Hoi meiden, Sinds ik zwanger ben kan ik helemaal nergens meer tegen. Maar mijn vriend is ook niet helemaal goed bezig. Hij werkt heel veel. Heeft naast een baan van 36 uur p.wk. ook nog een eigen bedrijf waarvoor hij veel bezig is. Ik werk zelf 28 uur per week en doe het huishouden. Daar hoeft hij zich van mij niet mee te bemoeien. Toch wil ik dat hij in ieder geval de grote dingen doet. Zoals de babykamer in elkaar zettaen en helpen met verven. Nu doet hij dat wel maar ik moet er wel altijd eerst om vragen. Als hij dan eenmaal bezig is, is hij zo chagrijnig dat ik gewoon echt niet bij hem in de buurt wil zijn. Vandaag is hij de babykamer in elkaar aan het zetten. Hij had op die kamer ook de kozijnen geschilderd, deze moeten nog een keer. Ik was net wat druppels weg aan het schuren. Zegt hij "wat ben je aan het doen" blijf eens van die kozijnen af! Ik zeg tegen hem dat maak ik zelf wel uit en ga door met schuren. Begint hij mij te verwijten dat ik zo de kozijnen verpest en weet ik wat allemaal. Ik wordt dus heeeeel kwaad en zag dat hij zijn lelijke dikke kop moet houden. Ik gooi er ook nog achteraan, vindt je het gek dat ik geen seks meer met je wil, kijk eens naar jezelf. ( Hij is best veel aangekomen, denk door de stress), maar goed ik was dus boos en dacht zo kan ik hem het hardste raken. Vervolgens scheld hij me uit voor KUT. Toen ahad ik het helemaal niet meer en zei dat ik bij hem weg wilde en spijt had dat ik zwanger van hem ben. Ben ik niet een beetje TE boos geworden. Ik zit al een uur te huilen en hij gaat gewoon door met de kamer. Dat maakt me nog het kwaadst. Dat hij gewoon doorgaat en het hem niks doet. Ben benieuwd naar jullie mening. We hebben echt bijna nooit ruzie en hebben elkaar nog nooit zo uitgescholden. Ik baal hier echt van. Wat moet ik hiermee? Liefs Luna p.s. sorry voor het lange verhaal maar moest het even kwijt.
Hoi meid ik snapw el een beetje wat je bedoelt hoor, ik heb af en toe ook erge ruzie met mn vriend en gooi er dan ook vanalles uit wat ik eigenlijk niet meende. Ook hij laat me dan gwoon huilen en komt niet eens naar me toe, waardoor ik nog bozer word en nog ergere dingen ga zeggen. Maar blijkbaar vind hij dat ook nooit een reden om dan te komen praten ofso, want hij is ook gwoon boos dan. uiteindelijk ben ik meestal de gene die wel weer naar boven gaat om te praten of iets dergelijks, terwijl ik soms echt wil dat hij dat eens doet. misschien is dat iets man's eigen?? ik zou denk ik als ik jou was rustig met hem proberen te praten, want ik geloof dat je ook niet echt meende wat je tegen hem hebt gezegd toch? teminste ik gooi dr altijd maar wat uit als ik boos ben. en dan vertellen dat je het dus niet meent en dat je die lelijke dingen niet wou zeggen, maar dat je het gewoon neit fijn vind hoe het nu gaat en dan vertel je hem gwoon even alles wat je dwars zit, en wat hij dan vind en hoe hij zich voelt? dat zal vast een stuk opluchten en dan komen jullie er vast uit! suc 6!
Hoi Sannehai, bedankt... Het is bij ons meestal zo dat hij het goed komt maken en zegt dat hij van me houdt, wil me dan een kus geven en knuffelen maar meestal ben ik dan nog steeds in staat om hem te vermoorden. Hij heeft net al sorry gezegd maar ik ben gewoon nog steeds boos. Voor hem is het nu over en hij heeft het van zich af gezet. Ik ben nu gewoon nog heel boos omdat hij het allemaal zo makkelijk op denkt te kunnen lossen. Ik zit nu alleen maar te bedenken wat ik allemaal nog meer kan zeggen om hem pijn te doen. Gewoo omdat ik wil dat hij zich net zo klote voelt als ik nu. Denk dat ik het maar even laat rusten. We zouden vanavond "gezellig" uit eten gaan. Dat ga ik in ieder geval niet meer doen nu. Liefs Luna
Tja, ruzie is natuurlijk nooit leuk, maar als ik heel eerlijk ben vind ik wel dat jij een beetje boel overdreven hebt gereageerd. Je had ook gewoon uit kunnne leggen waarom jij de kozijnen nog een keer aan het schuren was. In plaats daarvan snauw je op hem en ja, wie de bal kaatst kan hem terug verwachten. Ik zou jou vriend nu even lekker laten klussen in de babykamer en hem niet storen. Zo kan hij even alleen zijn stoom afblazen in de babykamer, en kan jij even rustig nadenken over wat er nu precies gebeurd is en wat er allemaal gezegt is. Als hij naar beneden komt zou ik tegen hem zeggen dat je met hem wilt praten, en ik zou beginnen met je excuses aan te bieden....
ik moet eerlijk zeggen dat ik het van jou niet netjes vind dat je dingen zegt die je niet meent, ookal ben je boos en razen de hormonen door je lijf. het is gewoon opzettelijk kwetsen van de ander. en ik begrijp heel goed hoe zulke dingen gezegt kunnen worden in de hitte van de strijd. maar denk eens aan hem, misschien wou hij die kozijnen wel helemaal zelf afmaken en bemoei jij je er nu mee.. bij deze denk ik dat jij je excuses zult moeten maken.. al vind ik zeker wel dat hij uit zich zelf wat meer werk moet verrichten, ookal is hij nu zo moe. het is ook zijn kind dat ik die kamer komt te slapen. hoop dat je iets aan mijn advies hebt. liefs m. (ps: die ruzie hebben wij ook regelmatig hoor en dan is hij die gene die gemene dingen zegt en niet meent..)
@ Minyaweth en Marieken, denk dat jullie gelijk hebben hoor! Het is ook echt niet netjes van mij en ik kan heeeeeeeeeel erg boos worden als iemand zegt dat ik iets niet mag. Dat heeft te maken met mijn verleden. Maar goed ...... Marieken, het feit dat het bij jou andersom is en hij degene die de rot opmerkingen maakt en vervolgens jou met een rot gevoel achterlaat, schud mij wel even wakker hoor. Het is ook niet helemaal eerlijk van mij. Ik moet natuurlijk ook niet alles afschuiven op de hormonen. het gekke is, is dat ik op het moment dat ik die dingen zeg, ze wel meen. Maar als ik dan niet meer boos ben dan denk ik er weer anders over.... En zelf ben ik ook niet de slankste nu natuurlijk. haha Nou meiden, bedankt voor jullie hulp. ga zo maar even praten...
Luna mag ik je even bedanken voor je verhaal. Ik heb het met een grote glimlach gelezen want het is zo heeeeeeeeeeeerlijk herkenbaar. Ik had jou kunnen zijn. Wij hadden gister ook mot. Mn lief kan zich soms echt nog als een puber gedragen en ik ben het zat om zn moeder te zijn. Als ik hartverscheurend lig te huilen laat hij me ook lekker liggen (zijn idee; ik laat haar maar even afkoelen terwijl ik stiekem gewoon een dikke knuffel wil dus word ik nog bozer dat ik die niet krijg). Of als ik weer tegen hem tekeer sta te gaan dat hij denkt, ik zeg maar niks, want wat ik ook zeg ze wordt toch alleen maar bozer. Terwijl ik denk die l*l gaat hij me nog negeren ook en wordt daardoor nog bozer. Gisteravond was ik zn pubergedrag zo zat, was vreselijk boos op m geworden en meneer gaat lekker liggen slapen. Terwijl ik zo boos ben dat ik niet kan slapen (en was op de bank gaan liggen, kon het dus niet uitstaan dat hij wel kon slapen). Heb keiharde housemuziek aangezet in het kader van als jij je als een puber gedraagt kan ik het ook. Op zo'n moment voelt het zo gerechtvaardigd wat je doet, terwijl je achteraf denkt.. wat ben ik ook een muts
@ Suzie, ben mijn excuses gaan aanbieden aan mijn vriend toen hij nog met de kamer bezig was. Hij was vantevoren al beneden gekomen om me een doos tissues te brengen. haha. Ik voel me dan echt zo dom he. Maar hij zei dat het wel goed was en dat hij inmiddels wel weet hoe ik in elkaar zit. @Duimelijn, haha erg he! Denk dat dat toch het verschil is tussen mannen en vrouwen. Hij kan mij zo WOEDEND maken, dat ik hem in mijn hoofd echt al van alles aandoe. Het is soms maar goed dat ik dan geen grote hamer in de buurt heb. Ik kan er dan echt niet tegen als hij zo rustig blijft. Hij kan dan ook gewoon lekker gaan liggen slapen hoor. En ik lig dan naast hem te snuiven van woede. haha Ik bedenk dan van alles om hem net zo verdrietig of boos te maken als ikzelf. Net ook, maken we het goed. Zegt hij "ik weet toch hoe je bent, dat je het allemaal niet meent". Dat is gewoon mijn fout, dat ik telkens als we ruzie hebben tegen hem zeg dat ik bij hem weg wil ofzo.... Als ik het ooit echt meen gelooft hij het nooit. Maar is bij jullie de ruzie weer uitgesproken ?? Liefs Luna
Hey luna Super dat het weer opgelost is tussen jullie.. Tussen ons is het ook uitgepraat hoor. Haha het komt altijd weer goed
Haha nou ik zou ook pissed zijn als ik de kozijnen had geschilderd en iemand anders zou vervolgens zich ermee gaan bemoeien. Als ze willen dat ik de kozijnen doe, dan doe ik dat ook en dan blijft verder iedereen er ook af Maar goed, je hebt nu een goede smoes he: hormonen!
Een ruzie kan altijd gebeuren. Dat is niet zo'n probleem denk ik en daar kom je ook wel weer uit. Maar wat mij opviel aan je verhaal is dat je alleen wil dat hij het kamertje doet, maar je bemoeit je er vervolgens wel mee... Dat had ik persoonlijk niet gedaan... Praat het uit en laat hem gewoon dat kamertje klaar maken - je hebt zelf aangegeven dat je wilde dat hij het zou doen. Rustig aan he, meis!!!
@ Skatje, echt waar? Ik zou dat niet zo hebben dat ik me dan zou ergeren of pissed zou zijn. Zie het dan meer als helpen. Mijn vriend werd dus ook pissed. Zo reageert iedereen weer anders hé! Ik moet ook accepteren dat hij niet in alles hetzelfde denkt als ik. @Liefde1978, dan ben ik denk ik niet helemaal duidelijk geweest. Mijn vriend en ik hebben afgesproken samen de kamer te doen. Hij zou echter de zwaardere taken voor zijn rekening nemen. Omdat ik me dan weer schuldig voel probeer ik toch nog wat te doen. Hij zei gisteren tegen mij "eigenlijk moeten die druppels op de kozijnen nog weggeschuurd worden zodat ik het nog een keer over kan doen", ik dacht dus. Dat doe ik even voor hem want hij stond met de kast (red. bouwpakket met 1000 stukjes haha) te plaren. Toen viel hij dus zo uit. Daar werd ik boos om en die hormonen versterkte die reactie nog wat... haha Maar goed mij reactie was gewoon veeeeeeeeels te heftig punt uit. Arme jongen. maar het is weer goed en ik heb eens even goed achter mijn oortjes gekrabt. Volgende keer ga ik even een stukje wandelen. Liefs Luna1 Nogmaals bedankt voor jullie mening want ik krijg zo echt meer inzicht in mijn eigen gedrag. De meningen in mijn omgeving zijn niet echt objectief vandaar.
hoi iedereen Herkenbaar onderwerp. Ik ben van nature erg rustig van aard en maak nooit ruzie. Sinds de zwangerschap merk ik dat ik om niks echt letterlijk kan KOKEN van woede. Ik voel dan dat ik begin te trillen en wil tegen van alles aan schoppen en slaan. Het is echt irritant om je zo te voelen maar ik weet niet hoe ik het kan controleren. Ik heb het tot nu tot verborgen kunnen houden voor mijn vriend en ik hoop ook echt dat ik nooit tegen hem uit ga vallen. Maar ik kan niets garanderen voor de toekomst. Ik merk al wel dat ik af en toe van die kleine gemene rotopmerkingen maak. En terwijl ik ze maak hoor ik het mezelf zeggen. Dan schaam ik me dood en herken ik mezelf echt niet. Gelukkig is het maar tijdelijk haha. Succes met alles Liefs
Ik denk wel dat je een beetje te boos bent geworden. Nu snap ik wel dat je dat niet zo goed kan tegen houden met al die hormonen. Heb ik zelf ook last van haha. Maar om nou te zeggen dat je bij hem weg wilt en spijt heb dat je van hem zwanger bent.. Das wel een beetje te heftig, ook al meen je het niet. Kan me wel voorstellen dat hij dan geen zin heb om naar jou toe te komen. Succes! Groetjes