Nou volgens mij is de titel wel heel erg duidelijk Nou is mijn vraag tot hoe lang na de bevalling blijf je last houden van hormonen en die stemming wisselingen, ik wordt er echt helemaal stapel gek van. Ik viel me man zo vaak aan, en echt vaak zonder rede. Maar iedere keer denk ik ook weer van waarom doe ik dat nou het is echt helemaal nergens voor nodig. Gelukkig is mijn man erg lief en snapt het donders goed, en knuffeld mij daarna gewoon weer. en daar voel ik me dan weer schuldig om. Ik herken me zelf gewoon niet meer. Hoe lang blijft deze ellende aanhouden? groetjes miranda
Nog een half jaartje meid. Tot die tijd stug volhouden en vooral veel knuffelen om het weer goed te maken. Das dan wel weer lekker toch?
Ik heb het ook, en vind mezelf een verschrikking hihihihi... Het zijn niet de kwaaltjes en pijntjes, maar de hormonen die ik het meest haat. Dan weer voel ik me heerlijk, en dan weer ben ik depri en sagrijnig (wat ik van nature nooit ben eigenlijk). Zolang je man het accepteerd, en de omgeving een beetje begrip op kan brengen, is het nog wel een beetje uit te houden. Toch?
Ik heb dit ook hoor. Ik heb wel het idee dat het nu eindelijk wat minder wordt. Tijdens de zwangerschap heb ik helemaal geen last van m'n hormonen gehad, maar daarna.........pffff Wat heb ik een hekel aan dien dingen zeg!
ik hoop dat het bij mij ook snel over is. vanmorgen liep ik om 5.30 al te foeteren. ik voel me dan helemaal schuldig en ben dan vaak ook ontroostbaar. ik kan op zulke momenten ook bijna niks hebben van alyssa en dan voel ik me dubbel zo schuldig want zij kan er ook niks aan doen. het ene moment ben ik superblij en goed gehumeurd en het volgende moment is niks goed en kan ik om alles janken. ben inmiddels weer aan de pil en ik hoop dat dit ook een beetje meewerkt om mn hormoontjes weer een beetje op orde te brengen. succes iedereen met de hormoontjes. liefs doris (op dit moment hormoontje power)
Hier heeft het wel een jaar geduurt voordat ik me mijn eigen weer een beetje terugvond. Maar nog blijft het soms moeilijk, omdat je onder invloed van vermoeidheid ook erg prikkelbaar kan worden. En je leven is met een kleine nu eenmaal veel vermoeiender geworden, daar doe je gewoon niets aan. Ja, er mee leren omgaan, en dat heeft gewoon tijd nodig..Maar uiteindelijk komt het goed..Gelukkig is je man begripvol, het wordt toch een hele opgave om je relatie gezond te houden als je man niet tegen die buien kan... Hier heeft het gerust weleens gerookt en mijn man is ook weleens met een moedeloos gevoel de deur uitgelopen..Maar nu gaat het weer helemaal goed, gelukkig. Met 2 kindjes zijn we aan ons "nieuwe" leven gewend en loopt het steeds gesmeerder..
Ik ben bijna 10 maanden op weg en begin me weer de oude te voelen. Ik merk het aan mijn gezicht, die is met die hormonen van de zwangerschap minder vet geweest. Wel ben ik sneller opvliegerig, maar het kan ook komen door de vroege ochtenden vanmorgen was het ook kwart over 4.