Voor mij is dit een beetje een verdrietige periode in het jaar. Mijn vader die 9 jaar geleden is overleden zou jarig zijn geweest rond deze tijd, mijn eerste miskraam in 2008 was in augustus en daarbij komt nog dat volgende week mijn hond die we 2 maand geleden hebben moeten laten inslapen, 14 jaar zou zijn geworden. Ik mis ze allemaal nog zo ontzettend dat ik er een gedicht over heb geschreven wat ik graag met jullie wil delen, ook omdat ik weet dat hier zoveel meiden dierbaren moeten missen en er natuurlijk heel wat vlindertjes van ons allemaal rondzweven en ik goed begrijp wat een ieder die dit heeft meegemaakt voelt; Af en toe zo'n dag... Af en toe als ik even stilsta en terugblik naar wat is geweest Van allen die er ooit waren Mis ik niemand echt het meest Een vader, een vriend en Twee hartjes die klopten maar even Ik vergeet ze nooit Ze blijven altijd in leven In mijn hoofd en in mijn hart Zijn ze er bij elke stap die ik zet Getuigen van mijn daden Er wordt op me gelet Ik voel het sterk en krachtig Een gemis maar nooit voorgoed verdwenen Zij maken wie ik ben, wie ik zal zijn Van hun kracht mag ik af en toe lenen Als het verdriet me even overmant Ik bijna verdrink in een tranenstroom Sluit ik mijn ogen en laat me Meevoeren in de mooiste droom Waarin ik ze weer zie, Omhelzen en aanraken kan We gesprekken voeren Kijken in elkaars ogen dan Afscheid nemen hoeft nooit meer We laten elkaar niet los maar vrij Teruggaan in de droom kan tot in het eeuwige Zoals degenen waarmee ik leef horen ze bij mij Niets is veranderd, Ze zijn alleen niet meer hier Onder ons, de levenden Maar ze blijven bij me alle vier Af en toe als ik even stilsta En terugblik naar wat is geweest Besef ik me steeds meer Ik mis ze allemaal het meest. (Voor mijn vader, Joy en onze 2 vlinders)
wat een mooi gedicht meid! en sterkte de komende periode, denk aan alle mooie momenten die je hebt gehad met degene die je nu zo mist, misschien verzacht dat het verdriet.
heel veel sterkte ik ken het maar al te goed .. mijn opa is overleden op 2 dec 2006 ik mis hem iedere dag .. mijnbeste vriend afgelopen 12 juni op de verjaardag van mijn opa gsiter ging ik toevallig langs zijn huis met de bus .. en daar stond zijn huis verlaten leeg en te koop het leven is hard.. ik mis ze ook iedere dag .. ik wilde even zeggen lucht je hard wanneer het nodig is huil wanneer het nodig is .. het kan zo opluchten
Enorm mooi geschreven meid! Ik herken de Augustus maand net als jou als een rotte periode Toen ik net 4 was werd mijn vader op 14 aug 1983 opgenomen in het ziekenhuis, 16 dagen later 30 aug 1983 overleed hij op 33 jarige leeftijd, dus volgende week donderdag is het alweer 29 jaar geleden ik ben altijd in gedachte bij mijn vader maar in augustus is dat het sterkst, ik heb niet veel herinneringen alleen van die tijd weet ik nog alles donders goed.