Ik ben nu 19 weken zwanger en op mijn werk weet nog steeds niemand het. Mijn contract loopt t/m 3 juli en als het goed is mag ik in september weer terugkomen. Ik werk op een basisschool dus er zit zomervakantie tussen. Ik wilde het eigenlijk vertellen als ik mijn nieuwe contract getekend had maar het duurt zo lang! Je ziet bij mij nog niet echt een buikje en ik draag ook een soort lange jas/uniform dat het helemaal niet opvalt. Maar ik voel me heel erg schuldig dat ik het nog steeds niet verteld heb. Zal ik het gewoon zo snel mogelijk zeggen ook al heb ik mijn nieuwe contract nog niet getekend en dan het risico lopen dat ze toch liever een ander in mijn plaats nemen in september??
Als je financieel afhankelijk bent van je baan zou ik niets zeggen, dat lijkt erg hard.. Maar is lang niet zo hard als wanneer jij eerlijk bent en ze een ander aannemen. Officieel hoef je pas drie weken voor je verlof begint te vertellen dat je zwanger bent. Mochten ze na het tekenen van je contract vragen waarom je niets gezegd hebt kan je je van de domme houden: oh ik dacht dat dat wel duidelijk was
Eens met Liefje13: eerst aan jezelf denken. Je kan ook zeggen dat je zelf heel erg aan het idee moest wennen of dat je heel erg onzeker was of het allemaal goed zou gaan. Zoiets, áls je al überhaupt een excuus moet geven. Succes
Ik ben inderdaad financieel afhankelijk van mijn baan. Mijn man heeft (nog) geen werk, hij is druk bezig om er 1 te vinden (hij krijgt geen uitkering of iets). Ik heb wel uitgezocht of ik recht heb op een uitkering en dat heb ik gelukkig. Woon als Nederlandse nu 1 jaar in België en alles gaat een beetje anders hier.
Meestal ben ik er niet voor om je zwangerschap te verzwijgen, maar in dit geval kan ik het heel goed begrijpen. Ik zou ook echt voor jezelf kiezen en het pas vertellen als je je handtekening hebt gezet.
Maar ik zou als werkgever niet erg blij zijn als de werknemer haar handtekening zet en dan ook nog even vermeld zwanger te zijn. Op basis van eerlijkheid en vertrouwen.
Voor de dames die zeggen gewoon eerlijk zeggen, ik denk niet dat jullie ooit met zwangerschaps discriminatie te maken hebben gehad? Mijn werkgever vroeg mij, wat absoluut niet mag, of ik van plan was om komend jaar zwanger te worden. Ik zou een vast contract krijgen dus ik heb nee gezegd. Terwijl we het al aan het proberen waren. Ik heb dus dat vaste contract gekregen en heb nu de zekerheid die ik erg belangrijk vind, daarnaast wordt mijn werkgever volledig gecompenseerd voor mijn verlof door het uwv dus ik voel mij niet schuldig. Nu blijkt dat ik het juiste heb gedaan want een collega met een aflopend contract is wel eerlijk geweest en zij staat nu zwanger op straat. Nou dan vind je helemaal de komende paar jaar geen baan meer, niet als zwangere en niet als moeder van een baby. Helaas maak ik het in de praktijk vaak mee, natuurlijk is het niet helemaal eerlijk om zoiets voor je te houden. Maar is het wel eerlijk dat je als hardwerkend persoon op straat gezet wordt omdat je zwanger bent? Want dat is de realiteit. De werkgevers die wel het contract verlengen van een zwangere zijn op twee handen te tellen in dit land. En ja dan kies je dus voor jezelf en je kindje. Zonder inkomen kom je niet ver..
Nou ik ken t tegenovergestelde verhaal van m'n sxhoonzusje . Die had gesprekken gehad en ze wilde haar een contract aanbieden.. Ze was net zwanger en twijfelde maar toen toch verteld en ze stelde haar eerlijkheid heel erg op prijs en ze kreeg gewoon d'r contract hoor 😊. Ik zou eerlijk zijn.. En je van de domme houden vind ik raar .. ( als je nou net zwanger was kon je dat nog doen maar nu niet )
Nou heb voor niks zo lang me mond gehouden want de directrice van de school reageerde hartstikke goed. Ze was heel blij voor me en ze zei oh nou dan moeten we een vervanger regelen als je met zwangerschapsverlof bent. De rest van de juffen reageerden ook heel blij. Ze vinden het allemaal heel leuk. Begonnen meteen over hoe het was toen zij zwanger waren haha. Dusss heb me voor niks zorgen gemaakt.