bloeden operatief verwijderd. Door het bloedverlies zware bloedarmoede opgelopen. De inschatting was dat ik na zes weken redelijk hersteld moest zijn (geestelijke verwerking niet in beschouwing genomen). De bloedarmoede zou wel langere tijd duren voor volledig hersteld. Dus met zes wkn begonnen, nu zijn we volgens mij tien wkn verder en werk ik weer 25 uur. Het gaat goed, maar heb nog niet bloot gestaan aan stressvolle situaties. Dus ben voorzichtig. Ik ben jeugdhulpverlener en werk met mw'ers, psychologen en gedragsdeskundigen. Dit is in mijn voorbeeld en hierdoor is mijn start heel goed geweest. Ze hebben allemaal verstand van verlies en rouw en ik ben goed opgevangen. Nu voor iedereen het gewone leven is begonnen, moet ik wel goed op mijzelf passen en niet direct in het tempo van alle dag vallen.
Vandaag bij gyn geweest. Alles door genomen en een echo! Alles is goed en hij/zij is in 4 dagen 0,3cm gegroeid! De gyn houd wel mijn verjaardag aan als bevalingsdatum! Wat ik achteraf wel raar vond is dat hij/zij precies in dezelfde houding las als maandag? Over 2 wk ga ik weer naar de vk en over 6 wk weer naar de gyn. Gizje met 25 testen ga je echt je ei niet missen! Kon je vandaag wel werken door die brand wat een gedoe hoop dat er niet te veel chemische troep vrij is gekomen. Dat is wel weer confronterend die vakantieplanning, je moet maar zo denken volgend jaar heb jij daar wel recht op! Begin nu een beetje te genieten. Linnie vond het bij Lanotje ook een heel fijn gevoel als ik hem voelde bewegen! Dus kan niet wachten tot ik het voel. Ze zeggen dat je het bij een 2e sneller kan voelen. Polly dat is niet niks wat je allemaal hebt mee gemaakt zeg. Bij de gyn vroegen ze aan mij of ik mee wilde werken aan een onderzoek naar vroeggeboorte. Dan gaan ze bij de 20wk echo de bmhmond meten en als deze te wijd is dan krijg je progestoron om te kijken of dit helpt tegen vroeggeboorte. Denk wel dat ik mee ga doen aan het onderzoek om zo mensen zoals jou te kunnen helpen. Fijn dat je collega's je goed opgevangen hebben. Sanja ik ben ook heel rustig gebleven en door gelopen, maar schijnbaar vonden ze het nodig om nog even door te gaan en toen floepte l*l erzo uit. Maar volgens mij schrok hij toen ik zei dat ik zwanger was.
Hoi, Linnie, moet jij niet slapen ,s nachts. pff ik trek dat echt niet hoor die tijden! Hoe ging het vandaag? Voelde je je al weer iets beter? Jeetje Polly, Wat een verhaal ook van jou. Ik kan me voorstellen dat het bij jou ook echt een traumatische ervaring was. Zo uit het niks. Ik ben geloof ik na 8 weken weer aan hetw erk gegaan en vond het toen ook wel weer tijd worden. Denice, bij mij was het idd zo dat ik het de 2de keer veel sneller voelde. Ongeveer met een week of 14/15 al. toen een poosje niks en vanaf een week of 17 echt regelmatig. Hierdoor kon ik ook niet geloven dat ons mannetje zo klein was. Trappen kon hij iig als de beste. Ik blijf er toch regelmatig over piekeren hoor het geslacht. Maakt me echt niks uit hoor maar toch pieker ik er over. Fijn dat alles weer in orde is!
Voor mij heeft het werken ook echt wel geholpen! Ik kan gewoon niet lang bij de pakken neerzitten. Ben nog steeds enorm verdrietig, maar het gevoel dat ik vast zit vind ik nog ellendiger. Hoe was dat voor jou Sanja? Btw meiden, ik heb een plan ! Klinkt misschien suf, maar ben nu eenmaal een planner en het feit dat ik weer vooruit durf te denken vind ik een mijlpaal. Ik heb even een maandje de pil geslikt omdat we naar de sauna gingen en ik ook gek word van condooms . Volgende week word ik ongesteld, dan stop ik met de pil en ga ik beginnen met foliumzuur. Dan nog drie keer ongesteld worden en dan is het half maart en gaan we het weer een nieuwe poging geven!! Zo spannend, maar ook een heel leuk vooruitzicht! Nu lekker de komende maanden aan mezelf werken!!