Hallo allemaal, Ik ben nieuw hier op deze site met een helaas niet zo leuke reden. Vorige week was ik ruim 11 weken zwanger, maar kreeg ik plotseling veel buikpijn en bloedingen. In het ziekenhuis bleek tijdens een echo dat ik een missed abortion had. Na vijf dagen vreselijk pijn gehad te hebben door weëen heb ik onder narcose een curretage gekregen. Dat is inmiddels 4 dagen geleden en ik voel me gelukkig al wat beter. Zolang ik niks doe heb ik gelukkig geen lichamelijke pijn meer. Het doet natuurlijk nog wel pijn dat het misgelopen is, vooral omdat dit mijn vaders eerste kleinkind zou zijn en hij zo ziek is dat hij een volgende keer mogelijk niet meer mee zal maken.... We waren zo blij dat er eindelijk iets leuks gebeurde, maar ook dat mocht helaas niet zo zijn. Behalve om mijn hart te luchten kom ik hier ook met een vraagje. Ik heb in het ziekenhuis te horen gekregen dat ik 10 tot 14 dagen echt rust moet houden na de curretage. Nou werk ik 40 uur per week, waarbij ik redelijk wat moet lopen. Ik ga altijd op de fiets er naartoe (7 km) maar verder doe ik voornamelijk zittend werk. Aangezien ik vorig jaar ook al een half jaar (!) thuis heb moeten zitten vanwege een ernstige infectie met hepatitis en pfeiffer, wil ik eigenlijk weer snel aan de slag. Zijn er hier meiden die iets vergelijkbaars hebben meegemaakt? Hoe lang zijn jullie toen thuisgebleven? Wat kunnen de gevolgen zijn als je te snel weer actief bent? Wat zijn de klachten die je kan verwachten na 12 weken zwangerschapshormonen in je lijf die plotseling verdwijnen? (Of zijn er die niet....) Groetjes, M.
Beste Marmar, Ook ik was verleden week nog 11 weken zwanger en heb na een week met veel onzekerheid en verdriet een miskraam gehad. Ben ook op deze site terecht gekomen op zoek naar verhalen en ervaringen van anderen. Ik heb geen curettage gehad en weet ook niet wat aan te raden is, vind zelf 10 a 14 dagen best lang, maar ik ben zelf ook iemand die vaak ook snel weer aan het werk wil (ook als ik ziek ben geweest ofzo). Ik weet ook niet hoe andere (werkende) vrouwen met een miskraam dit doen, wat dat betreft wordt er nog weinig over gepraat. Aan de andere kant zal het ook weer voor iedereen anders zijn en moet je denk ik ook op je eigen gevoel vertrouwen. Ik zelf denk erover om morgen weer te gaan werken, ik voel me fysiek redelijk goed. Zie wel op tegen het 'gewone' leven dat zijn gang weer neemt en het lege gevoel dat ik daarbij zal hebben. Ik wil jou en je familie in ieder geval veel sterkte toewensen, zowel met het verwerken van je miskraam als met de ziekte van je vader. Ik kan mij voorstellen dat dit de teleurstelling en het verdriet nog extra groot maakt. Marjan
Hoi, Ik ben na mijn curetage na een paar dagen al weer gaan werken (ik sta voor de klas). Lichamelijk ging het wel weer. Maar ik was al snel weer thuis, want geestelijk had ik ook tijd nodig om het te verwerken. Ik ben toen nog wel weer een poosje thuis geweest. Je kunt dus wel een tijd in je hoofd hebben, en er lichamelijk weer aan toe zijn (dat is trouwens ook heel verschillend per persoon!), maar geestelijk heb je ook wat tijd nodig om het te verwerken. Voor iedereen is het dus heel verschillend. Niemand zou jou kunnen vertellen wanneer je weer kunt gaan werken. Je moet dus heel goed naar jezelf luisteren en alle tijd nemen, die jij nodig hebt. Heel veel sterkte!
Lieve Marmar, Allereerst van harte welkom op deze site, al is de rede dat je hem hebt opgezocht natuurlijk uiterst ellendig. Ik wil graag mijn ervaring met je delen : Ik heb zelf 2 miskramen achter de rug vorig jaar en ik ben beide keren in het ziekenhuis geweest voor een curretage. Lichamelijk was ik er vrij snel weer boven op en toen vond ik het dan ook meteen tijd om weer te gaan werken. Dat is me achteraf erg tegengevallen, ik had namelijk even onderschat dat ik geestelijk ook nog het een en ander te verwerken had. Het advies dat ik je mee wil geven is dan ook : rust goed uit, neem de tijd voor jezelf en je verdriet en praat er zoveel mogelijk over als je daar behoefte aan hebt. Dan nog een tip : Ik heb zelf heel veel steun gehad aan een site speciaal voor lotgenoten www.miskramen.nl, hier staan veel ervaringsverhalen en kan je al je vragen kwijt ! Heel veel sterkte en denk aan jezelf. Liefs Ilja
Beste Marmar, Zelf ben ik op 26 juli gecurreteerd en na 1 dagje thuis weer aan het werk gegaan. Je lichaam geeft zelf wel weer aan of het kan. De een is er eerder bovenop dan de ander. En klachten? Tsja, zelf ben ik nog niet ongesteld geworden, maar dat hangt af van je hoeveelheid zwangerschapshormoon. Voor de curretage was dat bij mij 26.990 en het moet naar 4 (!). Dat kan dus wel even duren, bij de een weer langer dan bij de ander. Het geestelijke gedeelte....ik verwijs naar Ilja.... Ik wens je veel sterkte, want vaak duurt de geestelijke verwerking langer dan de lichamelijke. Sterkte, Marlies