Hoi, Onze meid is nu bijna 5 maandjes. Gaat hard hoor! En hoewel we er nu nog niet voor gaan, zal ooit de vraag gesteld worden....waar blijft de tweede?? Ik liet bij m'n schoonouders al doorschemeren dat de volgende nog minimaal 5 jaar op zich zal laten wachten. Kreeg gelijk al te horen dat dat veel te lang is! Uiteraard moet ik me niets van hun mening aantrekken. Mijn lijf, onze baby, ons leven...toch? Ik moet eerlijk zeggen dat ik ook erg bang word bij de gedachte aan een 2e zwangerschap, 2e bevalling en vooral 2e kraamtijd. Ik heb me destijds zo ellendig gevoeld. Echt zo enorm ellendig. Dat is gelukkig inmiddels afgenomen, maar MAN wat was het verschrikkelijk. Althans zo voelde ik me, met de baby zelf was er gelukkig niets mis. Wetende hoe ik me toen gevoeld heb maakt me heel bang voor een 2e. En in mijn omgeving roept men wel steeds "ja maar ze was het toch waard??" Ik geef toe, ik ben erg blij met onze dochter, hou superveel van haar en zou haar voor geen goud kwijtwillen. Maar ook de gedachte aan nog een lief kleintje haalt m'n angst niet weg. Maar ooit...OOIT komt het moment dat ik er toch aan zal moeten geloven. Maar goed, eigenlijk ben ik gewoon benieuwd of iemand dit herkent. En hoe lang jullie wachten (of hebben gewacht) tot je klaar was voor een 2e. En wat vond jullie omgeving daarvan?
Lieve schat, eerst lekker genieten van je meisje hoor!! Gewoon lekker de tijd voor nemen. Ik zag net als jij ook enorm op tegen een tweede zwangerschap, en de keuze is voor me gemaakt doordat ik ineens weer zwanger bleek. Dat was even slikken, maar ik weet niet hoe lang ik anders nog had gewacht. Want ondanks de angst begon het toch al stiekem weer wat te kriebelen...Je merkt vanzelf wel wanneer je weer toe bent aan een tweede kindje. Er komt een moment dat het verlangen naar nog een kindje sterker wordt dan je angst. Wanneer dat gebeurt verschilt per persoon, maar daar zou ik lekker op wachten! Komt goed!
Wij begonnen er voor toen ons zoontje 1 jaar was en 9 maanden. Na halfjaar was ik zwanger en er zit precies 3 jaar tussen
ik heb dat niet gehad en wilde eigenlijk al heel snel voor een tweede gaan maar wilde eerst mijn lichaam de tijd geven om te herstellen. nu inmiddels 15 weken zwanger. een tweede zwangerschap, bevalling, kraamtijd kan heel anders zijn dan de eerste maar je moet doen wanneer jou gevoel ja zegt. ik vind persoonlijk 5 jaar ook wel lang maar dat is omdat ik ze gewoon dicht op elkaar wil hebben en elke moeder/ vader denkt daar anders over. wie weet wil je wel nooit een tweede dat heeft de rest maar te accepteren toch.
Hier blijft het bij 1.. Dus tsja ik denk niet dat mijn kriebels voor een 2de nog komen.. En dat snapt de buitenwereld ook niet.. Doen wat goed voelt en wanneer jij wilt!
Je meisje is nog maar 5 maandjes oud, zou me daar dus nog niet teveel druk om maken De zwangerschap en bevalling ging bij mij allemaal prima, maar daarna hebben wij best een pittige tijd gehad met veel huilen, slecht slapen, fysio voor ons zoontje en ga zo maar door. Het eerste jaar moesten wij ook echt nog niet denken aan een tweede kindje. Maar na dat jaar ging het allemaal de goede kant op, zoontje ging doorslapen, kon ook steeds meer, dus het werd steeds leuker. Uiteindelijk zijn wij toen ons zoontje 15 maanden was voor een tweede kindje gegaan. Je merkt vanzelf wel wanneer je er weer aan toe bent. Voor nu gewoon lekker genieten van je meisje!
Hier zeker de wens voor een tweede, maar nu nog veel te druk met het leren kennen en genieten van mijn dochter; er komt vast een tijd waarin ik denk klaar te zijn voor een tweede. En wanneer? Zien we dan wel!
Hier al kriebels voor een tweede vooral bij manlief We luisteren nu ook echt naar ons hoofd niet ons hart moeilijk vinden we het wel Vraag me ook regelmatig af of wij gek zijn.. hihi Groetjes paula
Je MOET niets, als jij niet klaar bent voor een tweede is het gewoon niet de tijd. En als dat over 4 of 5 jaar is, is dat toch ook prima? Heeft niemand iets over te zeggen behalve jullie. Bij ons is het ietsje sneller gegaan dan vooraf bedacht, we wilden graag tussen de 2,5 a 3 jaar tussen de kindjes, dat wordt bijna precies 2 jaar
Toen zoon precies 1 jaar was (voorwaarde was dat hij goed kon lopen en dat kon hij toen). Dochter is dus ook precies 9 maanden later geboren (was in één keer raak). Nu hopen we dat er bijna 3 jaar tussen zal zitten.. maar vooralsnog nog geen geluk
wat ik zo gek van mezelf vind dat ik altijd heb gezegt ik kinderen NOOITTTTT en nu heb ik 2 heerlijke meiden waar ik veel van houd een van 3 jaar en 5 maanden oud en de andere is 10 maanden oud maar toen ik zwanger en bevallen was van onze 1ste wou ik gelijk voor de 2e gaan ik heb ook een SUPER mooie zwangerschap en bevalling gehad terwijl andere mensen zeiden van meid geniet er nog lekker van en wacht er even mee . ik zat al uit te rekenen wanneer ik weer zou kunnen stoppen en dat werd toch toen mijn dochter 1 jaar en 2 maanden oud was ik dacht van nu gaat het wel sneller met zwanger worden met onze 1e dochter hebben we 7 maanden erover gedaan met de 2e 9 maanden overgedaan maar denk nu echt niet aan de 3e hoor ik ben er nu wel klaar mee de zwangerschap en bevalling is heel anders geweest dan wat ik van de 1ste had en mijn man wilt ze eigen sterilitatie doen dus we vinden het genoeg zo
Hier ook al kriebels! Onze zoon is echt fantastisch en zoo makkelijk! Alleen wil ik eerst optimaal van tim kunnen genieten voor er een tweede komt en stel dat die tweede (als het lukt uiteraard) helemaal niet zo makkelijk is wat natuurlijk prima kan, vind ik het wel handiger als tim iets ouder is (2 a 2.5 bv) maar ja een zwangerschap laat zich niet plannen en mijn man en ik hebben allebei de kriebels. Voordat tim 1 is stop ik sowieso niet met de pil. Het kan mij ook niet schelen wat de buitenwereld ervan vind, zij hebben zich daar niet mee te bemoeien en heb dat ook als wel een gezegd! Zo irritant en brutaal dat (vooral mannen) al beginnen over wanneer de tweede komt! Ik vraag dan of ik hun toestemming nodig ben of dat ze zich gewoon met ons leven willen bemoeien. (best bitchy eigenlijk haha) Jullie moeten er allebei aan toe zijn en dat is het belangrijkste!!
toen onze oudste 2,5 jaar was, en was gelijk zwanger. met 3;jaar en 3 maanden kwam broertje. perfect leeftijds verschil vinden wij. overigens alles totaal anders ervaren dit keer. Top zwangerschap , geweldige bevalling. Kraamtijd ook als heerlijk ervaren, terwijl ik bij de eerste wat neerslachtig was. Maar meid geniet toch van nu... komt vanzelf en dan heb je er echt wel weer in in. Moest rr toen met vijf maanden ook echt nog niet aan denken!
Ja dit gevoel ken ik helemaal!!! Ik moet er ook niet aan denken: weer zwanger zijn, weer bevallen en weer die vreselijke kraamtijd... Denk dat ik de kraamtijd nog wel het ergst vond. en ja ik denk idd wel eens na over een 2e. maar zie het voorlopig nog niet gebeuren.. maar goed zeg ook tegen mijzelf dat ik de 2e wel voor mijn 30ste wil... dus ja dan heb ik nu nog 2,5 jaar haha
Wij zijn voor een tweede begonnen toen zoonlief bijna 11 maanden oud was. In het achterhoofd houdend dat het wel nog even kon duren omdat ik nog borstvoeding gaf en het bij de 1e bijna 2 jaar had geduurd met 2 miskramen. Niets was minder waar toen ik 3 weken later met een positieve test in mijn handen stond. De kraamtijd vond ik heftig vooral omdat de oudste nog pas 20 maanden was maar na een paar weken zaten we in een goed ritme. En wat natuurlijk ook hielp was dat mijn dochter al met 6 weken de nachten doorsliep van 23u tot 6u.
Ten 1e... Je moet niks hè? Misschien komen er helemaal geen kriebels voor een 2e. Ik heb een beetje hetzelfde. Ik heb een heerlijk meisje van 2 jaar. Altijd vrolijk, heel makkelijk (op een enkele driftbui na). Ik heb een zwangerschap gehad met de nodige kwalen, maar ja dat hoort erbij. Een supersnelle bevalling, eigenlijk iets té snel en een niet zo fijne kraamweek. Ik was heel onzeker, kleintje huilde veel vooral 's avonds en 's nachts als de kraamhulp weg was... En ik lag na 3 dagen met 41 gr. koorts. De kraamhulp was geweldig! Maar ze had niet goed gezien dat onze kleine meid spruw had. Daar kwamen we na een week achter toen ze alleen nog maar huilde en niet meer wilde eten... Nou ja, goed, die kraamweek wil ik liever niet meer meemaken. Als ik aan een 2e denk, denk ik alleen maar; dat kan ik niet! Ik ben daar zooo onzeker over Daar komt nog bij dat we het nu financieel allemaal redden en ik vraag me af of dat ook nog zo is als er een 2e bijkomt. Ik weet het dus echt nog niet. Ik krijg regelmatig de vraag of er al een 2e komt en dan zeg ik ook: ik wil dolgraag nog een keer zwanger worden, maar ik weet niet of ik een 2e wil... (als ik een zwangere vrouw zie lopen krijg ik wel kriebels, maar als ik een baby zie of vasthoud niet ) Als er een 2e komt, wil ik dat er ongeveer 3,5/4 jaar tussen zit, dus ik heb nog even om er over na te denken
Lieve dames, jullie bedoelen t vast goed, maar t leven laat zich biet plannen hè..... Wees dankbaar voor wat je kreeg en wat er in de toekomst voor je in t verschiet ligt...