Ik heb een perfecte zwangerschap, laten we dat voorop stellen! Ik heb nog geen enkel klachtje gehad. Sinds een week of 2 slaap ik niet goed meer helaas. Kan alleen maar op links slapen, maar dat houd ik niet vol de hele nacht. meestal word ik wakker om 3 uur en val ik om half 7 pas weer in slaap. Sinds gister heb ik verlof, dus wellicht wordt de vermoeidheid beter te hanteren. Vandaag ging ik boodschappen doen, daarna de stad in voor wat kerstcadeaus, maar was echt gesloopt daarna! Ik merk dat ik er moeite mee heb, dat ik steeds minder kan, ik vind de confrontatie zo groot en ben bang dat het erger gaat worden de komende tijd en daar zie ik best wel tegenop. Ik zit nooit stil en nu ineens word ik terug gefloten.Niet eens zo zeer door klachten, maar vooral energiegebrek en een stijver wordend lichaam. Ik hoop dat die acceptatie snel komt, nu voel ik me vooral een hoopje ellende
Yup, dat wordt erger! Tenminste, bij mij werd het steeds erger en nu ga ik gewoon al de stad niet meer in want t is te vermoeiend. Ja of ff gauw halen wat ik hebben moet en weer weg. Ik ben nu 39 weken en zit vooral lekker met mezelf op de bank, thuis kan ik ook niet heel veel meer omdat ik last heb van m'n bekken/heupen/onderrug. Maar ja, tis voor een goed doel
Tsjah het hoort er gewoon bij, probeer te blijven genieten en wees blij dat je nu pas kwaaltjes krijgt
Ja lastig he dat je geestelijk nog veel meer wil en kan, als dat je lichaam aangeeft. Ik merk dat het vooral frustrerend is..... Gelukkig heb je het merendeel erop zitten
Ik vind het geestelijk vooral zwaar, ben op het moment ook niet zo'n heel leuk mens geloof ik....hebben jullie dat ook?' ben bang dat ik in een sleur kom met mijn relatie etc...
Ik zit al sinds het begin van de zwangerschap thuis en mocht bijna niets nu sinds 5 weken mag ik helemaal niets meer. Ik ben ook geen stilzitter maar ik mag niet anders meer ik baal er nog steeds van maar het is voor een goed doel, nu maar hopen dat hij in ieder geval dit jaar nog lekker warm bij mij mag zijn. Dus ben bang dat je het wel moet accepteren en gelukkig is het niet zo lang meer voor je
Ik heb dat ook hoor!!! Als ik 10 min gefietst heb ben ik helemaaaaaal kapot!!!! Last van bekken instabiliteit enz maar toch door willen gaan! Je weet waar je t voor doet toch!! Nog ff volhouden meid!!
het wordt er idd niet makkelijker op. Hoewel, een aantal weken geleden startte ik hier een gelijkaardige post. dat ik niet kon omgaan met de beperkingen van m'n lichaam en niet wist wat / hoe rustiger aan te doen. Intussen voel ik me lichamelijk wel beter, maar dat is omdat ik meer toegeef aan de dipjes. als't niet meer gaat, effe time out. soms maar 15 minutjes i de sofa liggen en terug a t werk. hier heb ik 2 kids rondlopen en een man die weinig thuis is momenteel. Ik MOET dus vooruit en probeer zo veel mogelijk mijn lichaam te ontzien. ik heb net een superweek achter de rug en heb me bijgevolg net iets te veel ingespannen en heb vandaag duidelijk een minder dagje. Frustrerend dat wel, maar wil alles voor het beebje. ik wil echt geen risico's lopen of te vroeg bevallen, en voorlopig ziet alles er goed uit. ik probeer dus een evenwicht te vinden tussen actief zijn en rusten. voor iemand die absoluut niet kan stilzitten is dat dus een heuse uitdaging
Ik vind het vooral frustrerend als ik denk dat ik wel even snel de was, de afwas en ook nog even die andere troep op te ruimen. Daarna ben ik dan zoooooo kapot dat ik wel kan janken. Ik probeer de vermoeidheid nu wat voor te zijn en daar begin ik wat aan te wennen. Even boodschapjes doen en dan een uurtje op de bank liggen, kijk gewoon even een leuke serie dan of zo. En dan kan ik daarna vaak wel weer wat anders doen. Maar boodschappen en dan nog uitgebreid de stad in? Dat gaat me echt niet meer lukken! Even wennen, maar probeer toch maar te genieten van het feit dat je niks hoeft ook. Als je het ergste voor bent, dan voel je je misschien ook niet zo rot, omdat je dan niet volledig uitgeput bent en je zwak voelt. Bij mij helpt het in ieder geval.
Accepteren en bedenken dat het tijdelijk is en wat je ervoor terugkrijgt. Zo vond ik mezelf ook ineens terug in de koffiehoek van de ah . En die oma's maar tegen me aan kleteen over hoe leukbhet wel niet is, en dat ze ook kleinkinderen hebben. Pfffff. Ik zit daar niet voor de lol maar alleen omdat ik een hele ronde door de super niet trek zonder pauze
Herkenbaar hoor. Even op een ochtend de benedenboel doen is zo'n voorbeeld. Het lukt gewoon niet meer. Alles duurt veel langer en kost me veel meer energie. Voor mezelf vind ik het niet zo erg, maar voel me wel schuldig naar manlief toe. Hij werkt zo hard, was de laatste dagen echt op als hij thuis kwam. En dan vandaag ook nog klussen in huis en daarna stof gezogen. En wat heb ik gedaan vandaag? Even een boodschap, eten gekookt en een was gedraaid. Maar had geen puf meer om de vuile vaat in de vaatwasser te doen. Gelukkig voel ik me alleen schuldig vanuit mezelf, maar neemt hij mij niks kwalijk. Hij verlangt ook niks van me en zegt zelfs dat ik niet moet sjouwen enzo.
Herkenbaar... hulp vragen zit ook nog eens niet zo in me. Ik accepteer het en maak keuzes. Soms wel even flink er tegenaan en dan maar moe. De andere keer denk ik stik er maar in, ik ga lekker niksen Vandaag ben ik lekker aan het tutten. Manlief let op de kleine, ik de douche in gegaan... mijn haren in de plooi gedaan, make-up, nagellak en stickers. De hele mikmak dus. Lekker oefenen voor de kerst Nu dochterlief uit bed halen, laten eten en dan naar de verjaardag van mijn neefje.
Ik heb het vooral na een dagje werken, terwijl ik nog ongv 2 dagen in de week werk ipv 4. Ik ben als ik thuis kom kapot, heb pijn en door de moeheid, sjagie, huilerig en totaal niet gezellig. En inderdaad je huis schoonmaken, wat eerst in een ochtendje te doen was...doe je nu de hele dag over en ben je ontzettend moe. Gelukkig weten we allemaal dat het nog maar even duurt en misschien moeten we het maar zien als een goede smoes om nog even heerlijk rustig aan te doen, want over een aantal weken/maanden gaat dat zeker niet meer lukken. Dus dames, chill mode en genieten maar
hoihoi hier 25 weken zwanger en zo verschrikkelijke rugpijn steeds het is gewoon niet leuk meer even boodschappen doen en ik moet echt een uur bijkomen hele dag slenteren is ook niks maar de hele dag stil zitten ook niet ik heb ook moeite om het te accepteren omdat ik gewoon geen stilzitter ben en nogakl een poetser in huis ben moet gewoon schoon en fris zijn maar doe het tegenwoordig dan maar in etappes eerder deed ik altyd boven en beneden nou doe ik het maar om de dag ene dag boven de andere dag beneden alhoewel zuigen doe ik elke dag wel met een hond en 2 rommel makende cavia,s zaagsel en stof vriendlief zegt vaak eigen schuld had je maar moeten blijven zitten 9 jan ga ik aan zwanger en fit cursus beginnen dus hopelijk leer ik daar een beetje hoe ik mijn rug ontlasten kan zo fijn he die bandenpijn hahaha uiteindelijk krijgen we er heel wat moois voor terug dus mag eigenlijk niet zeuren ik hoop dat het gauw 8 april is groetjes
Het word inderdaad steeds zwaarder. Slapen is bij de meeste vrouwen niet echt meer gezellig. Het zijn echt de laatste loodjes. Ik heb niet eens een grote buik. Een gemiddeld tot kleine buik, maar je kan zo weinig nog doen. Huishouden of even de stad in. Frusterend inderdaad
Laatste loodjes wegen het zwaarst he Hier wordt het nu ook wel wat zwaarder en ik heb dan ook nog zo'n lekkere nesteldrang.
Denk dat het vooral mentaal frusterend is. In je hoofd kun je alles nog, maar lichamelijk gewoon niet. Ik heb het ook echt de laatste weken. Slaap niet lekker en ben 's ochtends vaak zo moe dat ik zo weer kan slapen. Geef er nu ook vaak aan toe, soms zelf zodra ik mn zoontjes naar school gebracht heb, slaap dan gerust weer 2 uur op de bank. Winkelen ga ik er al vanuit dat ik max. 1 a 2 winkels kan bezoeken en moet dan ook plannen van tevoren waar de auto staat en hoe ik loop of waar ik tussendoor kan zitten. In huis is het ook frustrerend dat je denkt even een paar klusjes te kunnen doen maar dat gaat gewoon niet. Heb echt een paar keer lopen janken van frustratie. Maar inmiddels kan ik het wel wat meer accepteren en plan ik mn dag leger/rustiger in. Het is nog maar een paar weken volhouden!