Hi dames, Even een vraagje.. Ik merk de afgelopen tijd dat ik neig naar het willen van een kind. Ik ben eigenlijk nog te jong (21 jaar) vind ik, maar ik merk dat ik vaker kijk naar babys en zwangere vrouwen. Ook omdat ik dacht dat ik zwanger was(bleek niet zo te zijn) en nu iedereen in mijn omgeving net bevallen is, zwanger is en/of wil worden. Ik neig echt naar iets in ons huis. We zijn getrouwd, werken beide full time(hebben een super baan) en hebben al 4 jaar een relatie. Al word het geen kind, wil ik een huisdier! Ik voel gewoon dat mijn hormonen op hol slaan. Natuurlijk willen we ooit kinderen, maar we planden dit pas voor over een paar jaar. Ook omdat we nog veel willen reizen... Maar hoe ik me voel.. Ik weet het niet. Ben ik er klaar voor, maar is dit toch een stukje angst om een hoop of te offeren (vrije tijd, carriere, reisplannen, etc. )?? Herkent iemand dit.. Ik neig echt naar het weggooien van mijn pil of is dit echt iets impulsiefs? Help
Ik denk dat je er samen goed over moet praten. Voor en tegens tegen elkaar wegstrepen. Het is niet zomaar wat natuurlijk een kind. Vooral omdat je aangeeft graag te reizen. Zal met een kind moeilijk zijn of misschien helemaal niet gaan. En of je jezelf jong vind of niet hoeft niks uit te maken denk ik. Als jullie papa en mama willen worden moet je dat gewoon doen! Succes met beslissen, doe vooral niks overhaast!
Het voordeel van vroeg mama worden is dat je ook vrij vroeg weer je vrijheid terug hebt mijn dochter is straks 20/21 als ik 40 ben. Nog een heel leven te gaan. Maar zo te lezen heb je alles lekker op orde! Goede baan, man etc.. dus een kinderwens is logisch. Het plaatje compleet maken. Het lijkt nu ook net of iedereen in diezelfde leeftijd zwanger is en overal zie je babies! Hierdoor begint het bij ook weer te kriebelen.. Denk er goed over na, praat erover met je man. Het komt nu wel impulsief over naar mijn idee, ook omdat je zegt dat je een huisdier kan nemen. Maar als het gevoel echt sterk is, waarom zou je er niet voor gaan! Leeftijd maakt dan niet zo veel uit, je hebt er juist een mooie leeftijd voor. Je vind jezelf te jong en hebt nog een hoop plannen. Waarom niet eerst lekker reizen en alle dingen doen die je wilt doen en dan over een paar jaar een gezinnetje proberen te stichten? Duss.. praat er goed over en denk er goed over na. Het is niet niks! Succes
Ik had jou gevoel ook altijd, maar wij hadden ook een aantal reisdoelen, en hebben die eerst waar gemaakt, en ben daar echt heel blij mee! wij zijn in 2009 3 weken naar amerika geweest en hebben in Amerika de anticonceptie laten staan. dus bedenkt wel dat je inderdaad jong bent (niet te jong) maar dat je de tijd nog hebt om ook nog steeds jong moeder te kunnen worden! Ik vond onze reizen echt super! ik was 23 toen ik zwanger raakte, 24 toen ik beviel, en wij zijn al vanaf mijn 15e bij elkaar en wonen vanaf mijn 18e samen
Ik had ook opeens *plop* het gevoel dat ik er klaar voor was. Maar je moet dit niet verwarren met klapperende eierstokken jaren eerder wist ik al dat ik heel graag kinderen wilde en ik kon geen genoeg krijgen van mijn neefjes en nichtjes. Toch zijn we er toen nog niet voor gegaan omdat wij ook nog een mooie reis wilde maken, verhuizen, genieten van het ongebonden zijn etc. Want ik wilde niet dat ik met baby zou zitten en het gevoel zou hebben dat ik door de beeb 'iets had gemist'. Komt tijd komt raad, je eigen gevoel zal het je uiteindelijk vertellen . Mocht je er al voor gaan veel succes!
Je kunt er toch gewoon eens een goed gesprek over hebben? Hoe jouw man er nu tegenover staat. Reizen zal een stuk moeilijker gaan en je hebt je leeftijd wel als voordeel, mocht je het toch nog even uitstellen. Die twijfels waren bij mij trouwens meer twijfels of ik wel een goede moeder zou kunnen zijn, dan twijfels over de kinderwens zelf. Probeer een beetje uit te zoeken hoe dat bij jou in elkaar zit. Oh ja, wij hebben zes huisdieren en hoewel ik nu iemand heb om voor te zorgen, zit onze kinderwens toch 24/7 in mijn hoofd.. dat is gewoon iets heel anders.
Je zegt dat iedereen in je omgeving bezig is met kinderen krijgen. De vraag is of je écht nu zelf een kindje wil of dat je voelt dat het zo hoort en er op een bepaalde manier ook bij wil horen. Met andere woorden: is het jouw wens of een geprojecteerde kinderwens? Je zegt dat je jezelf ook te jong vind voor een kindje. Als je dat zo voelt dan kan je toch rustig een jaartje (of 2) wachten? Je bent nog(piep)jong en qua leeftijd kan je dus rustig nog even wachten. Maar meid, als ik in jouw schoenen stond zou ik die reizen maken... Ik zou ook heel graag nog wat mooie dingen willen zien/doen maar die reizen zijn voor ons te duur. Ik kan zelf geen baan vinden (al 2,5 jaar niet) en dat had met 2 banen wss wel gekund. Ook wat extra sparen voordat er een kindje komt is niet weg. Nu hebben we besloten om er toch maar voor te gaan en die reizen komen (hoop ik) ooit nog wel. Dat we er nu voor gaan komt omdat ik inmiddels 27 ben. Mocht het dit jaar raak zijn dan ben ik sowieso 28 voordat ik beval. En mochten we dan nog een 2e willen... dan ben ik 30+ Maar was ik jouw leeftijd geweest dan had ik zeker nog 2 jaar gewacht. Paar mooie reiservaringen is echt mooi om op terug te kijken.
Ja aan de ene kant heeft het zo zijn voordelen. Gisterenavond had ik de pil niet geslikt (express!) en vanochtend dacht ik 'oh gek doe even normaal, wat moet je met een kind!' en nu denk ik alweer; ja maar, ja maar... Nee een kind is toch niet slim hé Eerst nog veel reizen en 'vrij' wezen, maar aan de andere kant is die drang er op de een of andere manier er wel. Misschien moet ik het even laten bezinken en niet iedere keer aan denken... Mijn man doet er niet zo moeilijk over. Hij wil wel kinderen, maar liever niet op dit moment... Natuurlijk weet hij wel wat er allemaal speelt. Het is ook gewoon een super toffe vent, waardoor ik gewoon zo snel mogelijk iets van hem wil Ik wacht gewoon nog even (denk ik)
Haha ja dat ja Eerst dacht ik zelfs dat ik geen kinderen wilde! Maar eenmaal aan..is aan Je moet er wel allebei achter staan Maar wat is er klaar voor zijn Het komt toch altijd wel weer goed linksom of rechtsom