Momenteel zit ik met bekken en lage rug klachten. Ik moet echt plat als ik een dag gewerkt heb. Bovendien is de sfeer op het werk echt k*t en kan ik het mentaal niet meer aan. Dat laatste is in ons regelement geen reden tot ziekmelding, evenals een conflict met werkgevr. Ik heb me nu op advies van mn fysio 100% ziekgemeld, met als reden mn zwangerschapsklachten. Nu mag ik dus vrijdag op het matje komen bij de bedrijfsarts en ik ben zo bang dat ze vind dat ik weer moet gaan werken! Ik trek dat gewoon niet, ben nu al bekkaf als ik een dagje zonder werk EN zonder kinderen heb! Heeft er iemand ervaring met bedrijfsarts en bekken/rug klachten? thanx
Uhm, als je mentaal dingen niet meer aan kan, kun je je daarvoor ook ziek melden, een werkgever kan dit niet uitsluiten. Bij een arbeidsconflict kan het wel zijn dat een arboarts stelt dat je niet ziek bent en bijvoorbeeld een mediator inschakelt. Het is vrij normaal dat een arboarts je wil zien als je je 100% ziek meldt, dit hoeft niet persé gezien te worden als "op het matje komen". Tsja, is het reeel dat je wegens bekken/rugklachten 100% ziek bent? Dat kunnen wij natuurlijk niet inschatten. Het feit dat je bij een fysio loopt zegt me wel dat je daadwerkelijk lichamelijk problemen hebt en dat je daar ook wat aan wil doen. Maar tot het begin van je verlof 100% ziek, ik denk niet dat een arboarts daarmee akkoord gaat. Hij zal kijken wanneer de klachten optreden en wat je eventueel aan vervangende werkzaamheden kan doen.
moest er ook heen...was gezellig lekker samen koffie gedronken was meer omdat het een formaliteit is dat ik er heen moest, idd niet om op het matje te komen en te kijken of mn klachten wel echt zijn ik zou me er dus niet zo druk om maken
bij mij ging ze er zonder problemen mee akkoord, vanaf de 24e week zwangerschap heeft het niet eens over nog minder uren werken gehad ik heb wel van de 13e tot de 24e week "aangepast" werk gedaan, maar nadat dit niet meer vol te houden was ivm BI mocht ik van de bedrijfsarts en leidinggevende lekker thuis blijven
Pandora, maar er werd bij jou dus ook eerst gekeken of er aangepast werk was. Kijk, als blijkt dat dit niet meer gaat, dan kan er daarna altijd nog gekeken worden of je volledig ziek moet zijn. Ik bedoelde vooral te zeggen dat ik niet erop zou rekenen dat de arboarts klakkeloos akkoord gaat met 100% ziekte bij een week of 20 zwangerschap, maar dat er dus eerst nog wordt gekeken wat je wel kan.
Mijn ervaring met de arbo-arts en de uwv-arts is alleen maar goed. Ik maakte me er gigantisch druk om, maar ik werd gewoon voor een volle 100 % afgekeurd gedurende de rest van mijn zwangerschap. Mijn klachten waren volledig gerelateerd aan mijn zwangerschap en er werd niet getwijfeld aan de causaliteit en plausibiliteit. Overigens heb ik van mijn werk een laptop thuis gekregen, zodat ik nog iets kon doen voor mijn werk en contact kon houden. Ik was er heel erg blij mee.
ik was van 32 uur naar 24 uur gegaan, maar de bedrijfsarts en mijn leidinggevende hadden net zo goed eerst kunnen "eisen" dat ik het eerst met NOG minder uren kon gaan proberen. maar daar is helemaal niet over gesproken...de bedrijfsarts vertelde me alleen dat ik me na mijn verlof niet eerst beter moet melden als mn klachten nog niet helemaal over zijn, maar ik het toch wil gaan proberen...maar ik moet dan ziekgemeld blijven en eventueel therapeutisch komen werken dat is het enige wat tijdens mijn bezoek aan de bedrijfsarts besproken is En het aangepast werk was alleen in die mate aangepast dat ik de uren die we met 2e werkten, ik de groep draaide met de minste lichamelijke verzorging ( geen rolstoelers ) wanneer ik alleen stond had ik wel de zorg voor de rolstoelers erbij
Nou ben net terug en de bedrijfsarts geeft idd aan dat ik mn eigen werk NIET mag doen. Ze kunnen, als ze perse willen dat ik kom werken (zo zei ze het ook) aangepast werk voor me gaan zoeken, maar voor max 4 uur per dag en ze geeft al aan dat ze niet denkt dat ik dat tot het eind vol ga houden. Heel fijn gesprek dus, en nu is mn werkgever aan zet! Al denk ik niet dat die me nog terug vraagt, zou niet weten wat voor ander werk ze dan in gedachten hebben!