Verlangen... Een groot verlangen zit in mij. Met mijn dierbare vlindertjes aan mijn zij. Ik zou zo graag je in mijn buik willen dragen. Dat is toch niet zo veel om te vragen. Je grote broer, zou ook zo graag een grote broer willen zijn. Die gedachte alleen al vind ik fijn. Ik aai over me buik, en voel de leegte en het verdriet. Waarom mag het niet zo zijn, waarom mag het niet. Ik wil je zo graag mijn warmte en mijn liefde aan je geven. Waarom ben je tot nu nog niet gebleven. Wachtend op een wondertje, een verlangen naar jou. Maar wondertje waar blijf je nou? Eerst nog veel hoop, maar die vloeit langzaam weg. Waarom is er nu toch iedere keer die pech. Wat zou ik het graag nog een keertje mee willen maken. Wat zou ik dan heel gelukkig raken. Het is niet eerlijk en het verdriet doet zo pijn. Elke keer die teleurstelling, het is echt niet fijn. Een verlangen naar jou zo sterk in mij en ik wacht. Wat zou ik je graag in me mijn armen willen sluiten mijn pracht.
Mijn leeftijd is het struikelblok ..... volgende maand alweer 44. We kijken nu wat er wellicht nog spontaan gebeurd. De 1e ZS was ook een spontane ..... wil graag afsluiten met weer een spontane, maar dan wel één die 9 maanden duurt met een gezond resultaat. En bij jou? Ik vind de zin in jouw handtekening pijnlijk mooi 'en de hoop vloeit langzaam weg' .... heel treffend, voor ons ook.
hai i s, heavy zeg en dat ivm je leeftijd....blijf hopen en duimen voor je dat je nog een wondertje in je armen mag sluiten. ik heb 1 zoon via de natuurlijke manier gekregen. dat is bijna 9 jaar geleden. ik ben nu bijna 33...en bij mij is alles getest en gevolgd, kijkoperatie noem het maar op...maar alles is in orde, ze kunnen niets doen waarom het stteds niet mag lukken...dus krijg geen medicatie of behandelingen. ze zeggen dat dat alleen nog maar de innesteling kan verslechteren....dus hoop op een wonder... tja, wat jij ook in e onderschrift hebt staan....zo voelt het bij mij ook.... dikke knuf van mij!
Aan de ene kant frustrerend hè dat ze dan niets kunnen vinden, maar dat het wel steeds fout gaat. Soms denk ik weleens hadden ze maar iets gevonden waardoor het niet lukt. Was ook ontzettend moeilijk geweest, maar dan weet je wel waarom. Ik hoop dat jullie 2e wonder toch ooit nog bij jullie mag komen. Veel geluk toegewenst. Knuf.
Meiden, heel veel sterkte met alles wat nog op jullie pad komt... Ik kan me voorstellen dat het vreselijk frusterend is dat je niet weet waar het door komt en dat er dus ook geen behandeling voor / tegen is!
Wat een mooi gedicht zeg het verwoord wel heel herkenbare gevoelens. Ik wilde je ook ff vertellen dat je hier wel iets voor kan krijgen namelijk progesteron alleen de meeste gyn's schrijven dit niet voor omdat het nog niet voldoende is onderzocht. Ik zit zelf sinds kort in een prive kliniek en daar schrijven ze het wel voor. Ik hoop dat je het nog een 2de keer mee mag maken. I.S ik hoop dat jij mag afsluiten met een zwangerschap van 9maanden. Ik vind je onzettend sterk al die behandelingen en dan ook nog eens steeds die teleurstellingen en het verdriet.