Spannend he. Ik durf het niet te geloven. Woensdag een knalstreep en vrijdag 2-3 op de cb dan ga ik een echo plannen met 6 weken. Spannend weekje. Hoever ben jij nu qua cyclus?
Ja zeker spannend! zo blij voor je! Ik ben nog maar 6 dpo maar ik heb dezelfde zeurende krampen als vorige maand. Ik weet al wat er volgende week gaat aankomen.
Ik kom graag meekletsen, hier ook al langer bezig en ook behoefte aan contact met mensen bij wie het niet allemaal vanzelf gaat. Ik denk dat als je het zelf niet hebt meegemaakt je niet echt weet hoe het is. Dat de wens iedere dag sterker wordt en je eigenlijk machteloos staat, je doet wat je kunt en dan is het hopen. Het lijkt me fijn om hier de ups en downs te kunnen delen met elkaar.
Welkom ik ken je van de letrozol topic. Het is inderdaad een serieuze rollercoaster waar je doorheen moet. Mensen rondom mij zijn niet zo bekend met het traject en zijn vanzelf zwanger geworden. Ook in mijn familie heeft er niemand (althans zover we weten) moeite gehad met zwanger worden. En dan voel ik me toch zo’n buitenbeentje. Hoe gaat het met jou? Hoe gaat deze ronde ? @Patty86 : hoe gaat het met jou?
Lastig als je soort van eerste bent die zoiets meemaakt. Kun je wel steun vinden bij je ouders? Heb je verder nog mensen in de omgeving die op de hoogte zijn? Mijn broer en schoonzus hebben een icsi traject gehad uiteindelijk. Maar ze zijn daar vrij gesloten over geweest, maar kan wel fijn met haar erover praten nu. Inmiddels gaat het weer prima maar zaterdag echt een slechte dag gehad, een vriendin is bevallen en ik had het even heel moeilijk met onze situatie daardoor. Ik merk dat ik probeer druk te blijven met zo'n gebeurtenis maar op het moment dat ik dan naar bed ga komt alles eruit. Bij mij beginnen nu de wachtweken, hoop dat ik me wat rustig kan houden zoals de vorige ronde. Hoe gaat het met jou? En met deze ronde?
Ik heb mijn ouders niet ingelicht. Af en toe vragen naar mijn mama hoe het bij haar ging, maar dan subtiel als ze het bijvoorbeeld over een aangetrouwd nichtje hadden die bevallen was ofzo. Op dit moment heb ik geen behoefte om die druk op mij te leggen want ik wil geen vragen zoals: "en ? Al nieuws?" Snap dat je zaterdag dan een mindere dag hebt. Dat kan zo confronterend zijn. Maar het is ook goed dat je jouw emoties eruit laat. Ze opkroppen heeft geen zin. Ik zeg ook gewoon tegen mijn partner: "nee vandaag is een slechte dag, laat mij maar gewoon verdrietig zijn". Die slopende wachtweken eh! Die duren precies echt lang. Ik weet niet hoe jij het ervaart, maar ik ervaar die weken als zeer lang en dat is ook puur omdat je in de week/weken voor je eisprong zo vaak dingen moet doen (je medicatie nemen, echo's laten maken) en dan zijn het de wachtweken en is er niets meer (in kader van je traject). Ik verwacht woensdag/donderdag mijn nieuwe cyclus. In mijn ogen was deze ronde verloren omdat de gyn het over een andere boeg wou gooien en eigenlijk mijn vruchtbare periode wou laten overslaan. Ik ga er ook vanuit dat het niet gelukt is en dat geeft ergens toch wel een rust dat ik niet elk krampje en elke misselijkheid zie als een teken van een mogelijke zwangerschap. Hoop is er natuurlijk altijd wel een beetje, maar het is meer op de achtergrond verdwenen.
hier in grote onzekerheid 19 dpo en sinds gisteren licht bloedverlies, geen krampen of stolsels en oplopende test. vrijdag een echo
Hoop voor jou dat het snel vrijdag is, dan weet je waar je aan toe bent. Licht bloedverlies wil niet direct iets negatief zeggen. Duim voor je!
Je moet doen waar je je goed bij voelt. Mijn moeder is heel betrokken en die vraagt wel regelmatig hoe het gaat, of we nog naar het ziekenhuis zijn geweest. Mijn zus had ik het ook verteld omdat ze wel zeggen dat PCOS in de familie kan zitten, zodat als zij een kinderwens had dat ze op de hoogte was dat ze het ook kon hebben. Maar toen ik het haar vertelde was ze net zwanger. En later nog een aantal mensen ingelicht, ik vind het wel fijn dat mijn intieme kring op de hoogte is. Ik spaar bijna alle emoties wel tot de avond, daar kan ik misschien nog wat aan werken haha. Fijn dat je het goed kan aangeven bij je partner! Hoe is hij eronder? Mijn man is echt heel nuchter, het doet hem echt wel wat maar dan komt hij weer met zijn super praktische insteek. Maar hij is wel heel lief als ik verdrietig ben en dan heb ik echt steun aan hem. Vorige keer was ik best rustig onder de wachtweken vond ik zelf, tot de laatste dagen voor de NOD dan vlieg ik alle kanten op. Precies wat je zegt, eerst ben je actief met vanalles bezig tot je eisprong en dan is het ook echt alleen maar wachten. Ben de laatste keer wel wat vaker naar mijn werk gegaan daar is wat meer afleiding, als ik thuis werk dan heb ik wat meer tijd om te denken. Dat was wel een aparte aanpak inderdaad, snap je gevoel dat je denkt dat het niks wordt deze keer. En ook dat dat wel wat meer rust geeft, die rare kwaaltjes in de wachtweken zijn echt om gek van te worden. Dat het dan ook maar woensdag begint dan kun je weer beginnen aan een nieuwe cyclus die hopelijk wel goede kansen brengt. (maar wel stiekem de hoop houden dat er geen nieuwe cyclus komt natuurlijk) Dat is ook zoiets lastig vind ik, dat je hoop hebt maar uit zelfbescherming niet te veel, maar je van jezelf het wel allemaal positief in moet zien..
Ja zelfbescherming is het zeker. Denk dat je dit op termijn altijd doet want na zoveel rondes telkens die teleurstelling. Dat valt zwaar. Ik noteer in mijn app welke symptomen ik allemaal voel en dan weet ik ongeveer wat ik kan verwachten. Het begon zoals vorige maand dus vandaar dat ik al zoiets heb (+ dan die switch in mijn vruchtbare dagen): oké zinnen gezet op de volgende ronde. En eigenlijk al naar de ronde nadien aan het kijken want dan zou ik met iui mogen starten. Haha herkenbaar dat je alle kanten opvliegt. Je lichaam en hoofd zitten dan precies in dubio: menstruatie gaat doorkomen - nee menstruatie mag niet doorkomen - ja - nee - ja - nee Mijn partner is zoals die van jou. Alleen die voelt zich wat machteloos in de situatie. Hij vindt het dan ook elke keer erg, maar laat dat niet zo merken en wil sterk zijn voor mij. Het is soms voor mij zwaar en zeker omdat mijn partner al een kind heeft - co-ouderschap. Dan voel ik de druk dat het precies allemaal aan mij ligt en als mijn menstruatie dan doorbreekt en we hebben zijn zoontje die week bij ons, dan heb ik het dubbel zo zwaar. (Ik laat dat niet merken in zijn buurt, maar als hij bijvoorbeeld slapen is dan barst ik in tranen uit). Het is dan zo confronterend. Vind het zo erg dat ik het daar zo moeilijk mee heb.
Met die symptomen, ik heb pas paar rondes echt een cycli maar de ene keer zijn ze helemaal anders als de andere keer. Ik kan er nog geen wijs uit, jij wel inmiddels? Het is nu nog een soort van nog een ronde uitzitten voor je dan, heb je wel de hoop/het idee dat iui gaat lukken? Dat gevoel snap ik wel, dat je het gevoel hebt dat het aan jou ligt, maar denk niet dat hij zo denkt. Waarschijnlijk zou je zelf ook niet zo denken als de situatie andersom was en je wilt samen een kindje dus het is iets van jullie samen, dus ook jullie traject. Hoh meisje, ik denk dat je dat ook moet delen, dat je dat wat lastig(er) vind als zijn zoontje er is, niet dat het de situatie veranderd, maar dat hij wel op de hoogte is wat dat met je doet. Al helemaal niet alleen in bed huilen! Het is allemaal maar lastig! Zowiso een dikke knuffel!
Dankje !! Hij weet dat hoor. Hij merkt dat dan als zijn zoontje slapen is dat ik ineens uitgeput ben om mezelf sterk te houden. Ik wil hem daar gewoon ook niet altijd lastig mee vallen omdat dat hem ook wel zal raken dat ik het daar soms moeilijk mee heb. Ja er zit ongeveer een lijn in, in mijn symptomen. Heb altijd paar dagen na ovitrelle al last van typische menstruatiekrampen en dat houdt dan aan tot aan NOD. Hoe gaat het met jou ? Hoeveel DPO ben je nu ?
Is ook lastig dan. Maar proberen het niet op te kroppen in iedergeval! En hopelijk snel goed nieuws, dat hoop ik zo voor je. Ik vind het al lang duren en moeilijk en jullie zijn al veel langer bezig. Oh dat kan ik niet zeggen, de dagen erna wel wat kramp maar dat verdwijnt wel weer. Ik ben pas 3 DPO denk ik, of 2 , ik heb zaterdag ovitrelle gezet, maar verwacht dat mn eisprong snel daarna is geweest. Bij jou de menstruatie nog niet doorgezet?
Nee, vandaag is normaal mijn NOD, maar kan ook altijd morgen zijn. Zoals ik me vandaag voel gaat het toch ieder moment zijn. Ben toch al weer om de zoveel tijd naar de wc aan het lopen omdat ik denk dat ik iets voel
Voel je trouwens je eisprong goed na de ovitrelle? Jij ook hoor. Het is jou ook zeker gegund! Hopelijk deze ronde! Dat zou mooi zijn. Exact op een jaar
Hoh ja dat ken ik als het zover is dan denk je iedere keer dat je wat voelt, zo irritant. Ik voel dat niet althans kan het niet zeggen, maar ik heb er dan ook nog maar 3 gehad in een jaar, dus alles is nieuw voor mij. Voel jij het duidelijk? En hoe voelt dat dan? Zou mooi zijn na 1 jaar, maar niet te veel hoop ervoor.
Sommige hebben er ook geen last van. Ik voel gewoon echt steekjes en kan er soms echt ellendig van zijn. Snap nooit niet waarom ze zeggen dat je tijdens je eisprong het meest vruchtbaar bent als je in je rug of onderbuik zo'n steken hebt Ik mag hopelijk deze keer naar de laatste ronde letrozol. Deze ochtend zijn ze dan toch eindelijk doorgekomen.
Daarin werkt het lichaam dan niet helemaal samen. Geen optimale omstandigheden om het gezellig te hebben. Ik heb wel dat alles onder spanning staat in mn buik dan, maar dat duurt best een tijd de vorige keren en deze keer juist vrij kort. Dus daar ook geen pijl op te trekken. Hopelijk inderdaad de laatste keer op deze manier! Hopen dat als afsluiter van komende ronde je een keer goed nieuws krijgt. Ik ben ook naar de accupunctuur aan het gaan, ben daar tegelijk mee begonnen met het traject, achteraf misschien niet zo handig omdat ik nu ook niet echt weet of ik er baat bij heb, maar ik durf er nu dus ook niet meer mee te stoppen.