Hoi allemaal, Ik heb soms een beetje een schuldgevoel als ik wegga met mijn zoontje, maar misschien is dat wel onterecht? Dan heb ik het over winkelen/boodschappen doen. Even ergens op visite wat half uur rijden is, of bijvoorbeeld even naar de Ikea. Dan denk ik dat het zielig is dat hij meegesleept moet worden weer jas aan in de auto mee en alleen maar stil zitten in de wagen. Ik heb het idee dat hij het veel leuker vindt om thuis te blijven en lekker te spelen en te doen dan in de kinderwagen/maxicosi te zitten meegaan boodschappen doen of winkelen. Hij huilt nooit dat is het niet maar is ook niet zo vrolijk als dat hij thuis is. Hij zit meestal gewoon rustig. Herkennen jullie dit? Wat zeggen jullie gewoon lekker weggaan? Het is ook niet zo dat ik dan de hele dag weg wil hoor! Meestal is het 1 uitstapje per dag tussen slaapjes in. Nou hoop niet dat jullie mij raar vinden haha! gr vruchtje
Ik ga ook 1x per dag ff weg met mijn zoontje. Even stukje wandelen, boodschapje doen (in het winkelwagentje zitten is ver favoriet), even naar de hertjes enz. Roy vindt het leuk. Groetjes Marieke
Hoi vruchtje! Mijn zoontje is wat jonger dan jouw kindje, maar ik herken je 'zorgen' hierover. Ik voel me er ook wel eens schuldig over als ik hem meesleep, maar aan de andere kant wil ik hem er ook aan leren wennen dat je nou niet eenmaal elke dag alleen maar thuis kunt zijn. Soms moet je gewoon weg (verjaardagen, doktersbezoek, wat dan ook) en dan kunnen ze maar beter een beetje gewend zijn aan het weggaan en autorijden. Mijn zoontje is ook altijd wat rustiger als we ergens zijn, maar ik denk dan maar dat dat komt door de andere indrukken en prikkels die hij krijgt. Volgens mij vindt hij het in de kinderwagen zelfs wel leuk, zeker nu hij niet meer in de reiswieg ligt! Ik beperk ook de uitstapjes tot 1x per dag en we gaan 's avonds alleen bij hoge uitzondering weg met de kleine man. Persoonlijk vind ik dat een klein kindje 's avonds lekker in zijn eigen bed moet liggen. Ik zou dus zeggen: gewoon lekker weggaan met de kleine, maar kijk naar wat je zoontje aangeeft. Als die kleintjes het niet leuk meer vinden, laten ze het echt wel weten! Hoop dat je er wat aan hebt! liefs!
mamamarije: ja je hebt ook gelijk hoor dat ze moeten wennen aan weggaan in de auto etc. want aan de andere kant wil ik ook geen mietje creëren. En misschien/waarschijnlijk vindt het het wel leuk in de wagen dat hij van alles kan zien, maar het is gewoon mijn 'eigen' gevoel, heel vervelend. Ben ook zelf niet echt een persoon die de hele dag thuis wilt zitten. Juist hou ik ervan om er eventjes op uit te gaan anders komen de muren op me af haha.
Ik heb mijn dochter ook als baby al overal mee naar toe genomen. Ze vond het altijd wel leuk, lekker flesje drinken bij de v&d en dan lekker rond kijken. Of bij de Ikea. Nu is ze 2 en er is niets mooiers dan eten bij de Ikea. Ze vindt shoppen nog steeds leuk, alleen heeft ze nu een eigen mening. Haalt een trui uit het rek en zegt dan mooi of ze keurt iets af wat ik leuk vind. Met slapen is dochter altijd makkelijk geweest ze sliep nooit veel, maar als ze moe was ging ze gewoon slapen waar ze ook was/ is.
Hoi vruchtje, kan me wel voorstellen hoe je je voelt. Ik heb dat ook weleens met m'n dochter hoor. Maar aan de andere kant denk ik ook dat ze eraan moet wennen. Zo leert ze ook komen op drukke plaatsen en ze leert dat ze niet altijd op de eerste plaats kan komen. Boodschappen doen vind ze niet tof, maar het moet toch gebeuren. Een kind dat altijd maar binnen blijft vind ik niet gezond. Lekker genieten toch, en tijdens het winkelen/wandelen doe ik ook altijd gek met haar en vind ze het toch nog een beetje leuk. Groetjes!
Ik denk niet dat je kindje het vervelend vindt hoor, anders zou hij idd wel huilen. Ik denk juist dat hij zo rustig is, omdat hij alles zo in zich opneemt. Dat hij zich concentreert op z'n omgeving op dat moment... Onze meid heeft het altijd erg leuk gevonden om op pad te gaan. En nu helemaal, ze zegt tegen iedereen 'hai..!!', met een big smile op d'r gezicht!
Veel kindjes vinden het juist leuk om mee te gaan. Leuk! Nieuwe dingen zien, uitproberen etc. Ik beperk het wel op een dag en ook niet teveel dagen achter elkaar maar verder merk ik vooral dat Kick het leuk vindt of interessant. Ik hou zeker rekening met mijn zoon maar ik wil me ook niet laten volledig laten beperken. Ik probeer 'moetjes' leuk te maken (boodschappen doen etc) en andere uitjes bereiden we goed voor. Afgelopen zondag moesten we naar Egmond aan Zee om iets op te halen. 45 min rijden en na het ophalen zijn we lekker op het strand gaan rennen en pannekoeken gaan eten. Hij vond het geweldig.
Mijn dochter heeft het nooit leuk gevonden om te gaan winkelen. Buiten wandelen - prima, vindt ze geweldig, even boodschappen bij AH doen - ook maar langdurig in de stad winkelen vindt ze verwelend: te druk, te warm, te fel licht. Zelf wordt ik ook moe van, laat staan de kleine. We doen het af en toe maar zeker niet vaak
Ik voel me juist een beetje schuldig omdat ik het dus NIET zo vaak doe! Ik doe ook liever boodschappen als ik mn zoontje naar het KDV heb gebracht of savonds als mn man thuis is. Veel te veel gedoe... terwijl mn zoontje het vlgs mij wel leuk vindt! Hij is sowieso erg nieuwsgierig en geinteresseerd in mensen. Ik denk dat het ook goed is hoor om hem gewoon mee te nemen! In het weekend nemen we m eigenlijk 1 dag wel mee naar iets (langdurig uitje) en dan is hij ook rustig en stil. Ik herken het wel dat je je dan een beetje schuldig voelt. Ik vraag me soms ook wel af of het niet erg is om hem de hele dag in de autostoel/ kinderwagen te hebben zitten. Als we wat gaan drinken of wat dan ook dan halen we hem er lekker uit zodat hij ook even de beentjes kan strekken. Ik zou zeggen: gewoon doen hoor! Zolang hij niet huilerig (overprikkeld) raakt dan ondervindt hij er vast geen hinder van!
ik heb 2 dochters van bijna 2 en 6 maanden... mijn oudste heeft het altijd erg leuk gevonden tot op de dag van vandaag nog... mijn jongste heeft er een hekel aan lijkt het wel... we gaan elke dag even wandelen en naar de supermarkt... maar ze huilt dan altijd... best vervelend want het kan gewoon niet anders...
Ik herken je gevoel. Hier is dat ook zo, ik voel me schuldig en heb het idee dat ze het niet leuk vind in de wandelwagen of auto. Maar ik probeer het gevoel een beetje te negeren. N. zit ook rustig in de wagen, af en toe een kletspraatje, maar niet zo als thuis. Vooral met het koude weer, sjaal om vind ze vreselijk en dan voel ik mij weer schuldig... Maar van de week was ik helemaal verbaasd dat ze in de gang probeerde op de wagen te klimmen! hahaha, ze wou blijkbaar graag erin zitten en weggaan, dat gaf me toch een fijn gevoel!
Ik herken je gevoel wel. Zeker met het winterweer en Evy helemaal in d'r dikke winterjas, sjaal, muts, handschoenen. Dan denk ik ach arm meisje. Maar als ik zie hoe leuk ze het vindt om in een winkelwagentje te zitten, of naar mensen te kijken, of naar buiten te kijken in de auto,..dan maak ik me geen zorgen. Ze is ook wel stiller, maar meer omdat ze onder de indruk is denk ik. En ik merk dat het voor ons allemaal goed is om er even uit te zijn geweest.
Thirza vindt het hier leuk, kijkt haar ogen uit. Sinds ik op de fiets vaak naar de supermarkt rijd en haar dan in het winkelwagentje zet, is het helemaal geweldig Andere uitjes waarbij we echt verder weg moeten, probeer ik wel een beetje te spreiden, (ligt er een beetje aan wat het is), maar we gaan dagelijks iig 1 keer even de deur uit eigenlijk... Ik zou dus eerder denken dat ze het nu nog leuk vinden, maar straks als ze wat ouder zijn niet meer... Weet van m'n stiefzoon nog wel dat ie wel echt kon mopperen dat het saai was, hij zich verveelde, enz. Volgens mij wordt het juist vervelend voor ze als ze niet meer zo in de wandel- of winkelwagen zitten (en dingen te lang duren, maar het is al gauw te lang bij die kleintjes). Ik zorg overigens wel altijd dat Thirza iets te spelen heeft!
Mijn dochter vind het helemaal niet erg om ergens heen te gaan. Als ik bij vriendinnen op bezoek ga vind ze het meestal erg leuk, omdat die vaak ook kinderen hebben. De supermarkt vind ze super, en ook winkelen is geen probleem. Alleen we moeten niet te lang op 1 plek stil blijven staan.
Ik herken wel dat mijn zoontje ook altijd wat stilletjes is als we weggaan. Zeker als hij in de kinderwagen moet, is hij niet erg enthousiast, maar hij protesteert ook niet. Zit gewoon een beetje te kijken naar alles, zonder commentaar. Alleen als hij in de draagdoek mag hij is hij heel enthousiast, hij begint al te lachen als hij dat ding ziet en laat zich graag optillen en erin doen. Meestal valt hij trouwens wel heel snel in slaap dan (dus wie weet vindt hij dat juist het leuke eraan).
erop uit gaan vindt mijn zoontje prachtig, maar autorijden daar heeft ie een gruwelijke hekel aan. als we met de auto weg gaan dan voel ik me ook wel eens schuldig. ik probeer het te beperken, maar ja.. we willen ook wel eens ergens anders naar toe dan in ons dorp te blijven hangen. stil en vast zitten vindt ie echt vre-se-lijk!
Fijn om jullie reacties te lezen en de dingen die jullie zeggen had ik net even nodig. Ook fijn dat sommige het ook wel herkennen. Vanochtend heerlijk wezen wandelen en gelijk langs ah geweest. Had wel het idee dat hij zich vermaakte. Moet er ook bij zeggen dat het enorm scheelt dat het weer wat aangenamer is. Niet meer zo heel koud en zon scheen zelfs. Vindt het zelf ook heerlijk om er even uit te zijn geweest. Morgen met hem babyzwemmen dat vindt het helemaal fantastisch
toen mijn kleine man nog echt klein was (tot paar maandjes oud), heb ik hem zoveel mogelijk thuis gehouden, op elke dag een stukje wandelen na! Na die paar maandjes ben ik langzaamaan hem vaker mee gaan nemen. Nu vindt hij het helemaal geweldig om mee te gaan op bezoek, naar de supermarkt, etc..! Gewoon goed op je kindje letten, dan zie je vanzelf of ie het leuk vindt en aankan.