Ah lief dat je meeleeft Kara. Vorige week was het HCG nog iets van 111. Morgen weer bloedprikken. Bloed nog steeds een beetje dus ik heb goede hoop dat het nog verder gedaald is. En ben ook niet meer zo verdrietig. Maar durf het pas echt af te sluiten als HCG 0 is. xxx
fijn te horen dat het goede kant op lijkt te gaan! maar wat een geduld zeg... sjonge. lief dat je het laat weten. ik hoop dat het nu hard gaat en je dit snel achter je kan laten. snap dat je hcg van 0 nodig hebt om het af te kunnen sluiten!
Vorige week was het HCG weer gedaald naar 34. Vanmorgen weer bloed wezen prikken en ik mocht ook een spiraaltje laten plaatsen (mirena). Auw!!! Dat deed best zeer zeg!!! Maar vond het dan ook doodeng en eigenlijk wil ik t ook liever niet. Maar ja, met een man die echt ernstig bang is voor een knip en eigenlijk geen kinderwens meer .... ik wil een herhaling voorkomen. Verder voel ik me goed. Ik denk dat het verdriet van de miskraam toch ook grotendeels door hormonen kwam. Ik zie weer veel meer voordelen van juist GEEN derde kindje krijgen t.o.v. wel een derde. Maar toch....ergens doet het nog steeds wat pijn. Ik zag het toch echt meer als een cadeautje dan als ongelukje. En dan blijft het idee 'wat als' toch wat hangen. Hoe dan ook kan ik het nu, zeker nu het spiraaltje is geplaatst, wel goed afsluiten. Morgen krijg ik de uitslag van het bloedonderzoek nog te horen maar ik verwacht dat het nu wel onder de 5 zit. Of dat ik hooguit nog 1x moet prikken. Dus op naar de feestdagen. Op naar een nieuw jaar. En dat het 'zieltje' waar bij mij geen mens mocht worden maar gauw een andere mama mag vinden. Bij voorkeur iemand die al héééééél lang wacht. Dank voor het meeleven. Liefs, Kweenie
mooie gedachten! en fijn dat het niet nog een andere nare nasleep krijgt. maar het idee van cadeautje doet ook een beetje pijn. als ik het zo lees was dit zieltje ook echt wel op zijn plek geweest bij jullie. wie weet wat het in werking zet. of niet. ook goed natuurlijk. knuffel voor jou!