Hallo ik ben 23 wkn zwanger en heb echt geen zin in seks. Ik kan geen reden noemen waarom niet. Ik heb echt geen angst ofzo.. Overal lees je dat bij bijna iedereen de zin enorm toeneemt... Ik voel me best schuldig tegenover mijm vriend! Net alsof de buit binnen is.. Ik bespreek het wel en hij heeft ook geen zin als ik niet wil maar vindt het wel jammer. Wie herkent dit?
Ja ik herken het wel. Hoewel ik van nature niet iemand ben die veel zin in sex heeft gehad en sex is nooit een heel belangrijk punt van onze relatie geweest. Maar nu ik zwanger ben, hoeft het voor mij ook niet zo. Voel me toch wat minder sexy met mn buikje en de keren dat we het hebben gedaan, voelde het nou ook niet echt fijn ofzo. Gelukkig hoeft mn man ook niet, alleen hij vindt het een raar idee dat de bibi `erbij` is. Ach, het komt wel weer
Wij hebben ons record ook gevestigd! Volgens mij al 10 weken niet meer.. En doe mijn best er ook niet voor, kan er ook niks aan doen. En normaal heb ik juist meer zin in sex dan mijn man, dus zal ook wel weer goed komen en kan mij er niet schuldig om voelen. Gr. Carlien
ik heb ook totaal geen zin, al maanden niet meer.. ik voel me ook minder sexy en t voelt gewoon niet prettig aan. ag, een man moet er ook maar wat voor over hebben
ik had in beide zwangerschappen ook totaal geen zin, was er ook niet bang voor, maar had de behoefte gewoon niet! ieder lichaam reageerd anders op de vernieuwde hormoon huishouding, dus het is echt niet vreemd...
hier net zo.. sinds ik zwanger ben is echt op 1 hand te tellen hoe vaak we sex hebben gehad.. heb helemaal geen zin in ..ik weet ook niet waarom heel vreemd is dat maar gelukkig toont mijn man wel begrip voor
de laatste weken wordt het hier ook minder. Kan me niet zo goed bewegen en om nu als een pop in bed te gaan liggen.. Tja dan is de lol er snel af. We knuffelen wel heel erg veel. Gelukkig heb ik ook een man die er niet mee zit. Het is voor een goed doel
Heb ook geen zin (normaal gesproken al weinig, maar nu helemaal niks meer). Het heeft er ook mee te maken dat mijn lichaam nu zó ingesteld is op weer moeder worden, dat ik me niet meer in kan leven in een andere rol. Ik heb geen hekel aan mijn zwangere lichaam, maar het voelt nu eenmaal eerder moederlijk dan verleidelijk . Nu is er bijgekomen dat ik gewoon heel veel pijn heb achteraf, vanwege bekkengedoe, dus we hebben maar afgesproken dat we geen pogingen meer ondernemen. In totaal hebben we misschien vijf keer gevreeën in deze zwangerschap (denk ik). Het komt vast ooit wel weer goed, toch? Ik ben tenminste ook op de een of andere manier zwanger geraakt...
Nou hier staan we ook al maanden droog hoor. Ik heb echt geen zin. En mijn man vind het geloof ik wel prima. Hij weet dat het allemaal weer goedkomt.
Hier ook beide zwangerschappen de zin van een bevroren visstick Totaal geen zin in gefriemel aan mijn lijf. Gelukkig heeft mijn man daar wel respect voor, die zegt "het moet voor ons allebei leuk zijn, anders hoeft het voor mij niet" Vorige zwangerschap ben ik op vrijdag bevallen en op zaterdag had ik alweer zin in sex, maar toen wilde mijn man weer niet, aangezien hij de bevalling live heeft gezien.... Hij zei "hallo, heb je wel gezien wat er daar beneden gebeurd is? Dat staat nog voor de komende weken op mijn netvlies hoor" Maar ook dat is weer helemaal goed gekomen!
Hier ook hoor, ik moet er echt niet aan denken. En mn vriend vind het zo wel even prima, we halen de schade wel weer in. En de baby is echt 24 uur per dag aan het schoppen, alleen de gedachte al dat we bezig zijn en er een por bij krijgen haha.. Nee ik vind het niks
Tijdens mn vorige zwangerschap had ik er steeds veel zin in, maar nu... Het is inmiddels 5? weken geleden, en nog geen zin. Ik ga wel zin maken, vind het anders niet goed kunnen voor mn man.
Hier ook al weeeeken (o nee, maaanden ) geen sex meer hoor! tis niet zo dat ik echt geen zin heb of zou kunnen maken, maar als ik dan aan die enorme buik denk, dan word ik al moe bij de gedachte... Het is gewoon niet meer te doen, niet prettig en ontspannen meer en dan hoef ik er al niet eens meer aan te beginnen... Gelukkig vindt mijn man het niet heel erg, wel een beetje jammer want hij zou er niet veel moeite mee hebben, zeg maar ... Ik denk dan maar zo: ik ben toch weer voor de tweede keer zwanger geraakt, dus het komt wel weer goed, hahaha En dan hebben we ook weer iets extra's om naar uit te kijken voor een paar maandjes na de bevalling, een seksleven
Mijn vriend snapt het ook hoor en zeurt verder helemaal niet dat hij iets tekort komt ofzo maar ik merkte wel dat hij toch wat onzeker leek te worden..! Kunnen mannen dus ook hebben.. Dat hij dacht dat ik hem niet meer aantrekkelijk vond. Ik vind hem juist nog steeds super aantrekkelijk en zeg dat ook vaker nu. Ik wilde niet voor niets zo graag een kindje met hem en als ik je niet aantrekkelijk zou vinden dan had ik niet het risico moeten nemen dat ons kindje op hem gaat lijken. Daar ben ik nl. van overtuigd als ik de 20 wkn echo erbij pak.. Maar goed ik voelde me zelf schuldig, eerst konden we er geen genoeg van krijgen en nu is de lust bij mij in ieder geval ver te zoeken..! Maar fijn dat ik niet de enige ben zonder echt een reden!
Volgens mij hier geen sex meer gehad sinds de bevruchting... Eerst gewoon geen zin, daarna toch wel eng voor 12 weken.. en daarna wel geprobeerd maar het doet pijn wellicht angst voor....??? Ik snap je gevoel naar je vriend toe, dit heb ik ook... Maar gelukkig snapt hij het wel.. en vind hij het nu mijn buikje groter wordt ook minder uitnodigend zeg maar.. ukkie is erbij zegt hij dan.
Hier hetzelfde verhaal, gewoon geen zin. Reden? Nee, heb ik niet. Mijn borsten zijn groter en daardoor voel ik me juist wel wat meer sexy, maar sex hoeft van mij weer niet. Mijn vriend probeert het te begrijpen, maar ik merk wel dat hij zich erdoor onzeker kan voelen. We praten er wel veel over, maar dat maakt weer dat ik me een soort van schuldig voel
hier ook totaal geen zin nu zeker 4 maanden geen sex gehad wil geen piemel erin hahahahahahahah heb er gewoon geen zin in arme vent
bij ons 1e wilde ik veel en veel vaker! 4 keer per week vond ik nog te weinig, maar nu....pfff geen zin in! misschien komt het nog ben nog heel pril zwanger!
Nou hier het tegenovergestelde en ik vind het nou niet bepaald leuk... Ik wil wel, mijn vriend wil niet! Ik moet er serieus om vragen! Hij is bang dat de baby het merkt of er last van heeft en weet ik veel wat nog meer.. Het is nu alweer 1,5 week geleden en als het dus wel gebeurd dan mag ik alleen op m'n rug liggen en hij durft niet plat op m'n buik te gaan liggen dus het is allemaal erg romantisch
Hier ook iemand die er voor de zwangerschap wel pap van lustte , maar ik wil nu even geen polonaise aan mijn lijf. De laatste keer dat wij intiem waren, is al maaaaaanden geleden. Ik vind het ook wel sneu voor mijn vriend, maar ik heb echt geen zin/behoefte. Ik hoop voor hem (en mezelf) dat na de bevalling mijn lust weer terugkeert!