Mijn dochter gaat nu zo'n 6 weken naar school. Ze moest erg wennen en in de eerste week had ze het werkje van de juf niet willen maken en daarna had ze het niet goed gedaan. (ze moest van groot naar klein plakken en had zomaar wat gedaan). Daarna hadden ze gepuzzeld maar ook dat was geen succes. (Nu heeft dit nooit haar interesse gehad). Inmiddels een paar weken verder krijg ik vaak de indruk dat mijn dochter op alle vlakken achter loopt. Mijn dochter tekent nog geen dingen. Ze krast alleen. Mijn dochter fietst nog niet zonder zijwieltjes (verschillende klasgenootjes wel), en vandaag had ik een mailtje dat ze vandaag 2 keer in haar broekje had geplast en gisteren had ze ook al een keer in haar broekje geplast. Elke keer bij dat soort dingetjes denk ik dat ik meer met haar moet oefenen maar aan de andere kant heb ik ook zoiets dat ze thuis lekker thuis kan en mag zijn. Lekker ontspannen en doen wat ze wil. Ik weet niet zo goed wat ik hiermee moet eigenlijk. Mijn dochter is al ruim een jaar zindelijk en in de zomervakantie begon ze weer bijna dagelijks in haar broek te plassen. Dat vond ik toen ook heel vervelend maar toen ze naar school ging was het weer klaar daarmee. Nu ineens doet ze het dus weer vaker. Alleen thuis gebeurd dat niet. Ik ben er best wel van ontdaan eigenlijk. Voelt als kritiek op mijn adres. Herkenbaar? Tips?
Mijn mening is thuis is thuis school is school. Thuis kun je spelenderwijs wel oefenen al is het maar een kwartiertje of half uurtje. Dat is al voldoende om sommige dingen die andere "gemiddelde" kindjes al wel kunnen. Ik heb gemerkt dat sinds ik dat op een speelse manier aan pak we allemaal het leuk vinden en dat hij leergieriger is geworden.
Hmm bij ons wafen genoeg kinderen die weleens ongelukjes hadden, niet hielden van tekenen en puzzelen... Met een die-hard montessori juf was vooral het niet tekenen en puzzelen toch wel een dingetje Maar meeste van die kinderen gingen gewoon na 2 jaar kleuteren naar groep 3. Dus ik zou niet na 6 weken al in de stress schieten. En genoeg kinderen die met 5 jaar of ouder pas zonder zijwieltjes kunnen fietsen. Het is niet voor niks dat het kleuterplein vol staat met driewielers ipv crossfietsen
Mijn dochter kan prima puzzelen, maar fietsen kan ze nog niet eens met zijwieltjes . Ieder kind heeft zijn of haar eigen kwaliteiten. Als je echt denkt dat ze achterloopt kun je een gesprek met de juf aanvragen om te vragen hoe zij erover denkt, maar zolang je vanuit school geen signalen krijgt zou ik me verder geen zorgen maken.
Het lijkt alsof het over mijn dochter gaat Mijn dochter is ook net op school begonnen, en ook al is ze al 1,5jr zindelijke. In het begin had ze minstens 1 maar vaak ook 2x per dag een andere broek aan... Ik doe altijd 2 schone setjes in de tas. Hoe minder je er over zegt hoe eerder het beter gaat. Nu is mijn dochter gewend en is het niet meer zo spannend en is dat over. Tekenen is mijn dochter ook niet zo gek op, en is ook vooral krassen of priegeltjes. Dat plak werkje had zij ook zomaar zo kunnen doen... Ja mijn dochter loopt ook wat achter, was hier al bekend maar niet ernstig. De juf van mijn dochter maakt zich er niet druk om, ieder kind ontwikkelt zich op eigen tempo. En ik weet dan ook zeker dat zij er ook wel komt maar duurt net ff wat langer. Hoe gaat de juf ermee om? Oja, fietsen gaat hier nu iets beter... sinds het weekend raken de zijwielen niet meer constant de grond Oja en na school is vrije tijd hoor... een beetje puzzelen etc samen kan nooit kwaad maar je moet het niet teveel willen sturen. Dan frustreer je het kind alleen maar meer. Komt wel goed hoor! Niet teveel zorgen maken!
Prompt maakt DL hier een fantastische tekening van een glijbaan met papa erop (hoofd met mond ogen en wenkbrouwen en uit zijn hoofd steken armen en benen) FANTASTISCH! Een kwal en een spin erbij en het plaatje is compleet. Hihi. Dus daar zit vooruitgang in. Dat is fijn. Dat fietsen had ik wel gelezen dat die leeftijd heel erg verschilt. Ik merk dat ikzelf heel onzeker ben en al die dingetjes die de juf zegt trek ik me gewoon heel erg aan. Dat van het broekplassen lijkt ze wel een probleem te vinden (maar dat ging via mail, dus dan heb je er geen intonatie bij), maar ik lees dat dat aan het begin van het schoolgaan heel vaak gebeurd bij kinderen. Puzzelen heeft nooit haar interesse gehad maar ik had laatst bewust wat moeilijkere puzzels gekocht (we hadden 24 stukjes, maar nu 35 gehaald) en de eerste heb ik mee geholpen en de tweede wat meer zelf laten doen en ze kwam er wel uit. S vraagt wel onwijs veel om hulp. Ze wil heel graag alles samen doen en gooit gauw de handdoek in de ring als je even niet mee wil doen. Maar ik ben daar bewust nu meer mee bezig. Nu plassen nog en dan komen we er wel denk ik. Ze is niet bekend dat ze achter loopt maar ik denk dat het gewoon mijn aard is dat alles wat me gezegd wordt ik dat oppak als negatief, als aandachtspunt zeg maar, als verbeterpunt (altijd al een beetje gehad). En ik voel het dan alsof ik dat hoor te voorkomen. Ik zal op de ouderavond t.z.t. wel eens vragen wat hun beleid hierin is.
Ik zou haar gewoon lekker de tijd geven om te wennen. Niet alle kinderen zijn met 4 jaar even ver. Als joiw dochter toevallig watminder ver is kan dat bij haar ook druk en spanning opleveren... Ik zou iig de herfstvakantie afwachten. Maak je je erg zorgen kun je altijd vragen om een gesprekje met de juf, dan weet je hoe zij erover denkt en hoe 'ernstig' de achterstand is. Van zo'n plakwerkje die de eerste week niet of niet volgens opdracht uitgevoerd wordt schrik ik (als leerkracht) echt niet hoor. Zat ze nou een half jaar op school is het wat anders...
Hier een juf... 24 stukjes is prima op die leeftijd en de tekening oogt ook normaal. Een echte kopvoeter Ook broekplassen komt vaak voor. Als het blijft zou ik verder kijken. Meeste kinderen moeten de eerste 6 weken (en ook daarna nog hoor) echt nog wennen!
Ik zou proberen te stoppen met zorgen maken. Dat gaat je kindje ook voelen. Lekker op haar eigen tempo. Ook het broekplassen komt echt nog voor bij sommigen. Even aankijken en anders zou je misschien met een beloningssysteem kunnen gaan werken? Het is gewoon even een heftig begin voor haar denk ik.
Ik vind hem mooi, je dochter is 4 toch? Het had een tekening van mijn 4 jarige (nu ook 6 weken op school) kunnen zijn. Fietsen zonder zijwieltjes doet ze niet, sterker ze fietst pas een week met zijwieltjes, en dat is dankzij school daarvoor had ze er geen interesse in, en toen kregen we te horen dat we verkeersles kregen met dus ook een verplichte fietsles erin. Weet je, ik zou me niet te druk maken, voor mij voelt het eerlijk gezegd soms dat de kleintjes gewoon echt teveel moeten kunnen, en moeten doen. Ze komen net de basisschool binnen wandelen, en er staat gelijk zoveel druk op, logisch dat ze er soms even klaar mee zijn toch? Sterker nog die van mij wil niet eens meer naar school sinds een week, en de reden is nog een raadsel. Gym wil ze niet aan mee doen, en ongelukjes heeft ze niet gehad maar dat is meer omdat ze een plasketting hebben, en deze is gaaf! En een fonteintje op de plee (ook gaaf!) dus tsja.... Ze weigert dus wel gewoon mee te doen met dingen, en als ze niet ronduit weigert dan saboteert ze de boel gewoon. Het zit mij soms ook dwars (nou ja soms..de hele tijd) doe ik iets fout, is het te vroeg, te snel, te veel, zeggen dat je halve dagen wilt (krijg je dat gezeik weer dat ze dan beloond worden) en ga zo maar door...basisschool is net zo verwarrend voor de ouders als voor de kids geloof ik Gewoon vertrouwen in haar blijven houden!
Lieve Megacarls: ontspan! Je dochter klinkt als een echte kleuter. En fouten maken mag. Ze is pas zes weken bezig. Je hoeft thuis echt niet te gaan oefenen met allerlei werkjes. Thuis is thuis; school is school. Ze blijft de komende twee jaar in de kleuterklas en ze gaat daar ontzettend veel leren. Als je twijfels hebt, kun je altijd doorvragen bij de juf. Als de juf bijvoorbeeld zegt dat ze een plakwerkje verkeerd heeft gedaan (wat ik zelf een stomme opmerking vind na zes weken op school, maar oké), dan kun jij vragen of dat een probleem is. Of je kunt de juf vragen wat het doel is van die opmerking: informerend of aansporend (om thuis te oefenen). Maar op mij komt jouw dochter over als een prima kleuter!