Hier een zoon en afgelopen jaar twee miskramen gehad. Alle keren vroeg verteld. Kreeg echter wat lullige reacties als hopelijk gaat t nu wel goed, het is nog zo pril etc etc. Dat wist ik zelf ook en een gefeliciteerd was leuk geweest. inmiddels 8 weken zwanger en heb t sommige mensen wel verteld, mensen waarvan ik weet dat ze blij voor me zijn en er voor me zijn wanneer ik zorgen heb, zonder er zelf steeds over te beginnen dat t mis zou kunnen gaan. mensen die vorige keren niet blij konden zij omdat het nog vroeg was ga ik het pas rond de 13 weken vertellen, dat past meer in hun straatje en ik vind dat prima, wil liever geen negativiteit om me heen
Ik snap zulke reacties echt niet zeg. Hoe kunnen mensen zo lullig doen. Dus omdat het pril is mag je er niet van genieten? Hoe gaat het nu met je?
Mja, me willen beschermen ofzo? Terwijl ik me juist te bewust ben van alles wat mis kan gaan. lief dat je het vraagt. In principe wel goed, wel extreme misselijkheid en merk dat ik nog erg onzeker ben. Op de echo was t vruchtje wat kleiner dan ik had verwacht. De gynaecoloog is echter heel erg positief. Morgen weer een echo, hopelijk ga ik er dan ook zelf echt in geloven
Hoeveel weken ben je nu? Ik ben ook echt super misselijk, heb gember capsules en dat helpt wel een beetje maar helemaal weg gaat het niet helaas. Als de gynaecoloog positief is dan is dat een goed teken toch? Maar snap dat je angstig bent hoor na 2 miskramen. Je vraagt je voortdurend af of het wel goed gaat. Ben benieuwd hoe de echo morgen is!
Ja zeker, eigenlijk is er geen reden voor zorg maar toch, vind het gewoon erg spannend ik zou volgens eigen berekening nu 8+3 zijn en volgens vorige echo nu 7+6 moeten zijn. Morgen dus minimaal 8 weken. Ik heb al meerdere medicaties gehad maar momenteel werkt niks meer. Ben nu even gestopt en hoop dat t dan over een paar dagen wel weer aanslaat. Lees veel dat de piek rond 9 weken ligt dus hoop dat t daarna beter zal gaan. Bij m’n zoon voelde ik me pas vanaf week 20 weer normaal
Bij zowel mijn zoon als deze zwangerschap ben ik uiteindelijk 5 dagen terug gezet. Zolang het goed groeit zeggen die paar dagen echt niks en als de gynaecoloog positief is, dan is dat erg goed nieuws maar snap dat je je een beetje zorgen maakt erover. Het is alleen nog zo klein dat een halve mm verkeerd meten al 3 dagen is bij wijze van. Oh en gefeliciteerd!
Volgens mij is het wel normaal dat je soms wat vooruit of achteruit gezet wordt hoor en als de gynaecoloog zich zorgen zou maken had hij/zij dat echt wel gezegd. Pffff ja die misselijkheid is zo lastig. Bij mijn dochtertje was ik ook pas met 20 weken wat beter.
Dankjewel! En dat weet ik ook… maar toch! Haha. Ik hoop echt dat ik na de echo morgen vertrouwen kan hebben. Maar belangrijkste is over 7 maanden een mooie baby! Tnx voor de steun
Ja en moet ook zeggen dat ik twijfel of ze afgelopen keer wel goed gemeten heeft. Embryo was in beeld erg rond, ipv langwerpig wat ik gewend ben. Nouja hopelijk morgen een mooi beeld!
Zijn er hier ook meiden die zich geestelijk niet helemaal goed voelen? Ik ben morgen 6 weken zwanger en heb veel symptomen, vooral erg misselijk maar ben ook vrij onzeker over of de zwangerschap wel goed gaat en zo. Ik merk dat ik me ook veel van anderen aantrek. We hebben het namelijk aan een paar mensen verteld en ik had wat meer enthousiasme van ze verwacht ofzo. Een “vriendin” negeert me juist ineens vrij veel terwijl ik haar heel veel geholpen heb toen zij zwanger was.
Ik herken het wel. Ook het enthousiasme van anderen en wat dit dan weer met mij doet. Heel erg vervelend! Wanneer mag je naar je kleintje kijken?
Apart hè? Waarom kunnen mensen niet blij voor je zijn? Ik heb 3 februari de eerste echo, ben echt bloednerveus
Ik was meteen heel ziek door de zwangerschap, met 7 weken werd ik al opgenomen door de uitdroging. Toen heb ik op mijn werk gewoon aangegeven wat er aan de hand was. Voor die tijd hebben we het alle belangrijke mensen in onze omgeving verteld. Als het mis zou gaan zou ik daar ook met mijn vrienden/familie over willen kunnen praten. De "door dik en dun" mensen deel ik lief én leed mee. Dus met nog geen 5 weken waren er al best een hoop mensen op de hoogte.